اختلال اضطرابی کودکان چیست؟

اختلال اضطرابی باعث ترس و نگرانی شدید و تغییر در رفتار، خواب، غذا خوردن یا خلق و خوی کودک می‌شود.

به گزارش تازه‌نیوز، اختلالات اضطرابی مختلف می‌توانند بر کودکان و نوجوانان تاثیر بگذارند. برخی از آن‌ها عبارتند از:

○اختلال اضطراب فراگیر

○اختلال اضطراب جدایی

○اختلال اضطراب اجتماعی

○اختلال هراس

○لالی انتخابی

○فوبیای خاص

 

اختلال اضطراب فراگیر: اختلال اضطراب فراگیر باعث می‌شود که بچه‌ها تقریباً در مورد چیزهای زیادی نگران شوند. بچه‌های مبتلا به این اختلال، نگران چیزهایی هستند که بیشتر بچه‌ها درگیر آن هستند، مانند تکالیف، تست‌ها یا اشتباه کردن.

 

همچنین کودکان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر درباره چیزهایی که شاید والدین انتظار نگرانی برای آن را از طرف کودک خود ندارند، مضطرب می‌شوند. برای مثال، آنها ممکن است نگران تعطیلات، زمان ناهار، جشن تولد، زمان بازی با دوستان یا سوار شدن بر اتوبوس مدرسه باشند.

همچنین کودکان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر ممکن است نگران جنگ، آب و هوا یا آینده بوده یا در مورد عزیزان، ایمنی، بیماری یا صدمه دیدن نیز دچار اضطراب شوند.

 

ابتلا به اختلال اضطراب فراگیر می‌تواند تمرکز کودکان را در مدرسه با مشکل مواجه کند زیرا تقریباً همیشه یک نگرانی در ذهن بچه وجود دارد. اختلال اضطراب فراگیر، آرامش، تفریح، خوب غذا خوردن یا خوابیدن در شب را برای بچه‌ها سخت می‌کند. آنها ممکن است روزهای زیادی از مدرسه را از دست بدهند زیرا نگرانی باعث می‌شود که احساس بیماری، ترس یا خستگی کنند.

برخی از کودکان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر نگرانی‌هایشان را بروز نداده و برخی دیگر در مورد نگرانی‌های خود با والدین یا معلم صحبت می‌کنند. آن‌ها ممکن است بارها و بارها بپرسند که آیا چیزی که نگران آن هستند اتفاق می‌افتد یا خیر. اما برای آنها سخت است که احساس خوبی داشته باشند و مهم نیست که والدین چه می‌گویند.

 

اختلال هراس: حملات ناگهانی اضطراب می‌توانند باعث علائم فیزیکی شدید مانند احساس لرزش، ضربان قلب تند و تنگی نفس شوند. حملات پانیک در هر زمانی ممکن است رخ داده و در نوجوانان شایع‌تر از کودکان است.

 

لالی انتخابی: این شکل شدید از فوبیای اجتماعی باعث می‌شود که بچه‌ها از حرف زدن، ترس داشته باشند. کودکان و نوجوانانی که به آن مبتلا هستند در اصل می‌توانند صحبت کنند و در خانه یا با نزدیکترین افراد خود صحبت گفت‌وگو دارند اما آن‌ها در مدرسه با دوستان یا جاهایی که این ترس را دارند از صحبت کردن به شدت خودداری می‌کنند.

 

فوبیای خاص: ترس از تاریکی، هیولاها، حیوانات بزرگ یا صداهای بلند مانند رعد و برق یا آتش‌بازی برای بچه‌های خردسال طبیعی است. بیشتر اوقات، زمانی که کودکان احساس ترس می‌کنند، بزرگسالان می‌توانند به آنها کمک کرده تا دوباره احساس امنیت و آرامش کنند.

 

اما فوبیا ترس شدیدتر، قوی‌تر و طولانی‌تر از یک چیز خاص است. با فوبیا، کودک از چیزی که می‌ترسد، وحشت‌زده شده و سعی دارد از آن اجتناب کند. اگر نزدیک چیزی باشند که باعث ترسشان می‌شود احساس وحشت کرده و به سختی می‌توان آن‌ها را آرام کرد.

 

علائم و نشانه‌های اضطراب چیست؟

 

والدین یا معلم ممکن است علائمی را مبنی بر اینکه کودک یا نوجوان مضطرب است، مشاهده کنند. به‌عنوان مثال، یک کودک ممکن است به والدین خود بچسبد، مدرسه را از دست بدهد، یا گریه کند. آنها ممکن است با ترس یا ناراحتی رفتار کنند یا از صحبت کردن یا انجام کارها خودداری کنند. کودکان و نوجوانان مبتلا به اضطراب نیز علائمی را تجربه می‌کنند که دیگران نمی‌توانند ببینند و این موضوع ممکن است باعث احساس ترس، نگرانی یا عصبانیت آن‌ها شود‌.

 

اضطراب می‌تواند بدن بچه‌ها را نیز تحت‌تاثیر قرار دهد. ممکن است احساس لرزش یا تنگی نفس کرده یا حرکات سریع معده، داغ شدن صورت، سرد شدن و عرق کردن دست، خشکی دهان یا ضربان قلب تند را احساس کنند.این علائم اضطراب نتیجه پاسخ «جنگ یا گریز» و واکنش طبیعی بدن به خطر است که باعث آزاد شدن مواد شیمیایی طبیعی در بدن می‌شود.

 

اختلالات اضطرابی چگونه درمان می‌شوند؟

 

اغلب اختلالات اضطرابی با درمان شناختی رفتاری (CBT) برطرف می‌شوند. CBT نوعی گفتار درمانی است که به خانواده‌ها، کودکان و نوجوانان کمک می‌کند تا مدیریت نگرانی، ترس و اضطراب را یاد بگیرند. همچنین به کودکان می‌آموزد که آنچه آنها فکر کرده و انجام می‌دهند بر احساس آن‌ها تاثیر می‌گذارد.

در CBT، بچه‌ها یاد می‌گیرند وقتی از چیزی که می‌ترسند اجتناب کنند، ترس قوی می‌ماند. آن‌ها یاد می‌گیرند که وقتی با ترس خود مواجه می‌شوند، ترس ضعیف شده و از بین می‌رود. درمانگر به بچه‌ها کمک می‌کند تا تمرین کرده و در حین تلاش از آن‌ها حمایت و تمجید می‌کند. به این ترتیب، با گذشت زمان بچه‌ها یاد می‌گیرند که با ترس‌های خود روبرو شده و احساس بهتری داشته باشند.

منبع: سلامت

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.