به نقل از اکوایران، مارگارت تاچر اولین رهبر بریتانیایی بود که در سال ۱۹۸۶ به طور رسمی به اسرائیل سفر کرد. هر چند شاهزاده فیلیپ، همسر ملکه، در سال ۱۹۹۴ برای سر زدن به آرامگاه مادرش که در نزدیکی بیت المقدس به خاک سپرده شده، به اسرائیل سفر کرد و شاهزاده چارلز، پسر ملکه نیز در سال ۱۹۹۵ و ۲۰۱۶ برای شرکت در مراسم تشییع جنازه اسحاق رابین و شیمون پرز به اسرائیل رفت ولی هیچ‌یک از این سفرها دیدارهای رسمی سلطنتی نبود.
در واقع، تا سال ۲۰۱۸، زمانی که شاهزاده ویلیام، نوه ملکه، برای هفتادمین سالگرد استقلال اسرائیل، به این منطقه رفت، هیچ یک از اعضای خانواده سلطنتی بریتانیا به عنوان یک مقام رسمی از اسرائیل دیدن نکرده بودند و جملگی به آن چیزی که از نظر بسیاری به عنوان «تحریم غیررسمی اسرائیل» مطرح می‌شود، پایبند بودند.
هنگام بازدید ملکه بریتانیا از اردن در سال ۱۹۸۴، یکی از چندین دیداری که از خاورمیانه داشت، برخی رسانه‌ها گزارش دادند که ملکه هنگام تماشای کرانه باختری از دوردست، گفته است: «چقدر ترسناک است.» همچنین گفته شده که چندی بعد نیز ملکه الیزابت پس از مشاهده نقشه‌ای از ساخت شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانه باختری اشغالی گفته بود: «چه نقشه ناراحت کننده‌ای است.»
این مطالب را هم ببینید:
شاهزاده چارلز، پسر ارشد ملکه، هم در نامه‌ای پس از دیدار از کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس به همراه پرنسس دایانا نوشته بود: «مطمئنا رئیس جمهوری ایالات متحده باید شهامت ایستادگی و مقابله با لابی یهودیان در آمریکا را داشته باشد. ولی احتمالا آدم ساده لوحی هستم [که اینگونه فکر می‌کنم].» او همچنین تاکید کرده بود که هجوم یهودیان اروپا به اسرائیل یکی از دلایل ادامه درگیری بین اسرائیل و جهان عرب است. البته مشخص نیست که آیا شاهزاده چارلز درباره نظراتش در مورد اسرائیل با مادرش صحبت کرده است یا خیر.
در مقابل، عده‌ای هم معتقدند که ملکه الیزابت دوم از اسرائیل جانبداری می‌کرده است. آنها خاطرنشان می‌کنند که او در طول سلطنت پذیرای چندین تن از روسای جمهوری اسرائیل از جمله افرایم کاتزیر، هیم هرتزوگ و عزر وایزمن در جریان سفر رسمی آنها به بریتانیا بوده و به شیمون پرز، رئیس جمهوری سابق اسرائیل نیز نشان شوالیه اعطا کرده است.
ملکه همچنین به داشتن رابطه قوی با جامعه یهودیان بریتانیا معروف است. او در سال ۲۰۰۰ نخستین بنای یادبود دائمی هولوکاست را در بریتانیا افتتاح کرد.
با این حال، برخی تحلیلگران معتقدند که رابطه به ظاهر سرد خاندان سلطنتی بریتانیا با اسرائیل در دوره ملکه الیزابت دوم می‌تواند ناشی از نگرانی نسبت به ناراحتی کشورهای ثروتمند عرب حاشیه خلیج فارس و از دست دادن قراردادهای تجاری بریتانیا باشد. همچنین برخی نیز این فرضیه را مطرح می‌کنند که مقاومت خشونت‌آمیز استقلال‌طلبان اسرائیلی در برابر قیمومت بریتانیا بر آن سرزمین ریشه دلخوری ملکه از اسرائیل بوده است.
یک مقام ناشناس در دولت بریتانیا نیز در سال ۲۰۱۵ به روزنامه بریتانیایی تلگراف گفته بود: «تا زمانی که توافقی بین اسرائیل و تشکیلات خودگردان فلسطین صورت نگیرد، خانواده سلطنتی نمی‌توانند به آنجا [اسرائیل] بروند.»
