انکار انتصاب‌های فامیلی از دولت، اصرار انتشار اسامی از کاربران فضای مجازی
بلافاصله پس از سخنان دیشب ابراهیم رئیسی در رد انتصابات فامیلی در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی مواردی مطرح و نام‌هایی برده شد.
به گزارش تازه نیوز، عصرایران با مرور این گفته ابراهیم رئیسی که «بعد از طرح موضوع انتصابات فامیلی درخواست کردم ۵ نفر را اسم بیاورند تا به عنوان مسئول دولت پی‌گیری کنم، اما گفتند رسانه‌ها گفته‌اند ما هم گفتیم» نوشت:
بلافاصله پس از سخنان دیشب سید ابراهیم رئیسی در رد انتصابات و انتسابات فامیلی در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی مواردی مطرح و نام‌هایی برده شده که قصد تکرار آن‌ها را ندارم، چون غرض، اشاره به نکته دیگری است.
آقای رئیسی در تمام سال‌های بعد انقلاب و طی ۴۰ سال در مصدر کار‌های قضایی بوده و به همین خاطر گفتار و رفتار او تا قبل از ریاست جمهوری جز در مناظره‌های مشهور به چالش کشیده نشده و به همین خاطر ادبیات او با ادبیات رایج سیاست‌مداران متفاوت است وگرنه صریح و قاطع «هر» انتصاب فامیلی را رد نمی‌کرد، چون کافی است تنها «یک» نمونۀ نقض ارایه شود.
مصطفی ملکیان در گفتاری دربارۀ این نظر «نوح هراری» نویسندۀ اثر مشهور «انسان خردمند» که «هیچ امر فراماده وجود ندارد و همه ناشی از تخیل آدمیان است» می‌گوید: وقتی همه را نفی می‌کنید کافی است تنها یک نمونه در نقض گزاره شما ارایه شود تا آن گزاره زیر سؤال برود. مثلا وقتی من بگویم در کل این ساختمان هیچ پرتقالی پیدا نمی‌کنید اگر شما در طبقه دوم و گوشه یک اتاق تنها یک پرتقال پیدا کنید مدعای من زیر سؤال می‌رود. کسانی که چنین قاطعانه در نفی مطلق صحبت می‌کنند در واقع نقد خود را برای دیگران آسان می‌کنند.
این فیلسوف اخلاق آن‌گاه می‌پرسد: آیا «آگاهی» امری فرامادی هست یا نه؟ اگر فقط آگاهی را ناشی از تخیل نداند دیگر نمی‌توان گفت هچ امر فراماده وجود ندارد و همه ناشی از تخیل است.
مصطفی ملکیان البته قصد نقد و نفی کل آرای نوح هراری را ندارد و پیداست جا‌های فراوانی هم با او هم‌نظر است، اما نفی مطلق را به مثابه پاشنه آشیل دیدگاه‌های او مطرح می‌کند.
این مطالب را هم بخوانید:
- پشت‌پرده انتصابات فامیلی در دولت رئیسی/ همه صندلی‌ها رزرو شده است!
- دوست وزیر کار پست گرفت/ عبدالملکی به استیضاح هم بی‌‌اعتنا است
من اگر بگویم «هیچ‌گاه عصبانی نشده‌ام» کافی است تنها یک مورد ارایه شود. حال آن‌که اگر بگویم «سعی می‌کنم عصبانی نشوم» حتی اگر عصبانی شوم در سعی خود شکست خورده‌ام و دروغ نگفته‌ام و لافِ گزاف نزده‌ام.
ابراهیم رئیسی هم وقتی به صورت مطلق می‌گوید «انتصابات فامیلی نداریم» و ۵ مورد نام ببرید کافی است یک مورد نقض ارایه شود تا نه تنها این ادعای او زیر سؤال برود، بلکه مدعا‌های دیگر نیز، هر چند به لحاظ روان‌شناسی کاملا روشن بود این سؤال چقدر برای او سنگین بوده که بلافاصله از سفر خود به کرمان بعد از مسکو سخن گفت و این که «برای من زحمتی نیست بین مردم باشم».
البته خبرنگار می‌توانست بپرسد شاید یک سهام‌دار بورس که این صحبت‌ها را می‌شنود با خود بگوید استراحت نکردن شما پس از سفر مسکو و بلافاصله به کرمان رفتن چه تأثیری بر وضعیت بورس و ارزش سهام من دارد؟ کاش کمی استراحت کنید تا تصمیم بهتری درباره بورس بگیرید و به وزیر خود ارجاع ندهید یا اگر تصمیم گرفته‌اید اعلام کنید. من خستگی‌ناپذیری شما را محک نمی‌زنم به دنبال حفظ سرمایه‌ام هستم.
وینستون چرچیل عادت داشت بعدازظهر‌ها استراحت کند و در این فاصله کسی نباید مزاحم او می‌شد. نماینده‌ای که با او کار داشته و منتظر مانده بود در پارلمان گفت کشور درگیر جنگ است و هزار مشکل دارد و آقای نخست‌وزیر عصرها در خواب نازند. چرچیل اما پاسخ داد:، چون کشور درگیر جنگ و مشکلات است نخست‌وزیر باید بیشتر کار کند و من بعد از خواب عصرگاهی دوباره شروع می‌کنم و ۲۴ ساعت من ضرب در دو می‌شود و قوای ذهنی و بدنی من تا ساعات پایانی تحلیل نمی‌رود. دوست عزیز! می‌خوابم، چون در یک روز دو روز کار می‌کنم!
دوستی که در سال‌های جنگ در نخست‌وزیری کار می‌کرد از جلسات طولانی ستاد بسیج اقتصادی می‌گفت که گاه از صبح تا شب طول می‌کشید و در میانه آن نخست‌وزیر یک دوش آب سرد می‌گرفت.
دغدغه همۀ مردم ایران ارزش سهام و دوبرابر نشدن قیمت مرغ و تخم مرغ و دارو با حذف ارز ترجیحی و خواست اکثریت مذاکره مستقیم برای مصالحه به جای تکرار شعار‌هایی است که اگرچه برای عده‌ای نان و منصب دارد (بی‌انتصاب و انتساب فامیلی و از شدت شایسته‌سالاری)، ولی برای اکثریت مردم ایران آب نمی‌شود و این نیست که آقای رئیسی از مسکو برگشته به خانه رفته یا رفته کرمان. چون قاعدتا در کرمان استاندار و فرماندار و بخشدار و همان یک لشگر آدم که در هر سفر دنبال ایشان یا قبلی‌ها راه می‌افتادند همین مسئولیت را دارند که اگر درست انجام نمی‌دهند چرا هستند و اگر درست انجام می‌دهند خب دارند انجام می‌دهند دیگر!
از منظری دیگر، این ادعا که «انتصابات فامیلی نداریم» در حالی که مشهورترین جامعه‌شناس فعال در شبکه‌های اجتماعی و شهره به ایران‌دوستی را کنار می‌گذارند تا اندک‌اندک نیرو‌های خودشان (فامیل به معنی بزرگ‌تر و قبیله) را جایگزین کنند تا چه حد قابل قبول است؟ کافی است هر که هر جا هست تنها یک مورد انتصاب فامیلی را سراغ داشته باشد تا این گزاره را نفی کند و شک ندارم ذیل همین مطلب به جز کامنت‌گذاران حرفه‌ای و کسانی که می‌گویند «چرا زمان روحانی ننوشتی» دیگرانی نمونه‌هایی ذکر خواهند کرد.
این نوشته نمی‌خواهد این موضوع را بررسد که «داماد فامیل است» یا مثل «باجناق» فامیل حساب نخواهد شد، بلکه به این قصد است که وقتی در کل رد می‌کنید حتی یک پرتقال هم کافی است. پس، آقای رئیسی، هرگز نگو هرگز!
این مطالب را هم ببینید:
صدای نماینده خانم مجلس رو هم که طرفدار خودتونه در آوردید الان همین اسامی کهتو سایتها بعد صحبتهاتون گفتند رو بیا و بزن زیرش بعد هم اقای رئیسی اصلا ولش کن فامیل بازی و انتصاباتو بابا این همه ادعا داری چرا ما نمی بینیم می گی کنترل کردی چیو کنترل کردی ما که هر روز بی پول تریم .