چرا مردم به سازمان بهداشت جهانی اعتماد ندارند؟

به گزارش سرویس خبر ویژه تازه نیوز، سازمان بهداشت جهانی، عبارتی که این روزها زیاد شنیده می‌شود و ماه‌هاست کشورهای زیادی را درگیر اظهارات خود کرده است. ایل جورنال، روزنامه معتبر ایتالیایی در گزارشی قابل تامل ک به نکات حائز اهمیتی درباره آیندۀ سازمان بهداشت جهانی پرداخت.

روز 12 مارس 2003 سازمان بهداشت جهانی از دفاتر ژنو برای اولین بار در قرن 21 هشدار مربوط به اپیدمی سارس را مطرح کرد. چند روز قبل از آن از چین اولین اطلاعات مربوط به شیوع این ویروس منتشر شده بود. در آن زمان سازمان بهداشت جهانی فوری وارد عمل شد.

اما سالها بعد، روز 11 مارس 2020 این سازمان در رابطه با ویروس جدید کرونا پاندمی اعلام کرد. تنها وجه اشتراک این دو تاریخ، ماه مارس است. در مورد نخست هشدار فوری به مهار ایپدمی کمک کرد و در مورد دوم این مداخله با تأخیر ارزیابی شد. تاخیری که تأثیراتی به همراه داشته که تا به امروز مردم جهان بهای آن را می پردازند.

یکی از وظایف سازمان بهداشت جهانی در حیطۀ نظارت بهداشتی، صدور هشدارهای لازم در خصوص پاندمی ها برای کشورهای عضو است. با اتفاقی که در مارس 2020 رخ داد این پرسش مطرح می گردد که آیا این سازمان به درستی وظیفه‌اش را انجام داده؟ یا درباره هشدار به موقع و جلوگیری از وخامت اوضاع شانه خالی کرده است؟ جهان علم در پاسخگویی به آن اتفاق نظر ندارد.

رفتار سازش پذیر این سازمان با پکن باعث ایجاد تردید در خصوص بیطرفی آن گردید. به طوری که ترامپ علناً انگشت اتهام به سوی این سازمان نشانه گرفت. او سازمان را به لغو کمک های مالی تهدید کرد.

سازمان در مورد کرونا کوتاهی کرد؟

به گزارش تازه نیوز، به طور کلی سازمان بهداشت جهانی در مدیریت این بحران مرتکب اشتباهات متعددی شده است. مثلا زمانی که ایتالیا وارد مرحلۀ بحرانی پاندمی شد همه دچار وحشت شدند. چراکه معتقد بودند سقوط نظام بهداشتی این کشور به منزله هشداری برای جهان بود.

لیکن این سازمان با دل نگرانی وارد عمل نشد. ابتدا گزارشی منتشر شد که در آن بر عدم آمادگی ایتالیا تأکید شده بود و سپس این گزارش ناپدید شد. این عملگرد در مورد کشورهای دیگر نیز تکرار شد.

در واقع، جهان خود را تحت حمایت این سازمان احساس نکرد در حالی که قرار بود این سازمان به سلامت همگان بیندیشد. مسأله ای جدی که به آسانی قابل چشم‌پوشی نیست.

مرجعیت علمی از دست رفته!

اکنون این سوال مطرح است که آیندۀ سازمان بهداشت جهانی چگونه خواهد بود؟ دانشمندان این پرسش را مطرح می کنند و دیگر به این سازمان به عنوان مرجع نگاه نمی کنند.

به عقیدۀ برخی افراد این سازمان به مطالبات سیاسی بیشتر اهمیت می دهند تا به مسائل علمی. آنها معتقدند که کشورهایی مانند ایتالیا می توانند بیشتر به نهادهایی مانند Ecdc [مرکز پیشگیری و کنترل بیماری های اروپا] در استکهلم یا Ema [آژانس دارویی اروپا] در آمستردام استناد کنند. آنها معتقدند که نهادهای علمی تر از سازمان بهداشت جهانی نیز وجود دارند.