بهبود شرایط اقتصادی کشور در گرو مذاکره با آمریکاست

روزنامه اعتماد با مهدی شیرزاد، فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت‌وگو کرده است. بخش‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

• اگر نگوییم امریکا در عرصه جهانی مهم‌ترین قدرت است بلکه یکی از ۲ الی ۳ بازیگران مهم بین‌المللی است. انتخابات امریکا هم قطعا در تحولات جهانی اثرات خاص خود را دارد. کما اینکه یکی از نخستین اقداماتی که ترامپ در سال ۲۰۲۰ پس از پیروزی در انتخابات انجام داد، خروج از پیمان زیست محیطی پاریس، عهدشکنی و خروج از برجام و سایر مسائل این‌چنینی بود. لذا درست نیست که گفته شود انتخابات امریکا و فرد پیروز در این آوردگاه هیچ اثر و تفاوتی در عرصه بین‌المللی ایجاد نمی‌کند.

• اما گزاره‌ای که برای کشوری مانند ایران مهم است، آن است که ما فارغ از اینکه چه فردی رییس‌جمهور امریکا شود باید ۳اصل عزت، حکمت و مصلحت را مد نظر داشته باشیم. باید از فرصت رقابت‌های حزبی امریکا به نفع منافع ملی‌مان استفاده کنیم.
• بیشتر کشورها تلاش می‌کنند از فرصت انتخابات امریکا به نحوی استفاده کنند که منافع ملی‌شان بیشتر تامین شود. هر چند در ظاهر دیپلماتیک اکثر کشورها به نوعی ژست می‌گیرند که در سیاست داخلی امریکا دخالتی ندارند، اما همه بازیگران بین‌الملل به نحوی تلاش می‌کنند کاندیدا یا حزبی پیروز شود که منافع ملی آنها را تامین کند.
• بارها ایران اعلام کرده که به جز رژیم اشغالگر قدس، هیچ منعی برای برقراری روابط با کشورها ندارد. این تعامل علی‌القاعده باید در راستای منافع ملی مان رقم بخورد. اینکه سطح روابط ایران با سایر کشورها در سطح سفیر باشد، در سطح خدمات کنسولی باشد یا کمتر و بیشتر و اینکه آیا با سایر کشورها روابط مستقیم داشته باشیم یا با واسطه تابع منافع ملی ماست.

• بر اساس قانون اساسی هم ایران هیچ منعی برای رابطه با کشورها به جز رژیم اشغالگر قدس ندارد، در عین حال هم دخالت‌های امریکا طی ۱۲۰ سال گذشته جامعه ایرانی غیرقابل کتمان است و هم اینکه دیوار بلند بی‌اعتمادی میان دو کشور وجود دارد. همچنین امریکا درخصوص موضوعات حقوق بشری کارنامه نه چندان روشنی دارد. نسل‌کشی که این روزها توسط اسراییل رخ می‌دهد، غیر قابل انکار است.
• ایران به راحتی نمی‌تواند به رژیم عهدشکن ایالات متحده اعتماد کند. در سابقه تاریخی نزدیک ایران، این امریکاست که عهدشکنی کرده و از برجام خارج شد و یک پیمان برد – برد بین‌المللی را کنار گذاشت. نهایتا هم با قلدرمآبی سعی کرد شرایط را برای مردم ایران دشوار سازد. به‌رغم همه این نکات اگر صلح جهانی و منطقه‌ای ضرورتی را ایجاد کند که ایران مستقیما مذاکراتی با امریکا داشته باشد، این مذاکره قابل بررسی و توصیه به حاکمان ایران است.

• اگر قرار باشد از خلال مذاکره مستقیم ایران و امریکا آتش‌بس در غزه برقرار شده امنیت لبنان تامین شود و کشتار کمتری در منطقه به وجود‌ آید و مردم لبنان و غزه، یمن، عراق و سوریه و… شرایط مطلوب‌تری را تجربه کنند، چرا مذاکره رخ ندهد. اگر با فرض اینکه ایجاد صلح بین‌الملل منوط به این مذاکره دوجانبه باشد این مذاکره قابل بررسی است. مهم‌تر از آن تامین منافع ملی، بهبود شرایط اقتصادی کشور و بهبود شاخص‌ها در گروی مذاکره با امریکاست؛ اگر نظر عالمان علوم سیاست خارجی این باشد که از طریق مذاکرات مستقیم می‌توان به این دستاوردها رسید، مقامات ارشد نظام حتما به این نظرات کارشناسی توجه کرده و مبتنی بر منافع ملی کشور تصمیم‌گیری می‌کنند.