مشکل مجلس حقوق نجومی نمایندگان نیست!

به گزارش تازه‌نیوز، روزنامه هم‌میهن نوشت: ۱۵۴ سال پیش میرزایوسف خان تبریزی ملقب به مستشارالدوله کتاب مشهور خود را تحت عنوان «یک کلمه» نوشت. او در پی شناخت علل عقب‌ماندگی جامعه ایران بود و در نهایت آن را فقط در یک کلمه «قانون» یافت و اینکه ما قانون نداریم، قانونی که مکتوب و کامل باشد و شاه و گدا در برابرش یکسان باشند و در همه امور و شؤون ساری و جاری باشد، نداریم.

اکنون بیش از یکصد سال است که مجلس داریم و آن اندازه قانون داریم که زیر بار مجموعه قوانین در حال کشیدن نفس‌های آخر قانونگرایی هستیم. از آن یک کلمه قانون، صورت و ظاهرش را داریم ولی کامل و اجرایی شدن و برابری حقوقی را فعلاً به انتظار نشسته‌ایم. اتفاقاً اولین جایی که باید مرجع تضمین قانون باشد، یعنی مجلس قانونگذاری گام لازم را برای تحقق این هدف برنمی‌دارد.

گزارش مربوط به وضعیت بودجه مجلس شورای اسلامی به خوبی نشان می‌دهد که این مجلس در صرف اموال و بودجه مردم دقت کافی ندارد و طبعاً کارآیی کافی نیز ندارد. اگر الان بپرسند که آن یک کلمه‌ای که بتواند حداقل بخشی از علل عقب‌ماندگی ما را توضیح دهد چیست، باید گفت «شفافیت»! نمایندگانی که با شعار شفافیت وارد مجلس شدند، هنوز هم انتشار فیش‌های حقوقی خود را افشاگری می‌دانند، درحالی‌که فیش حقوقی کارکنان دولت باید در دسترس‌ترین اطلاعات باشد. نه فقط فیش حقوقی، بلکه همه دریافت‌های کارکنان دولت به‌ویژه نمایندگان مجلس باید به صورت برخط در دسترس باشد، نه اینکه انتشارش را مصداق افشاگری بدانند.

بیشتر بخوانید:

• حواشی حقوق ۱۰۰میلیونی نماینده مجلس/ دریافتی هر نماینده ۶ برابر حقوق کارگری
• قوه قضاییه اموال تمام نمایندگان مجلس را ثبت کرد

تردیدی وجود ندارد که اگر مجموعه دریافت‌های نمایندگان، و نه فقط حقوق آنان اعلام می‌شد، ماجرا خیلی فرق می‌کرد. مشکل امروز ما کم یا زیاد گرفتن حقوق نیست، بلکه غیرشفاف بودن مسئله اصلی است، نه فقط حقوق، بلکه مهمتر از آن هزینه‌های مجلس است که مطابق این گزارش از حوزه نظارتی نهادهای ذی‌ربط خارج شده است. نمایندگانی که با شعار شفافیت آمدند، غیرشفاف‌ترین رفتار را پیشه کرده‌اند. چرا؟ برای اینکه اعتمادی به افکار عمومی ندارند و عملکرد خود را قابل دفاع نمی‌دانند. از جمله ماجرای خودروهای رانتی که در مجلس گرفتند، همچنان در پرده و غیرشفاف است. هر چه به موسم انتخابات نزدیک‌تر می‌شویم‌، خطر شفافیت برای آنان بیشتر می‌شود و این فرصت را فراهم می‌کند تا عده‌ای دیگر با شعار فریبکارانه شفافیت وارد میدان شوند. ولی در نهایت هیچ نوری بر پرداخت‌های مالی و رانت‌های پشت آن تابیده نخواهد شد، پس «یک کلمه» ما به جای «قانون» فعلاً «شفافیت» است.