تصاویر دلخراش از ضرب‌و‌شتم ملی‌پوش سابق؛ سرم را شکستند و پسرم را مجروح کردند!
بهزاد داداش‌زاده بازیکن اسبق پرسپولیس گفت: متأسفانه در پی یک حمله وحشیانه به پسرم، وقتی دیدم در حال کتک زدنش هستند جلو رفتم تا همسایه را کنار بکشم اما خودم را هم مضروب کردند.
به گزارش تازه نیوز به نقل از خبرورزشی، در هیاهوی صعود تیم ملی به جام جهانی و شادی اهالی فوتبال طی روزهای اخیر، یکی از پیشکسوتان باشگاه پرسپولیس و از ملی‌پوشان سابق کشورمان در روزهای اخیر درگیر پرونده شکایت از یکی از همسایه‌هایش در آپارتمانی که در آن زندگی می‌کند شده است.
بهزاد داداش زاده پیشکسوت گیلانی باشگاه پرسپولیس با ۴۰ بازی ملی برای تیم اول کشورمان که سابقه پوشیدن پیراهن استقلال را نیز در کارنامه فوتبالی‌اش دارد، روز گذشته با حضور در محل پزشکی قانونی در رابطه با اتفاقات ناراحت کننده‌ای که به‌تازگی در ساختمان محل سکونتش برای خودش و فرزندش رخ داده حضور یافته بود.
در تماسی که با این پیشکسوت پرسپولیس داشتیم بلافاصله پس از اطلاع از این موضوع پیگیر شدیم تا دلیل حضور این بازیکن خوش اخلاق فوتبال کشورمان که در دوران فوتبالی‌اش جزو فوتبالیست‌های بی حاشیه تیم‌های مختلف کشورمان بود را جویا شویم. بهزاد داداش زاده که ابتدا از بیان دلیل حضورش طفره می‌رفت در نهایت با اصرار خبرورزشی گفت به دلیل حمله یکی از همسایه‌ها به فرزندش، در همان ساختمانی که در آن زندگی می‌کنند، وقتی قصد داشته آنها را از هم جدا کند خودش هم مورد ضرب و شتم قرار گرفته است. در ادامه اظهارات بهزاد داداش زاده در گفت‌وگو با خبرورزشی، در ارتباط با اتفاق تلخ و ناراحت کننده‌ای که برای خود و خانواده‌اش رخ داده را می‌خوانید.
چه اتفاقی افتاده که به پزشکی قانونی مراجعه کردید؟
برای گرفتن طول درمان و شکایتی که بابت درگیری در ساختمان به وجود آمد به اینجا آمده‌ام. اصلاً من گذرم به اینجور مراکز نمی‌افتد ولی متاسفانه وقتی طرف مقابلتان فردی باشد که هر چه تلاش می‌کنیم با او مدارا کنیم نمی‌توانیم، در نهایت کار به اینجا می‌کشد.
با چه کسی درگیر شده‌اید؟
با پسر و پدری که البته آقای پدر، مدیر ساختمانی که در آن زندگی می‌کنیم هم هستند. این آقا و پسرش در ساختمان ما آرامش را سلب کرده اند و فرهنگ آپارتمان نشینی ندارند. علاوه بر این پسرش وقت و بی وقت بر سر مسائل بی اهمیت با پسرم جر و بحث می‌کند و با طرح مسائل بی اهمیت فوتبالی مثل بحث آبی و قرمز و استقلال و پرسپولیس، از این طریق بهانه‌ای برای شروع بحث به وجود می‌آورد.
حالا چه اتفاقی افتاده که به خاطرش کارتان به اینجا کشیده و به پزشکی قانونی مراجعه کرده اید؟
چند روز پیش وقتی قصد خروج از پارکینگ با ماشین را داشتیم بازهم همان آقا به پسرم حرفی زد و او را ناراحت کرد. وقتی پسرم رفت دلیل این کارش را بپرسد محکم به صورتش ضربه زد و عینکش را شکست. پسرم دانشجو و سرش در کتاب و کامپیوتر است و خدا را گواه می‌گیرم که اصلا اهل این مسایل نیست. اصلاً اهل جر و بحث و دعوا نیست. ولی ضربه محکمی‌به صورتش زد و او را زخمی‌کرد و یک ضربه هم به قفسه سینه‌اش زد و مجروح شد.
شما هم بودید؟
بله! وقتی این صحنه را دیدم بلافاصله جلو رفتم تا آنها را جدا کنم که نمی‌دانم با چه وسیله سختی که در دستش بود به سرم ضربه زد و با یک ضربه دیگر باعث شد دندانم بشکند و لبم پاره شود. خلاصه که این فرد حالت عادی نداشت.
مشکلی با اهالی ساختمان ندارید؟
خدا می‌داند که ما در ساختمان آزارمان به مورچه نمی‌رسد. باور کنید بعد از این همه سال اجاره نشینی در شهرهای مختلف هنوز با صاحب خانه‌هایی که در مشهد، اصفهان، شیراز و شهرهای دیگر داشتم ارتباط دارم. در همین ساختمان خودمان یک نفر نیست که بگوید آزار من یا خانواده ام به کسی می‌رسد. اما این آقا پسر و پدرش که مهندس هم هست کار و زندگی‌شان را تعطیل کرده‌اند و فقط باعث سلب آسایش من و خانواده ام می‌شوند.
اقدام قضایی نکرده‌اید؟
شکایت کرده ام و با مستنداتی از عکس محل جراحت سرم، ضرب خوردگی‌ها، شکستگی دندان و صورت و سینه پسرم، همه را به پزشکی قانونی و مراجع ذیصلاح دادم. تازه علاوه بر شکایت، طول درمان هم می‌گیرم. گرچه می‌دانم آخرش هم باید رضایت بدهم. ولی واقعا این رسمش نیست.
چطور؟
قرار نیست چون یک پیشکسوت ورزشی هستم، چون یک بازیکنی بودم که برای تیم ملی کشورم بازی کردم از حقم دفاع نکنم. ما هم مثل سایر ایرانی‌ها حقوقی داریم. اما آیا این درست است که از سر به زیر بودن من و خانواده‌ام سوء استفاده شود؟
ضارب با چه وسیله‌ای به شما حمله کرد؟
نمی‌دانم آن روز چه وسیله‌ای دستش بود! ولی چنان به سرم کوبید که برای دقایقی هوش و حواسم سر جایش نبود. خدا رحم کرد اتفاق بدتری رخ نداد. ممکن بود این ضربه چند سانتی متر پایین تر از پیشانی به چشمم می‌خورد و بینایی ام دچار مشکل می‌شد.
همسایه‌ها برای این موضوع حاضر به شهادت هستند؟
نمی‌دانم چه بگویم! قطعاً باید بیایند و بگویند. آنها می‌دانند که ماجرا از چه قرار است. البته لازم نیست کسی شهادت بدهد. چون پارکینگ خانه مان دوربین دارد و تمام تصاویر مربوط به حمله به پسرم و من در فیلم موجود است. کاملا مشخص است که ما اصلا کاری به کار این فرد نداشتیم. من آنها را هم ضمیمه شکایتم کردم و به نیروی انتظامی‌تحویل دادم.
