اجرای نقشه ترامپ؛ تمام کشورها به ایران پشت خواهند کرد؟
با توقف مذاکرات وین امید احیای برجام کم‌رنگ تر شده و ممکن است اتحاد اروپا و آمریکا به ضرر ایران شود.
به گزارش تازه‌نیوز و به نقل از فرارو، سید جلال ساداتیان، سفیر سابق کشورمان در انگستان و کارشناس حوزه سیاست خارجی در پاسخ به این سوال که مهمترین پیامدِ عدم احیای توافق برجام و فروپاشی مذاکرات وین را برای کشورمان چیست گفت:
باید توجه داشت که تحولات مرتبط با جنگ اوکراین موجب شدند تا نزدیکی که میان اروپا و آمریکایِ بایدن تا حدی ایجاد شده بود، با سرعتی قابل توجه تقویت و مستحکم شود. در نتیجه، به نظر من اگر غرب در معادله برجام به نتیجه نرسد، آن کار و زمزمه‌ای که ترامپ انجام می‌داد که بتواند «مکانیسم ماشه» را علیه کشورمان فعال کند، به صورت جدی در دستورکار خود قرار خواهد داد.
- بیشتر بخوانید: بن‌بست ایجادشده در مذاکرات برجام بر سر سپاه باز خواهد شد
این بدان معناست که شش قطعنامه شورای امنیت علیه کشورمان که توسط قطعامه ۲۲۳۱ بواسطه توافق برجام ملغی اثر شدند، بار دیگر علیه ایران احیا خواهند شد. اگر چنین اتفاقی رخ دهد، فضای کنونی که ما از آن بهره‌مندیم و می‌توانیم با تحمل حتی حدی از ضرر، منابع انرژی خود بویژه نفت را به دیگر کشور‌های جهان با استفاده از مکانیسم‌های مختلف بفروشیم، دیگر در شرایط جدیدِ ایجاد شده (در آینده) قادر به پیشبرد این دستورکار هم نخواهیم بود. چرا؟ دلیل اصلی این مساله این است که وقتی به موجب قطعنامه‌های سازمان ملل متحد، ذیل فصل هفتم و ماده ۴۱، ما تحت تحریم‌های سازمان ملل و شورای امنیت قرار گیریم، همه کشور‌های جهان موظف به تبعیت از آن هستند، این در حالی است که تحریم‌های دولت ترامپ و رعایت آن‌ها توسط دیگر کشورها الزامی نبود و فقط آن‌هایی که از آمریکا ترس داشتند خود را ملزم به تبعیت از این تحریم‌ها می‌دانستند.
به بیان دیگر، آن‌هایی که حمایت از ایران برایشان صَرف نمی‌کرد نیز به نوعی جانب ترامپ و تحریم‌های وی علیه ایران را می‌گرفتند (البته از نظر اقتصادی، زیرا از حیث سیاسی، بسیاری از متحدان آمریکایی‌ها نیز لزوما تایید کننده راه و روش دولت ترامپ در قبال ایران نبودند). در این رابطه حتی شاهد بودیم که در یک جلسه شورای امنیت که خودِ ترامپ نیز در آن حضور داشت، نماینده وقت آمریکا در سازمان ملل متحد (نیکی هیلی) به قدری به دلیل عدمِ حمایت کشور‌های دیگرِ شورای امنیت از موضع آمریکا در برابر ایران موجب عصبانیتِ ترامپ شد که رئیس جمهور وقت آمریکا در فاصله کمی، وی را از دولت خود کنار گذاشت. در آن نشست، فقط خودِ ترامپ بود که در مساله ایران موضعش را تایید می‌کرد و هیچ کشور دیگری با وی همراهی نداشت.
با این حال، در شرایط فعلی ما شاهد یکچنین شرایطی نیستیم. امروز اگر توافقی حاصل نشود و مشکلات نیز حل نگردد، هیچ بعید نیست که کشور‌های اروپایی و دیگر اعضای شورای امنیت با آمریکا همراهی کنند و “مکانیسم ماشه” را علیه ایران فعال کنند و البته نیازی هم به اتفاق آرا در این رابطه ندارند. در نتیجه، فشار‌ها علیه ایران به نحو قابل ملاحظه‌ای افزابیش می‌یابد. این فضا و جو محتمل است واحتمالش نیز کم نیست.
در شرایط کنونی نیز شاهدیم که لحن آمریکایی در مورد ایران به سمتی است که ایران هراسی و متهم کردن ایران در قالب مذاکرات اتمی وین را جا بیندازند و مثلا بگویند که این ایران بوده که با لجاجت‌های خود اجازه نداده یک توافق حاصل شود. لحن مصاحبه اخیر “آنتونی بلینکن” راجع به ایران نیز دقیقا همینگونه بود. مساله‌ای که به طور خاص باید با هوشیاری در تهران رصد شود و سناریو‌های آتی نیز در این رابطه، با دقت مطالعه و بررسی گردند.
