بدترین انتخاب روحانی، وزیر کشور بود/ سه دوره با رودربایستی دبیرکل حزب ماندم

دبیرکل سابق حزب کارگزاران سازندگی گفت: یکی از بدترین انتخاب‌های روحانی در دولت اول و دوم، وزارت کشور بود.

به گزارش تازه‌نیوز و به نقل از برنا، غلامحسین کرباسچی، دبیرکل سابق حزب کارگزاران سازندگی، در رابطه با تغییرات اخیر حزب کارگزاران، تغییر دبیرکل و سِمت برخی اعضای دیگر، اظهار کرد: سالانه این تغییرات در شورای مرکزی رخ می‌دهد و معمولا وقتی در حزب کنگره برگزار می‌شود، بعد از اینکه نیمی از اعضای شورای مرکزی تغییر می‌کند تجدید انتخابات صورت می‌گیرد، بنابراین انتخاباتی در شورای مرکزی برگزار می‌شود و هیات رئیسه و دبیرکل و بقیه سمت‌ها تعیین می‌شوند.

او افزود: کمیسیون ماده ۱۰ احزاب از پیش از انتخابات تا امروز ظاهرا جلسات فعال نداشته و انتخابات کنگره حزب و اعضای جدید و کسانی که مجددا انتخاب شده‌اند، هنوز تائید نشده است. باید بعد از تائید کمیسیون ماده ۱۰ احزاب، انتخابات داخلی صورت می‌گرفت، اما مدتی کمیسیون ماده ۱۰ تعطیل بود و در حزب هم بعضی اعضا عقیده داشتند باید زودتر تصمیم بگیرند. برهمین اساس انتخابات برگزار شد. بنا بر قانون احزاب باید تمام ارکان احزاب مورد تائید کمیسیون ماده ۱۰ واقع شوند، از این رو دوستان باید هم انتخابات داخلی و هم انتخابات شورا را به تائید کمیسیون ماده ۱۰ برسانند.

کرباسچی در توضیح اینکه برخی اعضای حزب کارگزاران نقل کرده بودند او تاکید بسیاری بر تغییر دبیرکل حزب کارگزاران داشته، گفت: من از حدود سه دوره قبل این تاکید را داشتم و تنها حرف امروز نیست. در هر دوره‌ای دوستان در جلسه عمومی اصرار و تاکید می‌کردند من دبیرکل باقی بمانم و، چون انتخابات حضوری بود در رودربایستی قرار می‌گرفتم. معمولا کسی هم در مقابل من کاندیدا نمی‌شد، اما دفعه قبل آقایان در جلسه قول دادند در مرتبه بعدی دیگر از من نخواهند که به عنوان دبیرکل حزب باقی بمانم.

دبیرکل سابق حزب کارگزاران سازندگی خاطرنشان کرد: من با تغییر صددرصدی موافقم، ولی باید به قانون عمل می‌شد. به‌طور طبیعی در حزب برای دبیرکلی فقط مرعشی مطرح بود. البته که این کار می‌توانست بعد از تائید کمیسیون ماده ۱۰ باشد که شبهه‌ای روی مساله نباشد. مشابه این وضعیت برای حزب اعتماد ملی پیش آمد و آن‌ها انتخابی کردند، اما کمیسیون ماده ۱۰ به آن اشکال گرفت و در نهایت بگومگو‌هایی ایجاد شد. امیدواریم روال قانونی پیش برود و قانونا انتخابات اخیر تائید و تصویب شود.

کرباسچی با بیان اینکه شخصا پیش قدم شده تا جوان‌تر‌ها وارد حزب کارگزاران شوند، تصریح کرد: من شخصا افرادی کم سن و سال‌تر را به حزب آورده‌ام، اما متأسفانه برخی افراد حاشیه‌سازی‌هایی کردند که خوب نیست و اینکه بگوئیم جوان‌ها بیایند، نباید به معنی عدول از مرامنامه و اصول بنیادی حزب باشد. مهم این است که حزب، استقلال خود را در مسائل سیاسی حفظ کند و از حالت اعتدال خارج نشود.

او یادآور شد: در مسائل سیاسی و… حزب کارگزاران از زمان شروع به کار روال مشخصی داشته و نسبت به مساله مهم انتخابات همواره حساسیت به خرج داده است. حزب کارگزاران در دهه‌های گذشته از هیچ انتخاباتی کناره‌گیری نکرده از این جهت فاصله قابل توجهی با جمعی از نیرو‌های چپ داشته و اصولا تشکیل حزب در شرایطی بود که جناح چپ به بهانه عملکرد شورای نگهبان از انتخابات کنار کشیده بود (در سال ۷۴ و مجلس پنجم). این موارد باید لحاظ شود و دوستان جوان و هر کسی که بر سر کار می‌آید باید این سنت حزب را حفظ کند. شاید برخی از نیرو‌های جوان تحت تاثیر فضا‌هایی که بعد از انتخابات ایجاد شد و با تحلیل‌های داخلی، خارجی، افراطی و… بگویند کار خوب بود یا بد که انجام شد و ما چقدر رای آوردیم؟! که این تحلیل‌ها جامع نیست و حزب باید روال خود را ادامه بدهد. یک روز پیروز انتخابات هستیم و زمانی ممکن است شکست بخوریم. نه باید در پیروزی مست شد و فکر کنیم همه کاره کشور هستیم و نه در شکست باید تصور کنیم همه چیز از دست رفته است. باید با پختگی با مسائل بر خورد کرد.

کرباسچی در توضیح استعفای برخی اعضای کارگزاران که حاشیه‌ساز شد، گفت: ظاهرا آن یکی، دو نفر به حزب برگشته و در جلسه اخیر هم شرکت کرده‌اند، اما من نمی‌دانم کسی روی استعفایش مصر است یا نه؟! روال استعفا در حزب این است که وقتی کسی در شورای مرکزی است اگر بخواهد استعفا بدهد شورای مرکزی باید با حضور خود او در این مورد بحث و گفتگو کند و به مرحله موافقت برسد مگر اینکه شورای مرکزی موافقت نکند و فرد به‌رغم همکاری و همراهی که داشته، شاید به صورت یک‌طرفه کار را رها کند. اگر استعفای فرد در شورای مرکزی پذیرفته شود یکی از نیرو‌های علی‌البدل جانشین او می‌شود و روال عادی طی می‌شود و فرد از شورای مرکزی می‌رود.

او ادامه داد: در مورد هیچ یک از افرادی که نام آن‌ها برای استعفا مطرح شده بود، در شورای مرکزی چنین صحبتی نشده است. در مورد خانم هاشمی نیز ایشان نزدیک به یک سال است که به طور شفاهی اعلام کرده به حزب نمی‌آیم، ولی هیچ‌وقت به صورت کتبی به این موضوع رسمیت نبخشیده است. در مجموع در شورای مرکزی کسی چندان موافق نیست دوستانی که در حزب فعال بودند بخواهند استعفا بدهند. طاهرنژاد از شورای مرکزی استعفا نکرده و تنها از کاندیداتوری برای هیات رئیسه استعفا کرد، چون او جزو نواب هیات رئیسه شورا بود و می‌خواست دیگران به هیات رئیسه بیایند. اگر اصرار بر استعفا داشته باشد باید در جلسه مطرح شود و اگر منصرف شده باشد که هیچ.

عضو حزب کارگزاران سازندگی در رابطه با تعطیلی روزنامه حزب کارگزاران یعنی «سازندگی» تصریح کرد: در مورد روزنامه مدت زیادی بود که بحث عدم انتشار به دلایل مختلف مطرح بود. کار روزنامه حزبی به این شکل بسیار سخت است و به‌خصوص هزینه گزاف کاغذ کار را با مشکل مواجه کرده بود از این رو مدت زیادی بود که بحث تعطیلی روزنامه و یا انتشار مجازی آن مطرح بود، نظرات موافق و مخالفی هم در حزب وجود داشت و برخی از دوستان عقیده داشتند باید به صورت مجازی و در کانال‌ها و سایت‌ها کار رسانه‌ای را ادامه بدهیم و برخی به سنت روزنامه‌نگاری معمول، عقیده داشتند. در مقطع تغییرات جدید از نظر سردبیری هم مشکل داشتیم، چون سردبیر روزنامه، مدتی بود که به دلیل کار‌های متفرقه و شخصی استعفا کرده بود و وارد کار روزنامه نمی‌شد و از دور نظارت داشت و اخیرا همزمان با انتخابات اعلام کرده بود بعد از انتخابات نمی‌خواهد به عنوان سردبیر فعال باشد.

کرباسچی تاکید کرد: مصلحت این بود که راجع به مساله روزنامه بعد از تغییرات جدید تصمیم گرفته شود. این روزنامه اگر بخواهد روزنامه حزب باشد تبعا همه افراد باید در آن سهیم باشند و همه حزب باید کمک کنند و در این کار سهیم باشند، چون این روزنامه متعلق به اشخاص و افراد نیست. از طرفی با وجود اینکه روزنامه ما کیفیتی بود و نام حزب روی آن بود از نظر بازرگانی و جذب آگهی و تیراژ و … کمی تحت فشار بود. بسیاری از بخش‌های خصوصی هستند که علاقه‌ای به همکاری در روزنامه‌های سیاسی که به یک حزب وابسته است، ندارند و بیشترین کمکی که از نظر آگهی و کار‌های بازرگانی و… می‌شود از طرف وزارت ارشاد است که آگهی‌های دولتی را به روزنامه می‌دهد.

او در توضیح اینکه عملکرد دولت تدبیر و امید چه میزان به سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان آسیب زد؟ افزود: این اختصاص به این دولت ندارد هر دولتی که روی کار بیاید و نتواند خوب کشورداری کند از نظر مردم به لحاظ سیاسی جایگاه خود را از دست می‌دهد و حامیان او و کسانی‌که دولت را تبلیغ کردند صدمه می‌بینند. هر دولتی خود برای موفقیت‌هایش پاداش می‌گیرد و برای شکست‌هایش باید توبیخ شود و هم حامیان او و این طبیعی است.

کرباسچی ادامه داد: دولت روحانی در دوره اول موفقیت‌های خوبی داشت برهمین اساس مردم هم در دولت دوم از او استقبال کردند، اما در دولت دوم ضعف‌هایی غیر قابل انکار در مدیریت او وجود داشت که مجموعا رضایت مناسبی در جامعه برای دولت دوم روحانی به بار ننشست. فشار‌های اقتصادی از یک طرف و مسائل مدیریتی از سوی دیگر و حوادث و اتفاقات ناگوار و گرفتاری‌ها نیز فراوان بود و تنها آتشفشان دماوند برای ایشان حادثه نیافرید. آبان و ماجرای سردار سلیمانی و زدن هواپیمای اوکراینی و… همه مسائلی بودند که جایگاه دولت را در جامعه تضعیف کرد. باید ارزیابی کرد چقدر از شرایط تقصیر دولت بود و چقدر رقبای سیاسی دولت این شرایط را ایجاد کردند و چقدر از مشکلات از خارج تحمیل شد.

او با تاکید براینکه در انتقادات باید از تندروی پرهیز کنیم، افزود: در این مورد هم کارگزاران و هم احزاب سیاسی اصلاح‌طلب به دلیل حمایت از دولت آسیب دیدند، اما باید عقل به خرج داد و در این زمینه از تندروی پرهیز کرد. اینکه وقتی نارضایتی وجود دارد ما هم علیه مجموعه صحبت کنیم و در شرایطی، حرف زده شود که بخواهیم نظر مخالفین را جلب کنیم، این رفتار‌ها کمکی به وضعیت کشور نمی‌کند. باید روش‌ها و برخورد‌های معقول در نیرو‌های سیاسی تقویت شود. شاید برخی رسانه‌های خارج از کشور شعار‌هایی بدهند، ولی در نهایت مردم بیشتر از اداره معقول کشور و برخورد عاقلانه استقبال می‌کنند. مردم مایل به تنش در کشور و درگیری‌های سیاسی بین مسئولین و گروه‌های سیاسی نیستند.

کرباسچی با اشاره به ضعف وزارت کشور در دولت روحانی خاطرنشان کرد: یکی از بدترین انتخاب‌های روحانی در دولت اول و دوم برای وزارت کشور بود. برگزار کردن انتخابات جزو وظایف جاری وزارت کشور است و هیچ دولتی نمی‌تواند انتخابات را تعطیل کند؛ به عقیده من این وزارت در هر دو دولت روحانی عملکردی منفی داشت و من این موضوع را با خود وزیر کشور نیز مطرح کردم.

او افزود: این حرف که ما بی‌طرف هستیم بار‌ها از وزیر کشور دولت روحانی شنیده شد. جناحی و گروهی زحمت کشیده که فرد در انتخابات برنده شود و بر سر کار بیاید بنابراین این حرف درست نیست. این نیرو‌ها باید بر سرکار بیایند و با جان و دل کار کنند و رضایت مردم را جلب کنند. در اغلب استان‌ها با مشکل مدیریتی و انتخاب‌های به تعبیر خودشان غیرسیاسی روبرو بودیم، اما در حقیقت این انتخاب‌ها سیاسی بود. این مسائل در حوادث اخیر در اوج خود بود. در آبان و دی و باقی حوادث یکی از بزرگترین نقطه ضعف‌ها نیرو‌های وزارت کشور بودند. شورای امنیت کشور و شورای تامین استان‌ها اگر در بسیاری از موارد خوب عمل می‌کردند و پیش‌بینی و وضعیت را ارزیابی می‌کردند در بسیاری از نقاط کشور ضایعه بوجود نمی‌آمد و موثر واقع می‌شدند، این بزرگترین ضعف بود.

کرباسچی در پایان گفت: همین گرفتاری‌ها را در بخش‌های اقتصادی نیز داشتیم و در مدیریت سازمان برنامه و بودجه و مدیریت‌های اقتصادی تمرکز وجود نداشت. عملکرد‌هایی متناقض و اقداماتی ناهماهنگ در بخش‌های اقتصادی دولت مسائل بسیاری بوجود آورد. البته مساله اصلی فشار‌های خارجی بود که مادام به کشور وارد می‌شد. نقد را به شخص روحانی هم می‌توان داشت؛ او علاوه بر آنچه که به عنوان رئیس جمهور در دولت انجام می‌داد، وظیفه داشت هماهنگی واقعی بین قوا و نهاد‌های دیگر ایجاد کند، به‌خصوص جلب نظر نهاد‌های بالادستی از جمله نهاد رهبری و شورای عالی امنیت ملی که به نظر من ضعف‌های زیادی در این زمینه وجود داشت. باید همه این موارد مطالعه شود. اگر کسی بخواهد در صحنه سیاسی کشور حضور داشته باشد و در دراز مدت نگاه او برای حل مسائل نگاهی درست باشد باید همه این موارد را ارزیابی کند و باید دید برای فعالیت مجدد در صحنه سیاسی کشور چگونه باید عمل کرد تا مشکلات کمتر شود.

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.