چقدر حواسمان به هوا هست؟
رضایت در زندگی از نگاه به داشتهها و نعمتها به دست میآید نه کمبودها و نقصها…
به گزارش تازهنیوز، یک از مبانی خداشناسی و زندگی بهتر، شکر کردن و سپاس از نعمتهاست. و بسیاری از روانشناسان، معتقدند شکر نعمتها و داشتهها، نکته مهمی در رضایت از زندگی است.
این داستان کوتاه را بخوانید:
بعد از اینکه یک مرد ۹۳ ساله در ایتالیا از بیمارستان مرخص می شود، به او گفته شد که هزینه یک روز ونتیلاتور (دستگاه تنفّس مصنوعی) بیمارستان را بپردازد. پیرمرد به گریه افتاد. پزشکان به او دلداری دارند تا بخاطر صورتحساب بیمارستان گریه نکند. ولی آنچه پیرمرد در جواب گفت، همه پزشکان را گریه انداخت
پیرمرد گفت: من به خاطر پولی که باید بپردازم گریه نمی کنم. تمام پول را خواهم پرداخت. گریه من بخاطر آن است که ۹۳ سال هوای خدا را مجانی تنفس کردم، و هرگز پولی نپرداختم. در حالیکه برای استفاده از دستگاه ونتیلاتور در بیمارستان به مدت یک روز باید اینهمه بپردازم. آیا می دانید چقدر به خدا مدیون هستم؟ من قبلاً خدا را شکر نمی کردم…
سخنان پیر مرد ارزش تأمل دارد. به قول سعدی در گلستان: «منّت خدای را عز و جل که طاعتش موجب قربتست و به شکر اندرش مزید نعمت هر نفسی که فرو می رود ممدّ حیاتست و چون بر می آید مفرّح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمت شکری واجب…»