سود جنگ اوکراین برای شرکتهای تسلیحاتی آمریکا
“کمپانیهای تسلیحاتسازی آمریکایی مستقیما از هزاران موشک، پهپاد و سایر تسلیحات ارسالی به اوکراین پول دریافت نمیکنند، اما در طولانی مدت با تامین تسلیحات برای کشورهایی که مشتاق تقویت موضع دفاعی خود در برابر روسیه هستند، سود زیادی میبرند.
به گزارش تازه نیوز و به نقل از ایسنا، خبرگزاری فرانسه در گزارشی مینویسد: آمریکا نیز مانند دیگر کشورهای غربی به دنبال مسلح ساختن اوکراین با موشکهای دوشپرتاب استینگر و جاولین است. این تسلیحات از کمپانیهای لاکهید مارتین و ریتون هستند که چند صباحی قبل پول آنها را گرفتهاند.
نتایج سه ماهه نخست سال جاری میلادی این کمپانیها که چند هفته دیگر منتشر میشود، نباید آنطور که انتظار میرود به دلیل تعجیل در ارسال سلاح به اوکراین همزمان با مقابله این کشور با حمله روسیه پربار باشد.
اما این انبارهای تسلیحات نظامی آمریکا که برای دولت کییف مورد استفاده قرار میگیرند، باید پر شوند.
یکی از سخنگوهای وزارت دفاع آمریکا گفته است، پنتاگون قصد دارد ۳.۵ میلیارد دلار برای این منظور در لایحه هزینهای که در اواسط ماه مارس تصویب شد، استفاده کند.
موشکهای ضد تانک جاولین به صورت مشترک توسط دو کمپانی ریتون و لاکهید مارتین ساخته شده است. اما تولید موشک ضدهوایی استینگر متوقف شد تا اینکه پنتاگون تابستان گذشته ۳۴۰ میلیون دلار از آنها را سفارش داد.
این سخنگو همچنین ادامه میدهد: ما به دنبال گزینههایی برای پر کردن و جاگذاری سریعتر انبارها و حمایت از شرکا و متحدانمان هستیم. احیای پایه صنعتی برای از سرگیری تولید نیاز به زمان دارد.
کارشناسان صنعت دفاعی نیز میگویند، سودی که این کمپانیها از این موشکها به دست میآورند، آنطورها هم زیاد نیست.
کالین اسکارولا از کمپانی تحقیقات سرمایهگذاری CFRA میگوید: اگر ۱۰۰۰ استینگر و ۱۰۰۰ جاولین هر ماه برای سال آینده به شرق اروپا ارسال شود که البته با توجه به سرعت فعلی بعید نیست، فکر میکنیم که معادل یک تا دو میلیارد دلار درآمد برای هر دو کمپانی سود دارد.
آمار عایدی از درآمد دو کمپانی ریتون و لاکهید مارتین در سال گذشته میلادی به ترتیب ۶۴ و ۶۷ میلیارد دلار بود.
جوردن کوهن، متخصص فروش سلاح در موسسه “کاتو” نیز میگوید: ریتون شاید از بابت فروش سیستمهای موشکی پاتریوت به عربستان بیش از ساخت موشکهای استینگر پول به جیب زده باشد. آنها فقط برای تولید تسلیحاتی که آنقدرها ارزشمند نیستند، تلاش زیادی میکنند.
کمپانی جنرال داینامیکز نیز گفته که از ژانویه ۲۰۲۲ هیچ دورنمای مالی نداشته و بوئینگ نیز میگوید به دولتها بستگی دارد تا تصمیم بگیرند چطور میخواهند در امور دفاعی خود پول خرج کنند.
رقابت بین قدرتهای بزرگ
برخی از مدیران تولیدات تسلیحاتی زمانی که آخرین نتایج فصلی را در اواخر ژانویه منتشر کردند، به این مساله اشاره داشتند که وضعیت در سراسر جهان به نفع آنها خواهد بود.
کرگ هایس، مدیر ریتون گفته که افزایش تنشها در آسیا، خاورمیانه و شرق اروپا میتواند به فروش بالای آنها منجر شود اما نه در حال حاضر بلکه اواخر سال ۲۰۲۲ و پس از آن.
جیمز تایسلت، مدیر لاکهید مارتین نیز میگوید: مشاهده کردم که رقابت قدرتهای بزرگ تجدید شده، میتواند باعث افزایش هزینههای نظامی ایالات متحده شود.
“بورکت هویی” از کمپانی خدمات مالی “مورنینگ استار” نیز میگوید: جنگ اوکراین نظم ژئوپلیتیکی را که در ۳۰ سال گذشته شاهدش نبودیم، تغییر داده است. مردم دارند به این نتیجه میرسند که جهان دیگر امن نیست و شاید باید در تولیدات دفاعی سرمایهگذاری کنند که این مساله به نفع مقاطعهکارهاست.
اریک هگینبوتام، محقق مرکز ام.آی.تی برای مطالعات بینالمللی نیز میگوید: برای دولتهای غربی همانطور که سالها در آسیا اتفاق افتاده، تمایل کمتری برای کاهش در هزینههای نظامی وجود خواهد داشت.
در آمریکا، جو بایدن رئیس جمهوری یک افزایش چهار درصدی را در بودجه پنتاگون پیشنهاد کرده است. تورم در آمریکا افزایش داشته اما بایدن پیشنهادی برای کاهش هزینهها نداشته است.
آلمان که مدتها نسبت به بودجههای نظامی بالا محتاط عمل کرده، در اواخر فوریه ۲۰۲۲ پس از حمله روسیه به اوکراین، تغییر سیاست بزرگی را اعلام کرد و گفت، فورا ۱۰۰ میلیارد یورو برای مدرن کردن نیروهای مسلح خود آزاد میکند.
هگینبوتهام ادامه میدهد: کشورها به دنبال افزایش قابلیت همکاری با آمریکا هستند که ستون اصلی ناتو تلقی میشود.
اواسط مارس آلمان اعلام کرد که جنگندههای اف-۳۵ لاکهید مارتین را میخرد. برلین سالهاست منتظر دریافت این جنگندهها است و برای آن هم پول پرداخت کرده است.
اریک گومز، کارشناس سیاستگذاری دفاعی در موسسه کاتو نیز میگوید: این نوع از استقرار اف-۳۵ در ارتشهای اروپایی تجارتی خوب برای مقاطعهکارهای نظامی آمریکاست و ارتش این کشور هم آن را دوست دارد چون این به معنای یک پلتفرمهای رایج عملیاتی است.
گومز ادامه میدهد: اما از طرف دیگر، این کار را برای ایالات متحده سختتر میکند که به نوعی عقبنشینی از اروپا را مدنظر دارد چون دولت بایدن مکررا میگوید که چین تنها موضوع اصلی است.