جای قلعه‌نویی باشم از ژاپن فرار می‌کنم!
امیرحسین اصلانیان در گفتگو با خبرآنلاین درباره مسائل اخیر تیم ملی و پرسپولیس صحبت کرد.
به گزارش تازه‌نیوز،تیم ملی ایران پس از پیروزی در ۲ بازی نخست خود مقابل فلسطین و هنگ‌کنگ، راهی مرحله بعدی جام ملت‌های آسیا شده است. با این حال در چند روز اخیر انتقادات زیادی نسبت به عملکرد تیم ملی در ۲ بازی ابتدایی وجود داشته است. شاگردان امیر قلعه‌نویی در بازی با هنگ‌کنگ نمایش خوبی نداشتند و این موضوع صدای منتقدان را درآورد. از طرفی شکست ژاپن مقابل عراق و از دست رفتن صدرنشینی برای این تیم، باعث شده احتمال تقابل ایران و ژاپن در مرحله یک‌چهارم نهایی افزایش یابد.
به نقل از خبرآنلاین، امیرحسین اصلانیان، مهاجم اسبق پرسپولیس مدعی شد که اگر جای قلعه‌نویی بود، تلاش می‌کرد ایران در گروهش دوم شود و فعلا به ژاپن برخورد نکند. او در خصوص عملکرد تیم ملی و انتقادات اخیر هم صحبت‌های جالبی را مطرح کرده است. مهاجم پرسپولیس در اواخر دهه ۷۰ و سال‌های آغازین دهه ۸۰ همچنین درباره شرایط این تیم هم صحبت کرده که در ادامه می‌خوانید:
تیم ملی در ۲ بازی اول خود در جام ملت‌های آسیا برنده شد ولی انتقاداتی نسبت به سبک بازی تیم به خصوص مقابل هنگ‌کنگ وجود دارد. نظر شما در این خصوص چیست؟
اگر بخواهیم در مورد بازی دوم صحبت کنیم، خب ما به هرحال ۳ امتیاز بازی را گرفتیم. با توجه به اتفاقاتی که در جدول افتاد و ژاپن شکست خورد و مسیرش عوض شد، خب این باعث می‌شود هر کادر فنی یک سری تفکراتی داشته باشد. همانطور که دیدید کادر فنی کره‌جنوبی مهندسی کردند و سعی‌شان این بود به آن سمت جدول بروند. ژاپن مثل ماری است که همه می‌خواهند از آن فرار کنند. بعید نیست که کادر فنی ما هم بخواهد دوم شود تا سریع به یکی از بهترین تیم‌های آسیا نخورد. می‌توان به آن‌ها حق داد و تفکری پشت آن است. من اگر سرمربی باشم قطعا از ژاپن فرار می‌کنم. آقای قلعه‌نویی نزدیک‌تر هستند و بهتر از شرایط خبر دارند. شاید هم ترجیح بدهند در یک‌چهارم بازی کنند و شاید هم بتوانیم آن‌ها را ببریم. نمی‌توان ایراد گرفت که چرا جلوی هنگ‌کنگ اینطوری بازی کردیم. کره هم دقیقا می‌خواست طوری نتیجه بگیرد که روز آخر همه چیز دست خودش باشد و مطمئن باشید آن‌ها به عنوان تیم دوم صعود خواهند کرد.
یکی از نکات نگران‌کننده ناکامی طارمی در گلزنی است.
ترکیب تیم ملی را خیلی تغییر دادند و تیم‌های حریف هم فشرده بازی کردند. شهریار مغانلو هم فرصت زیادی پیدا نکرد. توانایی بازیکنان ما در خط حمله است که در سطح اروپا بازی می‌کنند و نقطه قوت ما مهاجمان هستند که امیدوارم در بازی بعدی گل بزنند. البته سردار آزمون، مهدی قایدی و کریم انصاری‌فرد گل زده‌اند ولی با توجه به بحث اینتر، نگاه‌ها به مهدی طارمی است. البته شرایط جدول خیلی عجیب و غریب شد و هیچکس فکر نمی‌کرد این اتفاق بیفتد. ما فکر کردیم چه جدول خوبی است و فقط کره را در پیش داریم ولی شما دیدید این تیم هم با توجه به حضور یورگن کلینزمن و کادرش که افراد پخته و باتجربه‌ای هستند، به نظرم این تصمیم را گرفت. در جام جهانی هم دیده‌ام که خیلی تیم‌ها تصمیم گرفته‌اند دوم شوند تا به تیم قوی نخورند. به نظر من ما باید دوم شویم و از ژاپن فرار کنیم. در نهایت ولی تصمیم با کادر فنی است.
نسبت به عملکرد خط دفاعی هم انتقاداتی وجود داشت و به خصوص جلوی هنگ‌کنگ ناهماهنگی به چشم آمد.
خط دفاعی ما مشکلات ساختاری دارد.
ولی زمان کی‌روش شرایط دفاعی خوبی داشتیم.
تخصص کی‌روش روی کار دفاعی و بازی فشرده و ضدحمله بود. ببینید او در آن ۸ سال چند نفر را امتحان کرد. ما ۲ نفر ثابتی را ندیدیم که بلندمدت کنار هم باشند. شما ببینید در چند تورنمنت ناگهان مجید حسینی و روزبه چشمی فیکس شدند. پرسپولیس که علیرضا بیرانوند و محمدحسین کنعانی‌زادگان را به عنوان بازیکنان فیکس تیم ملی دارد هم شرایط دفاعی‌اش خوب نیست و جلوی تیمی مثل استقلال خوزستان دیدیم که ۲ گل خورد. ما مشکلی در دفاع داریم که به صورت اکتسابی هنوز یارگیری اروپایی را یاد نگرفته‌اند. یک مشکل هم حفره بین ۲ دفاع وسط و هافبک دفاعی وجود دارد و پاس‌هایی که تیم‌های سرعتی می‌دهند منجر به موقعیت می‌شود. خود امیرخان هم سابقه دیرینه‌ای دارد و حتما می‌بیند و به این می‌پردازد ولی تغییر آن سخت است. عربستان و عراق این دوره خیلی خوب کار کردند و تیم ما هم به لحاظ مهره‌ای خوب است ولی اینکه پازل تیم خوب جفت و جور شود را باید دید.
این روزها در برنامه‌های تلویزیونی هم خیلی از تیم ملی انتقاد می‌شود. به نظر شما الان زمان درستی برای این کار است؟
در دوره قبلی جام ملت‌ها هم یادم هست که آقای خیابانی در دل مسابقات انتقاداتش را شروع کرد و دیگر دوستان هم انتقاد می‌کردند. این همه گفتیم چرا به مربی خارجی پول می‌دهید و مربیان توانایی داریم ولی الان که مربی داخلی آمده اصلا این رفتار را نمی‌پسندم. من خودم بازیکن بودم و کوچک‌ترین انتقاد روی بازیکن تاثیر می‌گذارد. قدیم فضای مجازی نبود که همه چیز را رصد کنند و هر کسی هم تریبون داشته باشد. این رفتار قشنگ نیست و شما اجازه دهید اگر تیم نتیجه نگرفت، انتقاد کنید و مربی هم باید از تصمیمات خود دفاع کند. من احساس می‌کنم بعضی دوستان مسائل را شخصی می‌کنند و این را نمی‌پسندم.
کمی هم درباره پرسپولیس صحبت کنیم که این روزها سرمربی ندارد.
یحیی گل‌محمدی سه‌گانه گرفت و این انتظار از هر مدیری می‌رود که قرارداد مربی را تمدید کنی و به او آرامش بدهی. در کنارش هم باید تیم را تقویت کنی. چطور شما بدون هماهنگی مربی نبیل باهویی را می‌آوری. می‌گویند او مهاجم است ولی من تحقیق کردم بیشتر پشت مهاجم و وینگر بازی می‌کند. یک خرید ناموفق و دلاری که هدر رفت و در نهایت عده‌ای سود مالی کردند. یحیی به من گفت ۳ مهاجم معرفی که عددشان بالای یک میلیون دلار بود. خب این سقف بودجه را نمی‌فهمم. اگر اسم لیگ ما حرفه‌ای است خب سقف یعنی چی؟ یعنی بازیکن درجه یک نخریم؟ چطور باید در آسیا رقابت کنیم؟ پرسپولیس اگر ۴ بازیکن درجه یک داشت از گروهش بالا می‌رفت و شاید مدعی هم می‌شد. یحیی با استعفاهایش هشدار داد که تیمش شرایط خوبی ندارد و مهاجم و گلر ذخیره می‌خواهد. یا دفاع‌هاش مشکل دارد و این هشدارها را داد ولی گوش نکردند و او قطع همکاری کرد.
بعد هم بحث برانکو شد که او هم نیامد.
این خیلی بد است که یک ماه با اسم برانکو بازی کردند. برانکو وقتی این همه سال در ایران بوده، شرایط را می‌داند و گل‌محمدی هم شاگردش بوده و قطعا با او مشورت کرده و شرایط تیم را به او گفته‌اند. او هم نمی‌خواهد بیاید و موفقیت قبلی‌اش را خراب کند. او مربی بزرگی است و با این تیم خاطرات خوبی دارد. پرسپولیس الان در برزخ است و هر کسی که بیاید، اگر حمایت نشود تیم در چاله گیر می‌کند. الان هم که برانکو حرف آخر را زده، آقای درویش است و ۳۰ میلیون هوادار و نمی‌دانم چطور می‌خواهد از پس این تیم بربیاید.
نام چند گزینه هم مطرح شده است. آیا این اسامی در حد و اندازه پرسپولیس هستند؟
نمی‌دانم. ما مربی داخلی که شاغل نباشد هم کم داریم. آقای عبدی هست و صحبت از مربیان تیم‌های دیگر حرفه‌ای نیست و قطعا مدیر باشگاه نمی‌گذارد مربی که نتیجه می‌گیرد، جدا شود. حالا اگر مربی خارجی نیاید، به نظر من در صورت رضایت ملوان مهدی تارتار گزینه خوبی است. اگر هم می‌خواهند خارجی بیاورند، بحث پول است. اگر پول داریم چرا برای یحیی بازیکن نخریدیم؟ اگر هم می‌خواهی مربی مثل اسکوچیچ و بگوویچ بیاوری، خب خارجی نیاوری که بهتر است. مربیانی که نمی‌توانند رختکن‌شان را مدیریت کنند. یک مربی درجه یک باید بیاید که همه می‌دانید پول خوبی می‌خواهد.
در مورد انتخاب مربی بحث سقف بودجه هم وجود دارد.
باید در نوشتن قوانین تغییراتی باید صورت بگیرد. اگر ما می‌خواهیم در اسیا رقابت کنیم، باید بگذارند تیم‌ها بازیکن خوب بیاورند. الان لیگ عربستان چطور پربیننده شده و تلویزیون خودمان هم به آن می‌پردازد. شما اجازه دهید بازیکن خوب بیاید. پرسپولیس از زمانی که ما بازی می‌کردیم تا الان نهایتا ۲ تا مهاجم خوب داشته است. یکی ابراهیم توره بود و دیگری یورگن لوکادیا و اسم دیگری به ذهنم نمی‌رسد. بقیه همه ضعیف و درجه ۳ بودند. بازیکن خارجی باید بار تیم را به دوش بکشید، نه اینکه سر بار شود. الان همه بازیکنان خوب تیم دارند و کلا کار سخت است. این قانون من‌درآوردی فدراسیون خیلی ضربه زده است. یک بار هم قانون سقف قرارداد گذاشتند که همه دور زدند. الان هم یک قرارداد می‌نویسند و قسمت بیشتر آن را برای سال بعد می‌گذارند. به نظرم خیلی شفاف بگویند ۵ تیم مدعی بازیکن بخرند. سپاهان الان اومد با تاکتیک خوبی که داشت کل لیگ را حتی با اینکه نیاز نداشت جارو کرد. ۳ مهاجم سپاهان روی نیمکت بودند و بقیه تیم‌ها مهاجم نداشتند. نمی‌توان ایرادی گرفت چون پول داشتند و استفاده کردند که رقبا را ضعیف کنند.
کریم باقری هم اخیرا مصاحبه‌ای در خصوص جدایی‌اش انجام داد. به نظر شما غیبت او چقدر در ناکامی پرسپولیس موثر بود؟
کریم باقری همیشه انسان منضبطی بوده و در این سال‌ها هم کنار پرسپولیس بوده است. زمان بگوویچ هم مثلا ما از مسئله انضباط ضربه خوردیم وگرنه بازیکن زیاد داشتیم. شکی نیست که کریم باقری در رعایت نظم تیمی و مدیریت تیم نقش داشت. در حال حاضر ولی وقتی بازیکن نیست، بحث حضور کریم اولویت ثانویه است. الان اول باید بازیکن بخریم و بعد می‌توانیم کریم باقری را هم بیاوریم. پرسپولیس نیم‌فصل دوم سختی دارد و اگر بازیکن نگیرد از کورس عقب می‌افتد.
