دولت برای جراحی اقتصادی چاقو را دست افراد تازه‌کار ندهد!
این روزها سخن از یک جرّاحی بزرگ در اقتصاد کشور است؛ اما اگر در اتاق عمل، همچنان همان رزیدنت‌هایی به کار جرّاحی باشند، که آزمون و خطاهاشان در گذشته موجبات وضعیت فعلی را فراهم آورده، دیگر چه چیز از این بیمار باقی خواهد ماند؟
به گزارش تازه نیوز، روزنامه اطلاعات نوشت:این روزها سخن از یک جرّاحی بزرگ در اقتصاد کشور است؛ اما اگر در اتاق عمل، همچنان همان رزیدنت‌هایی به کار جرّاحی باشند، که آزمون و خطاهاشان در گذشته موجبات وضعیت فعلی را فراهم آورده، دیگر چه چیز از این بیمار باقی خواهد ماند؟
با نگاهی به کشورهایی که در ثروت طبیعی و خداداد و نیز نیروی انسانی کارآمد و متخصص، قابل مقایسه با ایران نیستند، اما در بهره‌وری موفق‌اند، درمی‌یابیم که حلقه‌ی مفقوده‌ی ما، «به‌کارگیری قابلیّت و کفایت» است؛.. واما چرا این حلقه‌ی گم‌شده- که به راحتی‌اش می‌توان پیدا کرد- به چشم بانیان وضع موجود(!) نمی‌آید؟ خدا داند!
بستن پوسته‌های ضخیم و تنیدن تارهای سخت به دور خود و راه‌ندادن متخصصان دلسوز، کاربلد، درست‌درس‌خوانده و وطن‌دوست، چه ارمغانی برای ملک و ملت خواهد داشت، که هنوز و همچنان، درِ تمامِ سطوح مدیریتی یا بر پاشنه‌ی نسل اول انقلاب می‌گردد؛ یا بر دهه شصتی‌های گلچین‌شده از فلان‌جا و بهمان‌جا؟ حاشا و کلّا که سر و کلّه‌ی چهارنفر غیرآشنای ما، اما آشنا به فن و تخصص در این میانه نمایان شود! استغفرالله!
اکنون که علناً سخن از جرّاحی بزرگ در بزرگ‌ترین درد کشور است، لااقل از چند جرّاح که دست سبک‌تر و دانش سنگین‌تری داشته‌باشند بهره گرفته‌شود؛ که این بیمار مضطرّ به اندازه‌ی کافی از دستِ رزیدنت‌ها و دست‌ورزانِ کارورز آزمون و خطا دیده و درد و زجر کشیده؛ دیگر به کجای جگرش می‌خواهند آزمایشی و توکّلت علی‌الله(!) چاقو بزنند؟
گویند: بر بالین امام علی علیه‌السلام پزشک یهودی آوردند. گویم: عجالتاً هنوز مسلمان‌هایی در جمع ما هستند برای جراحی و درمان این بیمار؛ اگر همچنان نگویند: «از خودِ خودِ ما نیستند!»
