کشور به پارتیزان‌های تصمیم‌گیر نیاز دارد

به گزارش تازه‌نیوز، سیدالبرز حسینی نماینده خدابنده در مجلس در نقد وضعیت اقتصادی کشور در دولت سیزدهم، به رویداد۲۴ می‌گوید: ساختار اقتصادی مملکت وضعیت خوبی ندارد و این موضوع کاملاً روشن است. همیشه گفته‌ام که حوزه اقتصادی، ظروف مرتبط بهم هستند و نمی‌شود مثلاً ساختار مالی را درنظر بگیرید و بعد فضای فیزیکی را لحاظ نکنید.

او می‌گوید: بخشی از اقتصاد ایران هم مربوط به خارج از کشور می‌شود. یک‌سری الزامات و مراوداتی در دنیا است که با حفظ کرامت خودمان باید با آن‌ها کنار بیاییم و کار را پیش ببریم. حتما، قطع ارتباط روی نحوه تعاملات ما با کشور‌های دیگر و روی صادرات و واردات و رفت و آمد منابع مالی و نحوه فروش نفت و برگشت این منابع به کشور تاثیر می‌گذارد و آن‌ها را دچار مشکل می‌کند. همه این‌ها باعث می‌شوند که ما در حوزه اقتصادی به مشکل بربخوریم.

عضو کمیسیون عمران مجلس می‌گوید: اکنون دولت بعد از دو سال با چالش‌هایی که مثلاً در حوزه مواد غذایی و مسکن داریم نمی‌تواند بگوید که من ابتدای کارم هستم و اجازه بدهید بررسی کنم. رئیسی تا امروز فرصت کافی داشته تا راهکار‌ها را بررسی کند و افراد درستی را پای کار بیاورد و حتی زمان داشته تا شرایط ارتباطی با خارج کشور را بررسی کند، بنابراین نمی‌تواند بگوید من ابتدای کار هستم و زمان بدهید.

بیشتر بخوانید:

• پدیده‌ای جدید در دولت رئیسی؛ خبرنگاران دولت علیه دولت!
• پلفترم خانگی جبلی-جلیلی در راه است/ متلک جدید مهاجری به رئیسی!

حسینی می‌گوید: دولت در همه زمینه‌ها، تلاش کرده ولی چون معادلات اقتصادی ما بهم خورده و تقریباً در شرایط بحرانی هستیم باید نیروی انسانی خوب و باتجربه را سر کار بیاورند ولی متاسفانه برخی افرادی که در ساختار دولتی هستند، باتجربه نیستند و کارشان خروجی مثبتی ندارد.

وی می‌گوید: رییس جمهور اعلام کرد ما دولت مردمی و فراجناحی هستیم و باید از همه ظرفیت‌ها استفاده کنیم ولی در عمل این اتفاق نیفتاد بلکه تعداد معدودی با ابزاری که خودشان معرفی کرده بودند، ورود پیدا کردند. مدیران باید در این شرایط بحرانی، اوضاع کشور و جنس کار را خوب درک کنند و موضوع را بفهمند.

نماینده خدابنده می‌گوید: یکی از نقاط ضعف دولت، انتصابات است. ما الان در مرحله تجربه‌اندوزی نیستیم. اکنون کشور پارتیزان نیاز دارد که تصمیم‌گیر باشد. تغییرات در دولت زیاد است و تمام این سعی و خطا‌ها باعث می‌شود که به بازار تاب بدهند.

حسینی می‌گوید: نکته بعدی، بحث استفاده از امکانات کشور است. ما غنی هستیم و باید از تمام امکانات استفاده کنیم. بهترین دانشگاه‌ها و بهترین جوانان را داریم. هرجا کار به دست مردم سپرده شده، مردم خوب پای کار آمده‌اند و کار، درست از آب درآمده است. الان این اتفاقات نمی‌افتد. در همین رابطه، دولت گذشته هم از این فرصت‌ها استفاده نکرد. به هر حال فعلاً کار دست دولت سیزدهم است و آن‌ها باید حداقل‌ها را برای یک زندگی شرافتمندانه برای مردم فراهم کنند.

عضو کمیسیون عمران مجلس می‌گوید: شعار‌هایی که دولت سیزدهم سر داد، آن‌طور که انتظار بود، عملی نشد. شاید شناخت دولت نسبت به اوضاع کم بوده، ولی هرچه باشد از برنامه‌ها عقب و نارضایتی مردم کاملاً مشخص است. اکنون مردم از حیث تامین منابع زندگی‌شان در گیر و گرفتاری هستند، نمی‌شود که لبنیات ظرف یکی دو ماه سه چهار مدل قیمت عوض کند؛ این روند پذیرفتنی نیست. ما تقریباً در تمام حوزه‌های اقتصادی مثل صنعت، مسکن و کشاورزی به چیز‌هایی که گفته بودیم، نتوانستیم عمل کنیم و این یکی از ایراداتی است که مردم به حق سوال می‌کنند و به حق به آن، معترض هستند.

وی می‌گوید: مجلس در کلان قضیه، واقعاً تلاش کرده که یکپارچگی بهم نریزد و هرجا که دولت نیاز به کمک داشته پای کار آمده است. الان هم دو وزیر ظرف دو هفته گذشته با رای بالایی به هیات دولت، ورود پیدا کردند و مفهومش این است که با تمام انتقاداتی که به ابعاد کاری وزرا بود، ولی مجلس برای اینکه کار دولت روی زمین نماند همکاری کرد تا حتماً وزارتخانه‌های مهم صاحب وزیر شوند و کار‌ها بلاتکلیف روی زمین نماند. مجلس تا جایی که از دستش برآمده همراه دولت بوده و در این راستا، سه‌شنبه‌های نظارتی را هم برگزار کردیم.

حسینی می‌گوید: چند روز پیش، وزیر بهداشت گفت ما در حوزه دارو شرکای مختلفی داریم که ما یکی از موارد زنجیره تامین هستیم و این اصلاً پذیرفتنی نیست و با سلامت مردم نمی‌شود بازی کرد. نمی‌شود که در حوزه گمرک و واردات مشکل داشته باشیم، ولی تبعاتش را مردم ببینند. با اینکه قانون دست دولت است و ابزار و نیروی انسانی دارد و منابع، تامین شده است، ولی بخش عظیمی از این دارو آمده و دپو شده و از گمرک خارج نمی‌شود. ما چهار درصد حقوق گمرکی را به یک درصد رساندیم و دیگر دلیلی ندارد که سرم و دارو نباشد. این‌ها همه کمک مجلس به دولت بوده و اگر امروز دولت بگوید که دارو ندارم و در چرخه نمی‌رسد، باید بگردد و ببیند در کجا‌ها گیر وجود دارد.