ایران درگیر ابربحران‌ها؛ نتیجه سهم‌خواهی از دولت اوضاع وخیم اقتصادی شد!
یک فعال سیاسی با اشاره به ابرچالش ها و ابربحران های کشور گفت: دولت سیزدهم نه برنامه و تجربه دارد و نه باید و نبایدها را می داند بنابراین معلوم بود که عاقبت کار این دولت به کجا می رسد.
به گزارش تازه‌نیوز، دولت سیدابراهیم رئیسی با وعده های رویایی سرکار آمد و قرار بود ظرف مدت کوتاهی بی عرضه‌گی های دولت روحانی را جبران کند اما هر چه گذشت مشخص شد نه تنها از دولت او آبی گرم نمی شود بلکه هر روز اوضاع اقتصادی کشور و مردم را بیشتر به مخاطره می اندازد و جالب اینجاست که چیزی را هم گردن نمی گیرد.
به نقل از نامه نیوز، علی صوفی درباره چرایی فرار دولت سیدابراهیم رئیسی از پذیرش مسئولیت کارها و اقداماتش گفت: این دولت برای کار کردن نیامد بلکه آمد تا حاکمیت را یکدست کند چون تصور این بود که وقتی قوای سه گانه به لحاظ سیاسی همسو باشند روند حل مشکلات کشور تسریع می شود.
وی افزود: تصور می شد وقتی دولت آقای رئیسی سرکار بیاید به خاطر شعارهای انتخاباتی اش یکسری کارها و اقداماتی را انجام خواهد داد تا نشان دهد، با این نگاه و رویکرد می شود مشکلات کشور را حل کرد اما بعد مدتی مشخص شد آن شعارها تنها کاربردش برای پیروزی در انتخابات بود، وقتی این هدف حاصل شد و نوبت کارکردن رسید، آقایان متوجه شدند این موضوع دیگر به سادگی شعاردادن نیست.
- کنایه‌های آماری وزیر ارتباطات روحانی به دولت رئیسی
- انتقاد محسن هاشمی از دولت رئیسی: خیالبافی می‌کنید!
این فعال سیاسی اصلاح طلب با بیان اینکه دولت آقای رئیسی برای کارکردن نیامد، اظهار کرد: اعضای کابینه این دولت اساسا توان و برنامه ای برای کارکردن ندارند. از همان ابتدا مشخص بود که این نوع چینش کابینه از هیچ اصولی پیروی نمی کند کاملا یلخی است. در واقع آقای رئیسی برای هر جریان و گروه حامی خود در انتخابات سهمی در نظر گرفت.
وی با اشاره به ابرچالش ها و ابربحران های کشور ادامه داد: دولت سیزدهم نه برنامه و تجربه دارد و نه باید و نبایدها را می داند بنابراین معلوم بود که عاقبت کار این دولت به کجا می رسد. سفرهای متعدد و فشرده آقای رئیسی به استان ها نیز نشان می دهد او با اصول کار قوه مجریه آشنا نیست.
صوفی بیان کرد: هیأت وزیران باید کارهای اجرایی کشور را انجام دهد و رئیس جمهور وظیفه هماهنگی بین وزرا را برعهده دارد اما آقای رئیسی دولت را رها می کند و به سفرهای استانی می رود، طبیعی است که در این اوضاع وزرا هر کاری دل شان بخواهد می کنند و هر شعاری دل شان بخواهد می دهند بدون آنکه کسی بر کار آنها نظارت کند و از آنها پاسخ بخواهد.
