بنبست برجامی غربیها با دولت رئیسی/ حمایت از اعتراضات برای گرفتن امتیاز!
غربیها به موازات ا حمایت از اعتراضات هم میکوشند ایران را بیش از پیش تحت فشار قرار دهند تا تمام امتیازاتی که آنها در مذاکرات میخواهند را بدهد و هم به نوعی اجماعی جهانی علیه ایران شکل دهند.
به گزارش تازهنیوز، نامهنیوز نوشت: روزی نیست که غربیها اقدامی علیه جمهوری اسلامی ایران انجام ندهند. همین چندروز پیش بود که شورای حکام قطعنامهای علیه ایران صادر کرد و آژانس بینالمللی انرژی اتمی مدتی سهماهه را تعیین کرد که ایران به پرسشهای این نهاد پاسخ دهد و امکان نظارت مجدد آژانس بر تأسیسات هستهای را فراهم کند که اگر چنین نشود، پرونده ایران بار دیگر به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارسال میشود که متعاقب چنین شرایطی تحریمهای پیش از برجام بار دیگر به جریان میافتند و ایران بار دیگر ذیل بند هفت منشور ملل متحد میرود و برخی کارشناسان میگویند در چنین شرایطی احتمال آغاز جنگ علیه ایران هم وجود دارد. ایران هم در واکنش به قطعنامه آژانس اعلام کرد که غنیسازی ۶۰درصد را از سر گرفته است؛ موضوعی که البته با واکنش مقامات آمریکایی مواجه شد.
غربیها به موازات این تحرکات با حمایت از ناآرامیهای داخلی هم میکوشند هم ایران را بیش از پیش تحت فشار قرار دهند تا تمام امتیازاتی که آنها در مذاکرات میخواهند را بدهد و هم به نوعی اجماعی جهانی علیه ایران شکل دهند؛ موضوعی که خطرناک به نظر میرسد زیرا اگر چنین فضایی شکل بگیرد آنها در ارسال پرونده هستهای ایران به شورای امنیت مشکلی نخواهند داشت و افکار عمومی جهانی را با القائات خود قانع میکنند. از منظر حقوقی هم روسیه و چین بازگشت پرونده هستهای ایران به شورای امنیت را نمیتوانند وتو کنند زیرا فعالشدن مکانیزم ماشه صرفا میتواند به درخواست یکی از اعضای برجام باشد که در این میان انگلستان، فرانسه و آلمان هم میتوانند اقدام کنند. آمریکا نمیتواند زیرا عضو برجام نیست اما این سه کشور اروپایی میتوانند چنین کنند و بازگشت به شورای امنیت چون قطعنامهای جدید نمیخواهد، پس روسیه و چین هم نمیتوانند کاری به نفع ایران پیش ببرند.
البته از تحرکات غربیها و دامنزدن به مناقشه ایران با گروهکهای جداییطلب هم نباید غافل شد. حمایت آنها از گروههای تجزیهطلبِ مستقر در اقلیم کردستان نشان میدهد از همه سو و با تمام توان علیه ایران صفآرایی کردهاند.
اما هدف چیست؟ به نظر میرسد غربیها متوجه شدهاند که نمیتوانند زیادهخواهیهای خود را در دولت سیزدهم به ایران تحمیل کنند و به همین دلیل میکوشند با بهرهگیری از ابزارهای مختلف و با شیوههای گوناگون ایران را وادار به کوتاهآمدن در حوزه هستهای کنند؛ موضوعی که البته تا کنون با شکست مواجه شده است.