توزیع پول بین کشاورزان برای مقابله باخشکسالی!!!
یک پیشکسوت مطبوعاتی ضمن تبریک به مدیریت جدید صدا و سیما در پوشش اعتراضات کشاورزان اصفهانی، پیشنهاد میدهد که در شرایط کنونی، تنها راه برای برونرفت سریع از این مسئله، توزیع یارانه مکفی میان مردم است و بس.
فرهاد خادمی: بالاخره پس ازمدتها تحصن و اعتراضات کشاورزان اصفهانی، همه آحادملت درجریان تجمع عظیم و مردمی کشاورزان و شهروندان اصفهانی در بستر زاینده رود و کنار پلهای “خواجو وسی و سه پل” قرار گرفتند.
تجمعی که فارغ از موضوعش، دریک فضای آرام و بانظم و انضباط خاصی برگزار شد و نشان داد اگر مسئولان برای شنیدن حرفهای منطقی و عقلانی و حتی اعتراضی مردم، فضای مناسبی فراهم کنند، بلوغ و رشد سیاسی در بین آحاد مردم ایران را شاهد خواهیم بود و هرگز در تجمعات مردمی، خشونت وآتش زدنها و هرج ومرجها را نخواهیم دید.
امیدواریم دولتمردان نگاه امنیتیشان را از بیان وشکل خواستههای منطقی و قانونی مردم بردارند و مثل امروز که این تجمع از تمام شبکههای خبری صدا و سیما منتشرشد، عملا فضا برای ترکتازی و رفتارشیطنتآمیز معاندین مسدود شد و صدا و سیما به یک مرجع موثق برای جلب اعتماد عمومی تبدیل گردید و رسانههای بیگانه نتوانستند این تجمع را با تحریفهای خاص خود منتشر نمایند که باید به مدیریت جدید صدا و سیما در رویکرد جدیدشان تبریک گفت.
…امابعد، که باید بپردازیم به موضوع این تجمع یعنی “کم آبی، خشکسالی و متضرر شدن کشاورزان شرق اصفهان”.
سالهاست که معضل آب بر اثر سیاستهای غلط وزارت نیرو و صمت بخصوص در دولتهای قبل در سه استان خوزستان، چهارمحال و بختیاری و اصفهان بهوجودآمده، که عمده این معضل در اثر سیاستهای غلط بیتوجهی به رشد قارچ گونه صنایع آببر در حوضه آبریز کوهرنگ، کارون و زایندهرود و انتقال بیرویه آب به یزد بوده است. زمانی که برنامههای توسعهای بدون درنظر گرفتن مسائل کلان زیستمحیطی به مرحله اجرا درآمد، بایدمنتظر چنین روزهایی نیز میبودیم.
دقیقا بیست سال پیش، مرحوم “کردوانی”خبر از خشکسالی درکشور، بهخصوص در مرکز ایران میداد، ولی متاسفانه هشدارهای این مرد بزرگ در میان هیاهوی دولتمردان بهدست فراموشی سپرده شد.
چند روز پیش هم مسئولان سد زاینده رود رسما اعلام کردند: “ذخیره موجود در سد فقط کفاف دو ماه مصرف مردم را میدهد و اگر صرفهجویی اساسی صورت نگیرد از بهمنماه، آب در سه استان مذکورجیرهبندی خواهدشد!!”
این اعلام رسمی، حکایت از وخامت اوضاع آب در مرکز ایران دارد و اینجا نمیخواهیم به بیان حرفهای تکراری درخصوص سیاستهای غلط دولتهای گذشته بپردازیم و میخواهیم از تنها راهکار منطقی و عقلانی، برای رفع مشکلات کشاورزان شرق اصفهان وحتی کشاورزان سایر نقاط کشورکه دچارخشکسالی هستند و یا شدهاند بگوییم.
توزیع پول، تنها راه حل!!
اواخر تابستان امسال وزارت نیرو و سازمان هواشناسی از پاییز و زمستانی کمبارش خبر دادند و خواهان صرفهجویی عمومی درکشور شدند. معضل بیآبی و خشکسالی درمرکز ایران و سایر نقاط کشور، موضوعی نیست که بشود با تشکیل ستادهای بحران و تشکیل کارگروههای وزارتخانهای حل شود، این تحرکات وجنب وجوشهای سیاسی دولتمردان درحقیت پاک کردن صورت مسئله است ولاغیر. و مشکلات کمآبی و متضرر شدن کشاورزان با بخشنامه و دستورالعمل حل نشده و نخواهد شد.
مسئولان دولت سیزدهم که وارث این بیبرنامه گیها هستند نباید عجولانه واحساسی به این موضوع و تجمع امروز نگاه کنند و یا بپردازند، بلکه باید با جلب نظرات کارشناسان وصاحبنظران دلسوز و غیرسیاسی، به تبیین موضوع خشکسالی وتبعات آن بپردازند وآگاهسازی عمومی را بدون رودربایستی در دستور کار خود قرار دهند و به مردم بگویند و آنها را برای”یک جراحی بدون بیهوشی” در زمینه آب و مسائل پیرامونی آن آماده نمایند.
آقایان مسئول باعلم به اینکه تغییرات اقلیمی در جهان به یک پدیده هشداری رسیده است وسیمنارهای بینالمللی معتبر با حضور سران کشورهای مهم تشکیل میشود، باید بدانند که معضل بیآبی وکمآبی یک معضل جهانی است و به “بی حجابی و شلحجابی” زنان ایرانی هم ربطی ندارد و باید این فرآیند تغییرات آب و هوایی را از زبان کارشناسانی غیر از کارشناسان دولتی!! برای افکارعمومی تشریح نمایند و بگویندکه این معضل هست وچارهای هم فعلا نمیتوان برایش اندیشید.
لذا بنظر نگارنده و با نهایت تاسف وتاثر باید معضل وحشتناک خشکسالی و بیآبی را بپذیریم و به مردم بگوییم که چارهای عاجل نمیتوانیم بیابیم و این معضل جهانی است نه منطقهای و یا استانی!
و اینجاست که باید درسطوح عالی کشور برای تامین معیشت و امرار معاش مردم و مقابله با گرسنگی، بیکاری و مهاجرت از روستاها یک “یارانه”مکفی برای کشاورزان وخانوادههایشان تعیین نمایند و تازمانی که معلوم نیست کی باشد، پرداخت این یارانه استمرارداشته باشد!! (فقط لطفا نگویید این توزیع پول باعث رشد تورم سرسامآورخواهدشد، پذیرش این تورم بر تبعات نامعلوم سیاسی و اجتماعی خشکسالی و این قبیل تجمعات ارجحیت دارد).
شاید عده ای از خوانندگان گرامی به این راهکار بخندند و به تمسخر بگیرند ولی تجربیات جهانی درسالهای قبل و درکشورهای مختلف نشان داده است که “توزیع پول ویارانه” تنهاراه حل عقلانی ومنطقی برای ادامه حیات کشاورزان در نقاط مختلف کشور است .
مسئولان دولت سیزدهم باید بیاندیشندکه حفظ اعتمادعمومی، فقط و فقط در گروی صحبت کردن با مردم و شنیدن نظرات آن هاست و نباید اجازه داد که کمآبی و خشکسالی به تیره شدن روابط انسانی ساکنین استانهای مختلف منجرشده و به یک خصومت قومی وقبیلهای تبدیل شود.
لذا بهنظر میرسد در شرایط کنونی، تنها راه برای برونرفت از این بحران، همان توزیع یارانه مکفی میان مردم است و بس.
امیدوارم که مسئولان امر، لااقل پیشنهاد این حقیر را جدی بگیرند و آن را مانند پیشبینی متقن “مرحوم کردوانی” بهدست فراموشی نسپارند.