به گزارش تازه‌نیوز و به نقل از تجارت‌نیوز، طالبان پس از دو دهه، دوباره تبدیل به یکی از معضلات جدی همسایه ایران، افغانستان شدند و اولین تعارض این همسایگان ناخوانده با ایران در حوزه نفت پیدا شده است.
حسین سلیمی، رئیس اتاق بازرگانی ایران و افغانستان در این باره می‌گوید: علاوه بر صادرات مستقیم فرآورده‌های نفتی به افغانستان، ترانزیت ما از طریق این کشور هم متوقف شده است. باید چند روزی صبر کنیم و ببینیم چه اتفاق جدیدی در افغانستان رخ می‌دهد.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و افغانستان ادامه می‌دهد: به هرحال اگر قرار باشد این روند ادامه‌دار شود، صادرات ما هم به مشکل می‌خورد. اگر مرزها ناامن یا بسته شوند، صادرات ما به مشکلاتی برمی‌خورد. باید منتظر اخبار موثق ماند تا فهمید این شرایط مقطعی است یا نه.
ایران بعد از اعمال تحریم‌های نفتی دیگر امکان فروش مستقیم نفت به مشتریان خود را نداشت و از راه‌های مختلف اقدام به فروش نفت خود به کشورهای دیگر می‌کرد.
سلیمی ادامه می‌دهد: در حال حاضر، اسلام‌قلعه بسته شده و فعلا کالایی از آن مرز رد و بدل نمی‌شود و تنها میلک، یکی از روستاهای توابع هیرمند امن و باز مانده است.
البته او تصریح می‌کند: باید دید این گروه طالبان که در حال حاضر ۸۰ درصد افغانستان را به دست آورده‌اند همان گروهی هستند که با جمهوری اسلامی ایران سازگارند یا نه.
او توضیحاتش را تکمیل می‌کند: بالاخره این افراد به ایران آمده‌اند و با آقای ظریف هم دیدار کرده‌اند؛ ما در جریان جزییات این دیدارها نیستیم و باید منتظر بمانیمو اما بدیهی است که اگر اتفاقی جدیدی رخ دهد، صادرات ما را هم تحت شعاع قرار می‌گیرد.
او درباره وضعیت صادرات مستقیم فرآورده‌های نفتی ایران به افغانستان می‌گوید: خریداران افغانستانی ما که ممکن است از طالبان نباشند حاضر نیستند ریسک خرید در این موقعیت را به جان بخرند و ترجیح می‌دهند فعلا منتظر بمانند.
با این حال آمار دقیقی از صادرات مستقیم و غیرمستقیم به افغانستان در دست نیست و حتی مشخص نیست چه مقدار نفت از مرزهای این کشور به مشتریان نفتی ایران ترانزیت می‌شد.
سلیمی دلیل این امر را هم نبودن امنیت در مرزهای این کشور می‌بیند و اضافه می‌کند: با توجه به وضعیت پیش آمده در افغانستان، ترانزیت ما از طریق این کشور هم متوقف می‌شود چون وقتی امنیت نباشد، چگونه نفتمان را از این کانال به دست مشتریان برسانیم؟
او خاطرنشان می‌کند: البته ما از طریق مرزهای پاکستان هم امکان جا‌به‌جایی داریم اما جا‌به‌جایی از مبدا افغانستان با قطار انجام می‌شد که این ساده‌تر بود.
