داستان دلخوری محمود یاوری از داوود احمدینژاد
شاید اگر محمود یاوری در آن برهه، نزدیک به حلقه قدرت، فردی را داشت که حمایت اندکی از او میکرد، به فرصت دوبارهای که انتظارش را میکشید میرسید، ولی او فقط محمود یاوری بود و بس. «من نه قیصر هستم و نه سلطان و نه ژنرال؛ من فقط محمود یاوری هستم، یک مربی با اخلاقیات و اصول خاص خودش».
به گزارش تازهنیوز و به نقل از روزنامه شرق، محمود یاوری، سرمربی سابق تیم ملی ایران روز گذشته به دلیل ابتلا به کرونا و البته عفونت شدید ریوی در بیمارستانی در اصفهان درگذشت. مردی که بسیاری او را کارنامه مربیگری فوتبال ایران میدانند، آنقدر در تیمهای مختلف باشگاهی و ردههای ملی کار کرده که میگویند همهجای ایران را مثل خانهاش میدانسته است.
یاوری از ابتداییترین جامهای برگزارشده در عرصه فوتبال ایران، کنار زمین حضور داشت و خودش را باسابقهترین مربی ایران میدانست؛ اما برخلاف دوران مربیگری، محمود یاوری در زمانی که بهعنوان بازیکن و در پست مهاجم بازی میکرد، تیم زیادی عوض نکرد. او از آموزشگاههای اصفهان در رده نوجوانان شروع کرد و بعد به عضویت تیم شاهین درآمد. درخشش در تیم شاهین، چشم سروان صادقی را که بعدها تیمسار صادقی شد و رئیس تربیت بدنی باشگاه پاس و شهربانی آن زمان بود، گرفت و یاوری را به دانشگاه پلیس، آنهم بدون کنکور برد.