میرسلیم: مفاسد در دوره شهرداری قالیباف تشدید شد

به گزارش تازه‌نیوز، «بی اعتمادی مردم به اصلاح طلبان قطعی است ولی این به مفهوم رغبت بی چون و چرا به سمت اصولگرایان نیست.» این جمله‌ای است که مصطفی میرسلیم، عضو شاخص حزب موتلفه و نماینده تهران مطرح می‌کند، براساس این نگاه هرچند اصولگرایان با پیروزی در انتخابات مجلس ۹۸، امید زیادی برای ورود به پاستور در سال آینده دارند اما آنها هم نگران‌ا هستند و دغدغه بزرگی چون وحدت دارند.

میرسلیم در گفتگو با خبرآنلاین پاسخ کسانی که می‌گویند اصولگرایی به پایان رسیده را می‌دهد و می‌گوید؛ «دوران اصولگرایی به پایان نرسیده و نخواهد رسید ولی دوران افرادی که به دروغ یا منافقانه خود را به اصولگرایی منتسب می کنند به پایان می رسد و آنها وقتی می بینند دیگر جایگاهی در اصولگرایی ندارند به سراغ جریانات دیگر می روند تا خود را تثبیت کنند والا اصول ثابت و غیر قابل تغییر است.»

بی اعتمادی به اصلاح طلبان قطعی است

می توان پیروزی در انتخابات مجلس را مبنای پیروزی در ۱۴۰۰ گرفت یا خوش خیالی سیاسی است؟

البته هر انتخاباتی ویژگیهای خود را دارد و نمی توان نتائج یک انتخابات را به دیگر انتخابات تعمیم داد ولی یادآوری می کنم شرائطی که موجب پیروزی اصولگرایان در انتخابات مجلس یازدهم شد، به صورت حادتری در سال جاری به ضرر اصلاح طلبان ادامه یافته است، بنابراین بی اعتمادی به اصلاح طلبان قطعی است ولی این به مفهوم رغبت بی چون و چرا به سمت اصولگرایان نیست.

اصولگرایان وارد رقابت تخریبی با هم شده اند

 اصولگرایان هر بار که رقیب ضعیف بوده یا در صحنه نبوده به رقابت درون جریانی رو آورده اند، فکر می کنید ۱۴۰۰ صحنه رقابت اصولگرا با اصولگرا باشد یا …؟

این فرآیند شناخته شده ای است که هرگاه اقلیت ضعیف باشد بین اکثریت تفرقه می افتد بنابراین از همین امروز شاهد بروز نوعی رقابت در میان اصولگرایانیم، رقابتی که جنبه تخریبی آن غلبه دارد. البته در بسیاری از این رقابتها متاسفانه  اصول زیر پا گذاشته می شود.

ایفای وظایف ریاست جمهوری بسیار مشکل است

چرا بازار کاندیداتوری در جریان اصولگرا انقدر شلوغ شده و بسیاری احساس تکلیف می کنند؟ واقعا همه این افراد در قدوقامت ریاست جمهوری هستند؟ فکر نمی کنید وزنه ریاست جمهوری پایین آمده است؟ 

 اگر به نظر شما میرسد که وزنه ریاست جمهوری سبک شده به دلیل عملکرد ضعیف رئیس دولتهای یازدهم و دوازدهم است. خیلی از افراد می گویند اگر ریاست جمهوری در این سطح مطرح می شود ، خوب ، بسیاری از افراد می توانند نامزد شوند! اما حقیقت این است که در شرائط کنونی، ایفای وظایف ریاست جمهوری بسیار مشکل است و اگر رئیس جمهوری از پشتوانه اعتماد عمومی برخوردار نباشد و متخصصان کشور، صرف نظر از گرایش سیاسی شان، او را یاری ندهند ره به جایی نخواهد برد چه اصولگرا چه اصلاح طلب.

مفاسد در دوره شهرداری قالیباف تشدید شد

موقعیت آقای قالیباف و رئیسی را چطور ارزیابی می کنید؟ فکر می کنید اجماعی حول اسم کدام یک صورت گیرد؟

 مردم هر دو نفر را خوب می شناسند اما این دو نفر با هم قابل مقایسه نیستند؛ آقای قالیباف از مدیران با سابقه اجرائی است و از فرماندهان نیروی هوایی سپاه بوده قبل از آن که فرماندهی نیروی انتظامی را برعهده گیرد و پس از آن نیز دوازده سال شهردار مطلق تهران بوده است؛ اغلب او را مدیری با جرات از نظر اجرائی می شناسند لاکن در دوران مدیریت او در شهرداری تهران مفاسدی که قبلا آغاز شده بود نه تنها متوقف نشد که تشدید شد تا آنجا که منتهی شد به محکومیت نزدیکترین همکار و جانشین او یعنی عیسی شریفی؛ چه بگوئیم آقای قالیباف از جرائم تخلفات  عیسی شریفی خبر داشته و چه بگوئیم خبر نداشته و به او خیانت شده، نقطه قوت مدیریتی محسوب نمی شود.

رئیسی می تواند محور بلامنازع وحدت اصولگرایان باشد

البته همکاران متعدد دیگری نیز ایشان در شهرداری داشته که پرونده شان مفتوح است و سوء استفاده های متعددی از کمیسیون ماده ۵ و کمیسیون ماده ۱۰۰ انجام گرفته که از موارد واضح تجاوز به حقوق عمومی است  غیر از چاپ اوراق تراکم هولوگرام دار و عادی که بنوعی فساد اقتصادی را به کل کشور سرایت داده است؛ بنابراین خوشنامی ایشان به عنوان مدیر جهادی در انظار عمومی تحت شعاع آثار منفی آن انحرافهای اقتصادی در شهرداری قرار می گیرد، انحرافها و تخلفات و جرائمی که پس ازدوران ایشان هنوز کاملا متوقف نشده است و ادامه دارد.

اما جناب رئیسی از بدو ورود مجدد به قوه قضائیه به عنوان رئیس، پرچم مبارزه با فساد را به دست گرفته و از مفاسد خود قوه قضائیه شروع کرده، مانند پرونده طبری، و به پرونده های مختلف مفاسد اجرائی پرداخته و به تدوین سند راهبردی تحول در قوه قضائیه اهتمام ورزیده و ان شاء الله اگر در ادامه بتواند ریشه فرآیندهای فسادزا را بخشکاند و شفافیت را حکمفرما کند انقلاب ما خواهد توانست با سربلندی گام دوم را پیش ببرد. به نظر می رسد که جناب رئیسی می تواند محور بلامنازع وحدت اصولگرایان باشد.

فرصت طلبی در شأن قالیباف نیست

برخی معتقدند قالیباف با کاندیداتوری در ۱۴۰۰ قمار سیاسی خواهد کرد و اگر به ریاست جمهوری نرسد ریاست مجلس را هم از دست می دهد؟ قائل به این امر هستید؟

آقای قالیباف به عنوان رئیس مجلس قسم یادکرده و در سخنرانی های خودش به اصلاحات مجلس اهمیت داده و برای آن حتی نظریه پردازی کرده است؛ رها کردن ریاست مجلس و به استقبال ریاست جمهوری رفتن تصویر جالبی از ایشان ترسیم نخواهد کرد و گفته خواهد شد که ایشان از جایگاه ریاست مجلس برای دستیابی به ریاست جمهوری استفاده ابزاری کرده است و تلقی عمومی این خواهد شد که برای جناب قالیباف  هدف وسیله را توجیه می کند و این نوع فرصت طلبی مناسب شان ایشان نیست.

رئیسی مقبولیت عام دارد

خود شما از بین قالیباف، رئیسی، جلیلی، محسن رضایی ، سردار دهقان و سعید محمد کدامیک را مناسب ریاست جمهوری می دانید؟ چرا؟

 به نظر من کسی که مقبولیت عام دارد جناب رئیسی است، تنها نکته ای که حیف خواهد شد ناتمام ماندن اقدامات تحول آفرین ایشان در قوه قضائیه خواهد بود. البته موفقیت ایشان نیز در گرو اعتماد همه گروههای مردم و نیز همه کسانی است که دلشان برای پیشرفت ایران عزیز می تپد.

چهره نظامی که دارای حواشی هستند وارد صحنه انتخابات نشوند

فکر می کنید رئیس جمهور اقتصاددان حلال مشکلات است یا رئیس جمهوری سیاسی یا نظامی یا …

 رئیس جمهوری متخصص قطعا دارای فضیلت است و مشکلات حاد امروز کشور نیز به مسائل اقتصادی برمی گردد اما در مورد شخص رئیس جمهوری مهمترین قابلیت مدیر و مدبر بودن است زیرا اقتصاددان و سیاستمداری که از مدیریت و تدبیر لازم برخوردار نباشد و بویژه به استعدادهای مردم اعتقاد راسخ نداشته باشد و نیز از اشراف بر مزیتهای خدادادی کشور بیگانه باشد و تجربه مدیریت حالات اضطراری را کسب نکرده باشد نمی تواند از پس مدیریت کشور در شرائط بحرانی ، برآید . هنر رئیس جمهوری باید در این باشد که بتواند از متخصصان ونخبگان برای چاره جویی مشکلات یاری بطلبد.

در مورد برادران نظامی که قطعا از سر دلسوزی تصمیم گرفته اند وارد صحنه سیاست شوند تا کشور را نجات دهند من به چند نکته اشاره می کنم: ۱- مرحوم امام در سال ۵۷ ما را نصیحت فرمودند و این اندرز بسیار داهیانه ای بود، که افرادی که خدمت نظامی را بر عهده گرفته اند وارد دسته بندیهای سیاسی نشوند؛ آنها باید به صورت فردی و جمعی تجلی بخش اراده  یکپارچه مردم  باشند در حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور و ورود آنها به صحنه سیاست و دسته بندی های قهری آن به آن یکپارچگی لطمه خواهد زد مگر اینکه از مدتها قبل از سمت نظامی خود استعفا داده باشند و دیگر مردم آنها را به عنوان نظامی نشناسند.

سردار سلیمانی نمونه ای از یک نظامی است که خدمات او در دوران حیاتش برای حفظ نظام بود، شهادتش نیز یکپارچگی مردم را تقویت کرد. او می توانست رئیس جمهوری شود ولی یقین داشت که به عنوان سرباز وطن ماموریتش را بهتر می تواند انجام دهد و وسوسه نشد.

دوم این که رئیس جمهوری در شخص خودش خلاصه نمی شود ، او باید یاران همراه و با برنامه ای داشته باشد که دسته جمعی بتوانند راه کارهای خود را به اجرا بگذارند و آن را مدیریت کنند والا ناگزیر خواهند شد از ویژگیهای فرماندهی استفاده کند که آن ویژگیها متناسب با وضع اجتماعی ما نیست هر چند فرماندهی در محیط نظامی بسیار مفید و ضروری است. سوم این که اگر کوچکترین شائبه ای را بتوانند درباره  او مطرح کنند ، فقط به ضرر او تمام نمی شود بلکه خسارت آن دامن تمام نظام را خواهد گرفت و لذا برادران نظامی که دارای حواشی اند برای حفظ انسجام میهنی و اقتدار ملی از ورود در این صحنه خودداری کنند و از تجربه گذشته پند گیرند.

از آمریکا خیری به ما نمی رسد

در دو انتخابات قبل شعارها و وعده های دیپلماتیک رأی اوری بیشتری داشت با توجه به شرایط ایران در فضای جهانی و وضعیت اقتصادی که کشور درگیر آن است فکر می کنید در انتخابات پیش رو برگ برنده شعارهای دیپلماتیک است یا شعارهای اقتصادی؟

برگ برنده در اختیار کسانی است که با علم و اشراف کامل بر مصیبت هائی که به مردم وارد شده و علل حقیقی آن، شعارهای اصولی سر دهند و در عمل پایبندی بدان داشته باشند. امروز نباید دشمنان ما بتوانند با گزک گرفتن ازما ، بر ما سوار شوند. هرکس تصور کند از آمریکا خیری می تواند به جمهوری اسلامی برسد جز حسرت چیزی نصیبش نخواهد شد و بعلاوه فرصتهای طلایی پیشرفت را بر باد خواهد داد و مردم شریف ما را ذلیل خواهد کرد.