آیا یک داروی ضدافسردگی می‌تواند به درمان درد مزمن کمک کند؟
پزشکان گاهی اوقات داروهای ضدافسردگی را برای درمان درد مزمن تجویز می‌کنند، زمانی که سایر مسکن‌های رایج‌تر کار نمی‌کنند. اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که همه انواع داروهای ضدافسردگی اثر مطلوبی برای کاهش درد ندارند.
به گزارش تازه‌نیوز، برای این مطالعه محققان از یک مقیاس درد از 0 تا 100 استفاده کردند تا تخمین بزنند که هشت داروی ضدافسردگی مختلف چقدر ممکن است برای طیف گسترده‌ای از بیماری‌های مزمن مانند کمردرد، میگرن، آرتریت روماتوئید و فیبرومیالژیا موثر باشند. آنها حتی یک مورد را پیدا نکردند که بتوانند با “قطعیت بالا” بگویند که نوع خاصی از داروهای ضد افسردگی به تسکین درد مزمن برای یک بیماری خاص کمک می‌کند.
تنها چهار مورد وجود داشت که توانستند با «قطعیت متوسط» از آنها نتیجه بگیرند و شامل خانواده‌ای از داروها به نام مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی‌نفرین بودند.
این داروها با افزایش سطح دو ماده شیمیایی در مغز: سروتونین و نوراپی‌نفرین، افسردگی را کاهش می‌دهند. سروتونین به تنظیم خلق‌و‌خو و نوراپی‌نفرین به بهبود توجه و انرژی کمک می‌کند.
این داروها علائم مزمن کمردرد، فیبرومیالژیا، درد نوروپاتیک و درد پس از عمل را کاهش می‌دهند.و با «قطعیت پایین» برای درد ناشی از درمان سرطان سینه، درد مزمن مرتبط با افسردگی و درد ناشی از آرتریت در مفاصل زانو موثرند.
همچنین شواهدی با «قطعیت پایین» برای دو نوع دیگر از داروهای ضدافسردگی پیدا کردند. داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای که ممکن است درد ناشی از سندرم روده تحریک‌پذیر، درد نوروپاتیک و سردردهای تنشی مزمن را تسکین دهند.تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که داروهای ضدافسردگی به طور معمول برای دردهای مزمن تجویز می‌شوند و احتمال اینکه بیماران این داروها را برای این منظور مصرف کنند تا فواید آنها برای سلامت روان، بیشتر است.
تا حدی به این دلیل اتفاق می‌افتد که سایر داروهای تجویزی برای درد ناکافی، دارای اثربخشی محدود و عوارض جانبی خطرناک یا احتمال اعتیاد می‌باشد. داروهای ضد‌التهابی غیراستروئیدی گاهی اوقات می‌توانند درد را کاهش دهند، اما خطر مشکلات کلیوی و حملات قلبی و سکته را با استفاده طولانی‌مدت افزایش می‌دهند.
یکی دیگر از داروهای مسکن شناخته شده بدون نسخه، استامینوفن، می‌تواند برخی از انواع دردها را کاهش دهد، اما با مصرف طولانی‌مدت، خطر آسیب کبدی را به همراه دارد.
به طور کلی، تحقیقات در مورد نقش داروهای ضد افسردگی در درد مزمن مزایای محدودی را نشان می‌دهد، اما تقریباً در مورد هر دارویی برای درد مزمن نیز صادق است. توجه کنید که که داروها تنها گزینه برای مدیریت درد مزمن نیستند.
برای برخی از بیماران، اصلاً نیاز به دارو نیست، بسیاری از آنها فیزیوتراپی، برنامه ورزشی خانگی یا درمان‌های رفتاری را ترجیح می‌دهند که همگی بسیار موثر هستند. برای دیگران، داروها می‌توانند مفید باشند.
منبع: سلامت
