غسال آیت‌الله مصباح، ابَربدهکار بانکی است و پیکر علما را به خانه می‌برد!

یادآور می شود آیت الله صدیقی، امام جمعه موقت تهران در یک برنامه تلویزیونی به نقل از غسال آیت الله مصباح گفته بود که موقع غسل، میت چشمانش را گشوده و نگاهی مهربانانه به غسال انداخته است. این واقعه، تحت عنوان کرامت آیت الله مصباح مطرح شد!

در این یادداشت آمده است: چندی پیش جناب آقای صدیقی روایتی را از قول یک غسّال در سیما مطرح کرد که جنجال بسیاری در کشور برانگیخت به حدی که مدتی بعد مجبور به عذرخواهی شد. پیدا کردن غسّال یاد شده با توجه به کدی که ایشان در سخنان خود داد، چندان دشوار نبود. غسّال آیت الله مصباح، همان غسال مرحوم آیت الله حق شناس است … همان ابرسرمایه داری که چندی پیش نیز برای حجت الاسلام پناهیان حاشیه آفریده بود. گرچه آقای پناهیان از خویش در برابر هجمه های ناجوانمردانه ای که علیه اش مطرح شده بود دفاع کرد اما در سخنانش اعتماد و حسن ظن فراوان به شخصی وجود داشت که ابهامات مالی بسیاری درخصوص وی مطرح است.

برخی علمای سرشناس هیچ از خود پرسیده اند چرا امام رحمه الله علیه، از چنین ثروتمندانی فریب نمی‌خورد؟ البته امام چون جمع شدن ثروت های افسانه ای را از راه صحیح آسان نمیدید، وقتی فردی در این بازار کساد ۴۰ میلیارد تومان خمس می آورد از خودش می‌پرسید منبع کسب او چیست. مَنِشی که در نزد رهبر انقلاب نیز می توان دید هنگامی که باعث به دام افتادن امثال شهرام جزایری می شود. همان شهرام جزایری که معدود وعاظ مشهوری به وجوهات کلان او دست رد نزدند و منشاء آن برایشان سوال نشد! همان ها که حتی پس از صدور حکم وی هم از خیرات و مبراتش به نیکی یاد می کردند و هرگاه مسئولیت داشتند برای نجات ثروتمندان نابکارِ زرپرست، قضات را تحت فشار قرار میدادند.

همچنین بعید است امام (ره) وقتی می دیدند فردی آن قدر به روحانیت علاقه مند میشود که با زیرپا گذاشتن مقررات قانونی (مواد ۵۲ و ۵۳ آیین نامه مقررات بهداشتی آرامستان ها، ابلاغی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، طی نامه شماره ۸۷۰۷۵/ت – مورخ ۰۹/۰۵/۱۳۸۹) پیکر روحانیان را به منزل خویش میبرد و غسل می دهد؛ و چه بسا این عشق و شوق وی تنها شامل پیکر علمای سرشناس میشود و نصیب پیکر هیچ طلبه فاضل و مهذب ولی گمنامی نمی شود، از وی کرامت بپذیرند، چه رسد به آن که کرامت ادعایی را در سیمای رسمی جمهوری اسلامی نقل کرده و زبان طعن معاندان را بر اسلام و انقلاب و نماز جمعه دراز کنند.

ساعتی پس از انتشار این یادداشت، فرزند آیت الله مصباح، به آن واکنش نشان داد. حجت السلام علی مصباح یزدی، به ادعای احمد توکلی نسبت به غسال آیت‌الله مصباح یزدی واکنش نشان داد. فرزند مرحوم آیت الله مصباح یزدی در واکنش به اظهارات احمد توکلی گفت: آقای توکلی اشتباه می کنند و این اطلاعات غلط است. بنده این موضوع را تایید نمی کنم. فردی که مدنظر ایشان و دیگران است غسال حاج آقا نبودند.

متن این یاداشت بدین شرح است:

به دنبال یادداشت هشدار ما که در آن علماء و امراء را از تقرب ثروتمندان و اصحاب مغیبات پرهیز داده‌ایم. حرف و حدیثهایی مطرح شده که این توضیح را لازم می دانیم:

۱- شأن علمی و دینی مرحوم آیت الله مصباح نزد ما و اکثریت قاطعی که آن بزرگوار را می شناختند، روشن است. شخصیتی که ویژگی اش غیر از اجتهاد که به آن آراسته بود، دانش عقلی و اشتغال به فلسفه و کلام بود. در واقع شهرت ایشان به فلسفه بیش از علوم نقلی بود. چنین شخصیتی چه بسا از نعمت الهامات نیز برخوردار بوده باشد، ولی هیچ گاه پرداختن به امور ماورای عادات را از ایشان نشنیده بودیم.

۲- اینکه در یادداشت آمده است که «غسال آیت الله مصباح، همان غسال مرحوم آیت الله حق شناس است» این را آقای صدیقی به صراحت تمام در مصاحبه سیما گفته است: «داماد ایشان آقای دکتر محمدی جزء مریدان مرحوم آقای حق شناس بود. گفت که خب ایشان را در منزل غسل دادند، آیت الله مصباح را، علامه را و کسی غسل داد که آقای حق‌شناس را، آیت الله حق‌شناس را ایشان غسل داده بود. این غسال گفته بود که … » چون در این ماجرا فرضِ خلاف‌گویی از آقای صدیقی درست نبود، ما اعتماد کردیم و روایت وی را نقل کردیم.

۳- حتی اگر خبر نقل شده درست هم نبوده باشد، در تغسیل مرحوم آیت الله حق شناس در منزل فرد موضوع بحث و با مشارکت وی شکی نیست. به همین دلیل در هشدار ما و لزوم توجه بزرگان، زمامداران و علما هیچ خللی وارد نمی شود. این خیرخواهی را بپذیرید و فریب کسانی را نخورید که می خواهند در سایه بزرگ کردن یک موضوع فرعی (که مسبب آن نیز ما نبودیم) اصل موضوع را در سایه قرار دهند.