چطور درباره عادت ماهانه با کودک صحبت کنیم؟

به گزارش تازه نیوز، احساس شرمساری عادت ماهانه، آن را به یک موضوع سری و محرمانه تبدیل کرده است. موضوعی که باید درباره آن پشت درهای بسته صحبت کنیم؛ چرا؟ به دلیل این‌که عادت ماهانه یک تابو است. جای تعجبی نیست اگر والدین درباره این موضوع با فرزندان خود گفت‌وگو کنند، بله این گفت‌وگو یک ضرورت است. بهتر است این موضوع در زمانی مطرح شود که حتی سوالی هم در آن موضوع برای کودکان پیش نیامده‌ است.

اگر جزو والدین آگاه باشیم و بخواهیم در این باره با کودکان خود صحبت کنیم، باید اول این موضوع برای خودمان روشن شده و حل شده باشد. ما نمیتوانیم با حس شرمندگی این موضوع را به کودکان خود انتقال دهیم و آنها را از دوران کودکی با حس شرم درباره آنچه هستند روبه‌رو کنیم.

چگونه کودکان را با موضوع آشنا کنیم؟

به نقل از ایرنا، اساتید دانشگاه راتگرز و پژوهشگران وای.ت.اچ (youth +tech +health) عقیده دارند: با استفاده از امکانات ویدیویی، کتاب‌ها و سایت‌های معتبر، که با بیانی کودکانه و به شکل انیمیشن است، کمک می‌کند به والدین که راحت تر این موضوع را معرفی کنند. قبل از این که سوالی برای آنها پیش بیاید و قبل از فرا رسیدن سن بلوغ، کودکان باید این آگاهی را داشته باشند. اصلا حالتی به خود نگیریم که می‌خواهید بویینگ 747 تعمییر کنیم. خیلی نرمال و طبیعی صحبت کنیم و اصلا از کلماتی که بار منفی دارند استقاده نکنیم مثل متاسفانه، کاش و … . عادت ماهانه یک امر عادی و طبیعی است بهتر است آن را زیاد بزرگش نکنیم که ذهن کودکمان را بیش از حد درگیر کند.در حد کلی با او صحبت کنیم.

کجا و کی صحبت کنیم؟

باید خودمان زمانی را به وجود آوریم که در فضایی صمیمی و گرم صحبت کنیم تا تمرکز کافی برای فهمیدن حرف‌هایمان را داشته باشد. به طور مثال می‌توانیم در اتاق خودش با او صحبت کنیم. ما باید قبل از این که او با دوستان هم سنش در این باره گپ بزند با او گفت و گو کنیم، که کودک ما این موضوع را حل شده بداند و جذابیتی در آن برایش وجود نداشته باشد تا اینکه حس کند با جزیره‌ای ناشناخته پر از رمز و راز روبه‌رو است. در برخی از کشورها و در بعضی از مدارس دخترانه در مقطع دبستان معلم‌ها این موضوع را توضیح می‌دهند ولی هر کودکی خصوصیات اخلاقی متفاوت و حساسیت‌های روانی که آنها را زود رنج می‌کند، دارد و چه کسی بهتر از پدر و مادر روحیات فرزند خود را میشناسند!؟. پس بهتر است این گفت و گو تا حد امکان از طرف والدین با کودک صورت گیرد.

چه چیزهایی بگوییم؟

این موضوع اهمیت دارد که ما به عنوان والدین، خودمان بتوانیم این مسئله را حل کنیم. ما می‌توانیم از فیلم‌های آموزشی مناسب، کتاب و معلم‌های کودکان کمک بگیریم ولی نباید تمام این کار را به غیر از خود واگذار کنیم، چون این تا حدی ایجاد صمیمیت در رابطه ما و کودکمان هم می‌کند. بهتر است با سوالاتی مانند: آیا تا به حال پد بهداشتی زنان را دیده‌ای؟ شروع کنیم. رفته رفته این موضوع را تا هرچه قدر که می‌توانیم ساده بیان کرده و به تدریج آن را کامل کنیم. بهتر است او را با وسایل و دانستنی‌هایی که نیاز دارد آشنا کنیم مانند: رعایت بهداشت زنان، پدهای بهداشتی و داروهایی که ممکن است نیاز پیدا کند.

متناسب با سن

از عبارت متناسب با سن نترسیم و چیزهایی که تشخیص می‌دهیم به کودکانمان باید بگوییم را بگوییم. عادت ماهانه اغلب در سن 12 سالگی شروع می‌شود ولی برای بعضی از کودکان در سن 8 سالگی( بسته به ژنتیک آنها) شروع می‌شود. در واقع ما نباید فکر کنیم (هر زمان که لازم باشد با آن روبه‌رو می‌شود) اگر اینطور فکر کنیم ممکن است او را در این سیر تکاملی تنها گذاشته و کودک ما مجبور باشد خودش به تنهایی و نادرست این مسائل را حل کند. هر چه درباره این موضوع قبل از سن بلوغ بحث شود کودکان با هیجانات (ناشی از عدم تعادل ترشح هورمونی) کمتری از آن استقبال می‌کنند.

خانه، محل امن

خانه باید محل امن برای کودکان باشد و ما باید امین آنها باشیم، تا کودک مطمئن شود هر چیزی را می‌تواند از ما بپرسد و برای حل مشکلاتش راه حل بگیرد. اجازه دهیم کودکانمان با زندگی طبیعی انسان‌ها مانند ففل و زردچوبه آشپزخانه آشنا شوند و راحت آن را بپزیرند. صحبت والدین درباره این موضوع باعث ایجاد صمیمیت می‌شود اما؛ اگر شما مادر یا پدر هستید که در این باره با فرزندتان صحبت می‌کنید بهتر است طرف مورد اعتماد دیگری را به فرزندتان( در صورت نیاز او و در دسترس نبودن شما) معرفی کنید. به طور مثال: اگر روزی که به پد بهداشتی احتیاج داشتی من خانه نبودم می‌توانی به پدرت بگویی یا اگر در مدرسه بودی به معلمت. این حرف این موضوع را از حالت سری بودن خارج کرده و باعث می‌شود او بتواند راحت تر هضم کند.