چرا دائم از همه طلبکاریم؟
یکی از عادت‌های عجیب ما ایرانی‌ها، بی‌توجهی به داشته‌ها و گلایه مداوم از نداشته‌است.
به گزارش تازه‌نیوز، عادات بد مردم شاید سهم ویژه‌ای در توسعه یا بهبود وضعیت حکمرانی در کشور داشته باشد. نکته اصلی در رفتار جدید ما ایرانی‌ها نادیده گرفتن خودمان است. هرچه داریم مهم نیست، اطلاعی از ان هم نداریم اما آمار دقیق نداشتهها را داریم.
گله و نا امیدی هم بخشی ازهمین ماجراست؟!
در ماجرای نداشتهها هم مقصر قطعی دیگران هستند!
دیگری باید صرفه جویی کند، دیگری باید کار صادقانه و پر تلاش انجام دهد، دیگری باید تعهد داشته باشد، دیگری باید پروتکل‌ها را رعایت کند و…خلاصه، من همه وظایفم را انجام می دهم و دیگران انجام نمی دهند!
این وضعیت به داخل خانواده ها هم رسیده؛ اعضای خانواده هریک خود را پرتلاش مسئول و دیگری را بدهکار می دانند. فرزند از مادر و پدر… زن از شوهر – پدر از بچه ها –خانواده مرد از خانواده زن و زن از خانواده شوهر و…همه از هم طلبکارند!
اما در یک موضوع مشترک هستیم؛ مقایسه با دیگران آن هم فقط در قسمت نداشتهها. در طلبکاری از همه به جز خودمان! و علاقمندی به انتشار خبر بد. البته اگر در مورد خود و منافع مرتبط نباشد!
چرا از خودمان شروع نمی‌کنیم؛ تا با داشته هایمان زندگی نکنیم نداشته هایمان به داشته تبدیل نمی شود. یادمان باشد، تا درد دیگری را درد خود ندانیم درمانی درکار نخواهد بود.
این دور باطل تنها زمانی به پایان می رسد که
– قبل از مطالبه از دیگران، به خودمان سری بزنیم.
– برای یک بار هم شده داشته هایمان را حداقل در ذهن مرور کنیم.
– از مقایسه دور شویم اگر مقایسه خوب بود اثرانگشت دست هفت میلیارد نفر، متفاوت نبود.
