اختلال بیش‌فعالی در بزرگسالان چیست و چه علائمی دارد؟
علائم اختلال توجه یا بیش‌فعالی (ADHD) می‌تواند در کار، مدرسه، وظایف خانه‌داری و در روابط فرد تداخل ایجاد کند. مدیریت این بیماری هم برای کودکان و هم برای بالغین یک چالش تلقی می‌شود.
به گزارش تازه‌نیوز، خوشبختانه، درمان‌هایی که برای این اختلال وجود دارد، موثر بوده‌اند و هر فرد مبتلا می‌تواند مهارت‌های مقابله با این بیماری را برای حل مشکلات و کنترل استعدادهایش، بیاموزد.
۱-اختلال توجه بر روی بزرگسالان نیز تاثیر می‌گذارد
اختلال توجه و بیش‌فعالی فقط به کودکان محدود نمی‌شود. ۳۰ تا ۷۰ درصد کودکان مبتلا علائمشان تا بزرگسالی ادامه می‌یابد. علاوه بر این، افرادی که هرگز در کودکی تشخیص داده نشده‌اند، ممکن است در بزرگسالی علائم واضح‌تری پیدا کنند و در شغل یا روابطشان مشکل ایجاد شود. بسیاری از بزرگسالان متوجه نیستند که به آن مبتلا هستند و در مورد اینکه چرا از مسیر اهدافشان خارج می‌شوند، پریشان هستند.
۲- دیر اجرا شدن کارها
الگوی آن در بزرگسالان کمی متفاوت از کودکان است. بزرگسالان ممکن است به طور مزمن در کار یا اتفاقات مهم تاخیر داشته باشند. بزرگسالان ممکن است متوجه شوند که تاخیر آنها موجب می‌شود به اهدافشان نرسند یا دیرتر برسند.
۳- رانندگی پرخطر
یکی از ویژگی‌های برجسته اختلال توجه یا بیش‌فعالی، مشکل تمرکز ذهن در انجام کارهاست. این افراد وقتی پشت رول هستند، دردسر ایجاد می‌کنند. مطالعات نشان می‌دهد که افراد مبتلا به بیش‌فعالی سرعت بیشتری دارند، تصادف می‌کنند و گواهینامه آنها درنهایت باطل می‌شود.
۴- حواس‌پرتی
بزرگسالان مبتلا به ADHD ممکن است در اولویت‌بندی و در شروع و پایان کارها مشکل داشته باشند. آنها بی‌نظم و بی‌قرارند و به راحتی حواسشان پرت می‌شود. برخی از افراد مبتلا به بیش‌فعالی در خواندن تمرکز ندارند. به دلیل عدم توانایی در تمرکز و پیگیری وظایف ممکن است مشاغل، خواسته‌ها و روابط آنها از بین برود.
۵- عصبانیت‌ها
بزرگسالان مبتلا ممکن است در کنترل خود مشکل داشته باشند و منجر به موارد زیر شوند:
– مشکل در کنترل خشم
– رفتارهای تکانشی
– تخلیه افکار بی‌ادبانه یا توهین‌آمیز
۶- تمرکز زیاد
برخی از بزرگسالان مبتلا به بیش‌فعالی ممکن است تمرکز زیادی بر روی چیزهایی داشته باشند که از آن لذت می‌برند یا برایشان جالب است اما این افراد برای توجه به وظایفی که آنها را خسته می‌کند، تلاش می‌کنند. مشکل اینجاست که بسیاری از کارهای ضروری برای رسیدن به موفقیت در زندگی روزمره کسل‌کننده‌اند، از تهیه لیست مواد غذایی گرفته تا پر کردن اسناد در محل کار. افراد مبتلا تمایل دارند تا کارهای خسته‌کننده را به جای فعالیت‌های لذت‌بخش‌تر انجام دهند.
۷- چند شغلی یا ADHD؟
به نظر می‌رسد که این روزها همه مبتلا به ADHD هستند، زیرا به پیام‌های متنی، ایمیل، تماس‌ها و محیط کار سریع پاسخ می‌دهند. اگرچه همه اینها ممکن است باعث حواس‌پرتی شود اما بیشتر مردم موفق می‌شوند بر مسئولیت‌های مهم متمرکز شوند. در افراد مبتلا به ADHD، عوامل حواس‌پرتی در انجام کارهای حیاتی خانه و محل کار اختلال ایجاد می‌کنند.
۸- ADHD یا یک چیز دیگر؟
اگر غالباً بی‌قرار هستید و در تمرکز مشکل دارید، فکر نکنید که به ADHD مبتلا هستید. این علائم در سایر بیماری‌ها نیز شایع است. تمرکز ضعیف نشانه کمی افسردگی است. بی‌قراری یا اضطراب می‌تواند نشان‌دهنده پرکاری تیروئید یا اختلال اضطراب باشد. پزشک بررسی خواهد کرد که آیا این بیماری‌ها می‌تواند به جای ADHD علائم دیگری را ایجاد کند.
۹- چه عواملی باعث این اختلال می‌شود؟
در افراد مبتلا به ADHD، مواد شیمیایی مغز با نام ناقلان عصبی در مناطقی از مغز که توجه را کنترل می‌کند، فعالیت کمتری دارند. محققان دقیقاً نمی‌دانند چه عواملی باعث ایجاد این عدم تعادل شیمیایی می‌شود اما فکر می‌کنند ژن‌ها می‌توانند در این امر نقش داشته باشند، زیرا ADHD اغلب در بین افراد خانواده وجود دارد. مطالعات همچنین دلیل این اختلال را قرار گرفتن در معرض سیگار و الکل، قبل از تولد دانسته‌اند.
۱۰- مزیت تکاملی آن
تنوع ژنتیکی که باعث ایجاد صفات شبیه به این اختلال می‌شود، بیشتر در بین اجداد چادرنشین ما دیده می‌شده. محققان تصور می‌کنند ویژگی‌هایی مانند رفتار تکانشی، جستجوی تجارب تازه و غیرقابل پیش‌بینی ممکن است به این افراد در پیگیری مواد غذایی و سایر منابع کمک می‌کرده. بنابراین همان خصوصیاتی که افراد را در شهرها به چالش می‌کشد، ممکن است برای مردم چادرنشین یک مزیت بوده باشد.
۱۱- تشخیص این اختلال در بزرگسالان
بسیاری از بزرگسالان تا زمانی که با مشکل دیگری مانند اضطراب یا افسردگی مواجه نشوند، نمی‌دانند که بیش‌فعالی دارند. با گفت‌وگو کردن در مورد عادت‌های نامناسب، مشکلات محل کار یا درگیری‌های زناشویی اغلب نشان می‌دهد که بیش‌فعالی عامل آن است. برای تایید و تشخیص آن، این اختلال باید در دوران کودکی وجود داشته باشد، حتی اگر هرگز تشخیص داده نشده باشد. گزارشات قدیمی والدین یا صحبت با اقوام می‌تواند مشکلات دوران کودکی مانند ضعف در تمرکز و بیش‌فعالی را ثبت کند.
۱۲- آزمایش ADHD
در طی ارزیابی ADHD، برخی از متخصصان بهداشت روان از آزمایشات روانشناختی اعصاب استفاده می‌کنند. این موارد شامل تست‌های به موقع و کامپیوتری است که مهارت‌های توجه و حل مسئله را اندازه‌گیری می‌کند. این آزمایش برای تشخیص لازم نیست اما می‌تواند نحوه تاثیر این اختلال بر زندگی روزمره فرد را تشخیص دهد و همچنین می‌تواند اختلالات یادگیری را کشف کند.
۱۳- عوارض ADHD در بزرگسالان
کنار آمدن با علائم این اختلال در بزرگسالان به خودی خود ناامیدکننده است. هم زمان، بسیاری از بزرگسالان مبتلا به آن با افسردگی، اضطراب یا اختلال وسواس جبری دست و پنجه نرم می‌کنند. همچنین احتمال سیگار کشیدن یا سوء‌مصرف مواد مخدر بیشتر می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال می‌توانند با درمان مناسب این مشکلات را محدود سازند.
۱۴- داروهای ADHD
رایج‌ترین داروهای ADHD محرک‌ها هستند. ممکن است خنده‌دار به نظر برسد که افراد بی‌قرار یا بیش‌فعال، از مواد محرک کمک می‌گیرند. این داروها با تنظیم دقیق مدارهای مغزی بر روی توجه تاثیر می‌گذارند و تمرکز را افزایش داده و قابلیت تحریک‌پذیری را کاهش می‌دهند. اگر محرک‌ها به اندازه کافی کمک نکند، پزشک ممکن است داروی ضدافسردگی را برای ایجاد ثبات در خلق و خوی فرد و یا یک داروی مهارکننده برای جذب نوراپی نفرین مانند آتوموکسین تجویز کند که به کنترل رفتارهای تکانشی کمک می‌کند.
۱۵- داروهای ADHD تا چه حد موثرند؟
مطالعات زیادی بر روی داروهای ADHD در بزرگسالان نسبت به کودکان انجام شده و تحقیقات تا به امروز امیدوارکننده بوده است. مطالعات نشان داده است بزرگسالانی که از مواد محرک استفاده می‌کنند علائم ADHD کمتری دارند و برخی از افراد ممکن است احساس کنند که می‌توانند در مدت ۳۰ دقیقه بهتر تمرکز کنند.
۱۶- مشاوره برای ADHD
بیشتر بزرگسالان مبتلا به ADHD با شروع دارو بهبود می‌یابند اما ممکن است همچنان با عادات ضعیف و اعتماد به‌نفس پایین مبارزه کنند. مشاوره برای ADHD به نظم بخشیدن، تنظیم روال مفید، ترمیم روابط و بهبود مهارت‌های اجتماعی متمرکز است. شواهدی وجود دارد که درمان رفتارشناسی به ویژه در کنترل مشکلات روزمره زندگی افرادی که مبتلا به ADHD هستند، بسیار مفید است.
۱۷- اختلال توجه بزرگسالان در شغل
پیشرفت نکردن در یک شغل می‌تواند برای افراد مبتلا به اختلال توجه سخت باشد. این افراد غالباً در انجام کارها و پیروی از دستورالعمل‌ها، سازماندهی منظم و تعیین برنامه مشکل دارند. آنها همچنین مستعد تاخیر و اشتباهات از روی سهل‌انگاری هستند. در یک نظرسنجی ملی، تنها نیمی از بزرگسالان مبتلا شغل تمام وقت داشتند، در حالی که ۷۲درصد از بزرگسالان فاقد این اختلال بودند. افراد مبتلا نیز تمایل دارند درآمد کمتری نسبت به همسالان خود داشته باشند.
۱۸- مشاغل بزرگسالان مبتلا به اختلال توجه
هنوز تحقیقات زیادی در مورد مشاغلی که این افراد احتمالاً در آن رشد کرده‌اند، وجود ندارد اما راسل A. بارکلی، متخصص ADHD ، اظهار داشت که بیماران وی در فروش، بازیگری، ارتش، عکاسی، مربیگری ورزش و بسیاری از مشاغل تجاری تبحر دارند. یک فرد مبتلا به بیش‌فعالی می‌تواند تقریباً هر شغلی که مورد علاقه‌اش است را دنبال کند.
۱۹ – آموزش مشاغل در افراد مبتلا به اختلال
افراد مبتلا به اختلال ممکن است بتوانند با آموزش، عملکرد شغلی خود را افزایش دهند. این کار در مهارت‌های سازمانی مانند یادداشت‌برداری، نگه داشتن برنامه دقیق روزانه و اولویت‌بندی لیست کارها به فرد کمک خواهد کرد. یک فضای کاری آرام و پرت شدن کمتر حواس نیز کمک می‌کند. ADHD از نظر قانون معلولیت آمریکایی‌ها، یک معلولیت است. این بدان معنی است که کارفرمایان باید برای تامین نیازهای کارگران تمهیداتی را فراهم کنند.
۲۰- اختلال توجه و ازدواج در بزرگسالان
اختلال توجه می‌تواند ازدواج و سایر روابط را خراب کند. در این شرایط، یادآوری قرارهای اجتماعی، روزهای تولد یا سالگرد، کامل کردن کارهای خانه و پرداخت به موقع قبض‌ها دشوار می‌شود. بزرگسالان مبتلا ممکن است به راحتی روحیه خود را از دست بدهند یا رفتارهای نامناسبی را نشان دهند. این امر منجر به افزایش میزان جدایی و طلاق می‌شود.
۲۱- آموزش مهارت زندگی به مبتلایان به اختلال توجه
مانند داشتن آموزشیار در محل کار، برخی از افراد مبتلا از داشتن یک آموزشیار برای زندگی روزمره بهره‌مند می‌شوند. به طور کلی آموزشیاری، مکمل مشاوره روانشناسی رسمی‌تر است. آموزشیار به بیمار کمک می‌کند تا مهارت‌های تازه آموخته را در موقعیت‌های واقعی، اعم از ایجاد نظم در منزل یا برنامه‌ریزی برای سفر عملی کند.
۲۲- مهارت‌های سازمانی برای افراد دچار اختلال
برنامه‌های «تنظیم‌کننده» تلفن‌های هوشمند می‌تواند به ویژه برای افراد مبتلا به اختلال توجه مفید باشد. لیست کارهای جدید هر شب را وارد کنید و همیشه آن را در تلفن همراه خود داشته باشید. لیست خود را در چهار دسته تماس، ایمیل، وظایف و مشاغل دسته‌بندی کنید. برنامه‌های دیگر می‌تواند به شما کمک کنند تا برنامه خود را به روز کنید، بنابراین رویدادهای مهم را فراموش نخواهید کرد.
۲۳- انواع رژیم برای افراد دچار اختلال توجه
برخی از متخصصان معتقدند که غذاهایی که سوخت مغز با کیفیت را ارائه می‌دهند می‌توانند علائم این اختلال را کاهش دهند. غذاهای با پروتئین بالا، از جمله آجیل، گوشت، لوبیا و تخم‌مرغ، می‌تواند غلظت خون را بهبود ببخشد. جایگزینی کربوهیدرات‌های ساده با کربوهیدرات‌های پیچیده، مانند ماکارونی سبوس‌دار یا برنج قهوه‌ای، می‌تواند به نوسانات خلقی فرد کمک کرده و سطح انرژی را تثبیت کند.
۲۴- آیا مصرف شیرینی اختلال توجه را بدتر می‌کند؟
این ایده که قندها باعث بیش‌فعالی در افراد می‌شود مشهور است اما هیچ مدرکی مبنی بر این که شیرینی باعث این اختلال می‌شود یا علائم آن را بدتر می‌کند، وجود ندارد. تحقیقات در کودکان نشان می‌دهد که روی آوردن به جایگزین‌های قند، مانند آسپارتام، علائم اختلال توجه را کاهش نمی‌دهد.
۲۵- چشم‌انداز بزرگسالان مبتلا به اختلال توجه
بزرگسالان مبتلا زیاد از این بیماری رنج نمی‌برند اما بسیاری از آنها یاد می‌گیرند که آن را با موفقیت کنترل کنند. درمان طولانی‌مدت می‌تواند مشکلات موجود در خانه و محل کار را کاهش دهد و بیماران را به خانواده و اهداف حرفه‌ای خود نزدیک کند.
منبع: سلامت
بیشتر بخوانید:
