مدیریت مشعشع در حفاظت از جان ایرانیان!
از حدود 2 هفته پیش با بالا گرفتن تنش درمرزهای روسیه و اوکراین بسیاری از کشورها روند خروج اتباع خود از اوکراین و حتی بعضا کم کردن شهروندان خود از روسیه را آغازکردند ولی وزارت خارجه فخیمه ایران روز پنجشنبه دقیقا روز حمله روسیه به اوکراین یادش آمدکه ما چند هزار دانشجو و شهروند ایرانی در اوکراین داریم که جان و امنیت شان در خطر جدی است!
به گزارش تازه نیوز، جعفر گلابی، روزنامهنگار در آرمان ملی نوشت: این اولین بار نیست که ما با چالش ناکارآمدی مدیریتها روبهرو میشویم. منتها جالب آن است که ادعاهایمان گوش فلک را کر میکند و اگر افتضاح دولتهای نهم و دهم درمدیریت جهان نبود چه بسا همچنان بر این ادعا پای میفشردیم. واقعا آقایان مدیر در وزارت علوم و وزارت خارجه که دقیقا حوزه ماموریت و وظیفهشان در همین مسائل تعریف میشود و حقوقهای خوب میگیرند تا اوضاع اتباع کشور در سرتاسر جهان را مرتبا رصد کنند، طی چند هفته پیش تا کنون چه کردهاند؟ قصور از چه کسی بوده است و اگر وزیرخارجه خود در این رابطه اهمال نکرده است چرا با مدیران و نمایندگیهای ایران در روسیه و اوکراین برخورد نمیکند؟
متاسفانه مجلس ما هم فعلا به امور دیگر از جمله چگونگی محدودکردن دسترسی به اینترنت اشتغال دارد و اگر راجع به مواضع جانبه دارانه ایران در این بحران مسئولان را مورد سوال قرار نمیدهد حداقل در این رابطه تحرکی از ایشان دیده نشده تا نشان دهند که صیانت از جان و امنیت هموطنان در همه کشورها از وظایف حاضران در خانه ملت هم هست!
راستی اگر نوع مدیریت روشن آقایان مسئول در چنین موضوعات مهم و فوری اینگونه است در دیگر زمینهها ما دارای چه سطحی ازکارآمدی هستیم؟ آیا مردم حق ندارند با دیدن این همه ضعف و سستی و تاخیر نسبت به امنیت جانی، مالی و حیثیتی خوداحساس بیپناهی کنند؟ ما در کدام زمینه شاهد روند مثبت، کارشناسانه و بهنگام مدیریتها بودهایم؟
افزون برتورم و تنگنای معیشت و نرخ بیکاری و صدها مشکل ریز و درشت دیگر در اغلب حوادث طبیعی و رویدادهای ناگهانی همواره مسئولان را عقبتر از تحولات دیدهایم. نوع پرآسیب مدیریت دولتها یک طرف، انواع مدیریتهای میانی که در سازمانهای عریض و طویل دولتی برای همین موارد استخدام شدهاند خود حکایت دیگر و رنجآوری است که بعضا نه تنها حلال مشکلات نیستند که مانعی در جهت روندهای جاری و طبیعی به شمار میروند. قطعا در موضوع بحران اوکراین خانوادهها و هموطنان حاضر در این کشور منتظر اقدام و اعلام وزارت خارجه بودهاند والا اگر تصور میکردند که نباید در این زمینه انتظاری ازآقایان داشته باشند خود تصمیمی اتخاذ میکردند و خیلی زودتر از مهلکه احتمالی خویش را میرهاندند.