مبنای مناظرات انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا چیست؟

اما اینکه، کدام یک از این نامزدهای ریاست جمهوری توانسته است نظرات را به خود جلب کند و به نوعی پیروز مناظره انتخاباتی دوم بوده است، موضوعی است که بعد از پایان مناظره مورد بحث قرار گرفت و به نوعی نیز به انجام رسید. بطوریکه در بیشتر این نظر سنجی ها، از نظر شرکت کنندگان در نظر سنجی ها بایدن بازهم به مانند مناظره اول، پیروز مناظره دوم بوده است.

اگرچه اینکه در مناظره دوم چه کسی بهتر عمل کرده و بهتر توانسته است معضلات موجود را بازگو کند و پاسخگو باشد، یا چه کسی پیروز مناظره بوده است و یا اینکه چه کسی در نظر سنجی های پیشتاز است برای آن دسته از کسانی که به عنوان رای دهندگان پستی که پیش از موعد مقرر از چند هفته پیش رای دادن را آغاز کرده اند، این مناظره و نتایج آن اهمیت چندانی ندارد، اما اینکه این مناظره در جهان بینی سیاسی آنها و اعتقاد آنها به فردی که مورد توجهشان بوده است و نام او را را در برگه رای به عنوان نامزد مورد پذیرش شان نوشته اند، می تواند تأثیرگذار بوده باشد.

نکته دیگر اینکه این مناظره ها و مباحث مطروحی در آن عمدتاً برای جلب آرای خاکستری و سرگردان از یکسو و بدست آوردن آرای ایالت های چرخشی از سوی دیگر است که نقش مهمی در انتخاب هر کدام از نامزدها به عنوان رییس جمهور آینده آمریکا و حضور او بر کرسی ریاست جمهوری کاخ سفید دارد، می باشد. در واقع این مناظره ها علاوه بر اینکه جایگاه غالب و مغلوب گفتمانی در قالب گفتگوها را مشخص می کنند بلکه این قابلیت را دارند تا در روند موضع گیری های رای دهندگان در ایالات های چرخشی تاثیرات خود را برجای بگذارند و آنها را مجاب به انتخاب و یا تغییر در گزینه مورد نظرشان در رأی دادن، کنند.

به علاوه اینکه نباید فراموش کرد که مناظره و چارچوب تعیینی آن، بیش از آنکه یک برنامه ابداعی و خلاقانه باشد، یک برنامه چالشی و با کارکردهای سنتی در جامعه آمریکا است که در ایام انتخابات به عنوان یک ابزار تبلیغاتی برای دو نامزد به اکران عمومی در می آید.

بنابراین با توجه آنچه گفته شد مناظرات اولاً برای کسب آرای ایالت های چرخشی است که در هر دوره نامزدهای مورد نظرشان تغییر می کند؛ دوماً اینکه مناظرات برای افرادی که، رای گیری پستی را انتخابات کرده اند، اهمیت چندانی ندارد؛ و بالاخره اینکه ماهیت مناظره، ماهیتی سنتی است که در چارچوب سنت های انتخاباتی در آمریکا هویت پیدا کرده است، پس انتظار نوآوری در آن غیرممکن است.