پیش‌بینی آخرالزمانی دانشمندان در مورد سرنوشت زمین و انسان‌ها! +تصاویر
«دیلی‌میل» در مصاحبه‌ای با برخی از دانشمندان پیش‌بینی‌های آنها را در مورد سرنوشت زمین و نحوه از بین رفتن این سیاره و ساکنان آن جویا شده است.
به گزارش تازه‌نیوز، با توجه به همه هرج‌ومرج‌هایی که روی زمین در جریان است، باید فراموش کرد که ما در یک کهکشان فرار پر از خطرهای وحشتناک زندگی می‌کنیم. گاهی بهتر است به چنین خطرهایی، از سنگ‌های فضایی که با سرعت هزاران مایل در ساعت پرواز می‌کنند گرفته تا سیاه‌چاله‌هایی که می‌توانند سیاره ما را در هم بریزند، فکر نکنیم.
به نقل از ایسنا، اما اگر قرار باشد که انسان به دست این پدیده‌های نجومی وحشی از بین برود، واقعا چه اتفاقی برای بدن او خواهد افتاد؟ دیلی‌میل با کارشناسان مصاحبه کرده تا بفهمد آیا احتمال می‌رود وقوع چنین خطرهایی در زمانی که هنوز بشریت وجود دارد، رخ بدهد یا خیر.
از سوی دیگر ممکن است پیش از آنکه هر یک از این پدیده‌ها اتفاق بیفتد، انسان با ایجاد هوش مصنوعی خطرناک یا انتشار گازهای گلخانه‌ای، مسئول مرگ خود باشد.
اگر خورشید بمیرد، چه اتفاقی می‌افتد؟
دانشمندان تخمین می‌زنند که خورشید ما حدود ۴.۵ میلیارد سال دارد و اکنون تقریبا در نیمه راه عمر پیش‌بینی‌شده ۹ میلیارد یا ۱۰ میلیارد ساله خود قرار گرفته است.
هنگامی که خورشید شروع به مردن کند، به شکل یک غول سرخ‌رنگ درمی‌آید و آن قدر بزرگ می‌شود که سیاره‌های عطارد، زهره و احتمالا زمین را نیز در بر می‌گیرد. در چهار یا پنج میلیارد سال دیگر، انسان‌ها احتمالا مدت زیادی است که از بین رفته‌اند و شاید این نابودی در اثر یک فاجعه اقلیمی یا برخورد سیارک رخ دهد. با وجود این، در صورتی که هنگام مرگ خورشید هنوز روی زمین باشیم، اثرات آن فورا احساس می‌شوند و ما به یک مرگ سریع دچار می‌شویم.
پروفسور «آلبرت زیجلسترا»(Albert Zijlstra)، استاد اخترفیزیک «دانشگاه منچستر»(University of Manchester) گفت: فرض کنید خورشید تصمیم می‌گیرد جهان را ترک کند. ما خیلی سریع به دنبال آن نابود می‌شویم زیرا تا حد مرگ یخ می‌زنیم.
به گفته زیجلسترا، نزدیک‌ترین زمانی که زمین چنین رویدادی را دیده، عصر «زمین گوی برفی»(Snowball Earth) بوده است که به حدود ۷۰۰ میلیون سال پیش بازمی‌گردد.
وی افزود: کل جهان در آن زمان یخ زده بود و دریا با ضخامت یک کیلومتر یخ از قطبی به قطب دیگر پوشیده شده بود. این شرایط ۵۰ میلیون سال طول کشید. خیلی گونه‌ها از آن وضعیت جان سالم به در نبردند و با وجود این، چنین شرایطی در حالی پیش آمد که خورشید تقریبا به روشنی حالا بود.
حتی اگر برای چند روز از سرما جان سالم به در ببریم، گیاهان و محصولات به دلیل کمبود نور خورشید مورد نیاز برای فتوسنتز از بین می‌روند و مطمئنا ما از گرسنگی می‌میریم.
زیجلسترا ادامه داد: خوشبختانه خورشید به طور قابل توجهی پایدار است و خطر ناپدید شدن آن را تهدید نمی‌کند. در واقع خورشید به آرامی در حال روشن‌تر شدن است. این موضوع در مقیاس‌های زمانی بشر قابل درک نیست اما اگر یک میلیارد سال به آن زمان بدهید، بسیار قابل توجه می‌شود.
اگر زمین در یک سیاه‌چاله سقوط کند، چه اتفاقی می‌افتد؟
شاید یکی از ترسناک‌ترین ویژگی‌های کیهان، سیاه‌چاله‌ها باشند. سیاه‌چاله‌ها، مناطقی از فضا-زمان هستند و گرانش در آنها تا اندازه‌ای است که حتی به نور هم اجازه بیرون رفتن نمی‌دهد.
سیاه‌چاله‌ها به عنوان منابع گرانشی شدید عمل می‌کنند که گرد و غبار و گاز اطراف و همچنین سیارات و حتی سایر سیاه‌چاله‌ها را به سوی خود می‌کشند. آنها اغلب به عنوان هیولاهای مخرب توصیف می‌شوند زیرا ستاره‌ها و هر چیزی که خیلی به آنها نزدیک شود، فرومی‌پاشد و نور نیز در آنها اسیر می‌شود. با توجه به ناتوانی نور در سیاه‌چاله‌ها، زمین نیز شانس کمی خواهد داشت.
پروفسور «خاویر کالمت»(Xavier Calmet)، استاد فیزیک «دانشگاه ساسکس»(University of Sussex) گفت: نیروی گرانشی یک سیاه‌چاله آن قدر قوی می‌شود که ما ممکن است «اثر اسپاگتی»(Spaghettification) را تجربه کنیم. بدن ما مانند رشته‌های اسپاگتی کشیده خواهد شد تا این که توسط نیروی گرانشی قوی درو شود.
دکتر «دیوید کلمنتز»(David Clements)، مدرس ارشد بخش فیزیک «امپریال کالج لندن»(Imperial College London) گفت: اگر در یک سیاه‌چاله بیفتیم، احتمالا پایان سریعی خواهیم داشت. اگر اتمسفر از بین برود، ممکن است به خفگی ما منجر شود یا فرآیند اثر اسپاگتی پیش بیاید که در آن نیروهای جزر و مدی همه چیز را می‌کشند و به صورت رشته‌های بلند در می‌آورند. بدین ترتیب، شاید این تجربه برای مدت کوتاهی دردناک باشد.
به گفته دکتر کلمنتز، احتمال بلعیده شدن زمین توسط یک سیاه‌چاله تقریبا صفر است. وی افزود: این واقعیت که ما هنوز روی زمین هستیم، نشان می‌دهد که چنین اتفاقی در کل تاریخ زمین رخ نداده است. بنابراین، احتمال وقوع آن حداقل کمتر از یک بار در هر ۴.۵ میلیارد سال است و شاید هم بسیار کمتر باشد.
کارشناسان اخیرا گفته‌اند که نزدیک‌ترین سیاه‌چاله به زمین موسوم به «گایا بی‌اچ۱»(Gaia BH۱)، حدود ۱۶۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد و اندازه آن ۱۰ برابر خورشید است.
اگر خورشید ما با خورشید دیگری برخورد کند، چه اتفاقی می‌افتد؟
کهکشان راه شیری در مسیر برخورد با کهکشان دیگری به نام «آندرومدا»(Andromeda) است که در حال حاضر حدود ۲.۵ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. این دو کهکشان دارای جاذبه گرانشی قوی هستند و در مدت زمان تقریبی چهار میلیارد سال بعد با هم ادغام می‌شوند و یک ابرکهکشان جدید را به وجود می‌آورند که ستاره‌شناسان از آن به عنوان «میلکدرومدا»(Milkdromeda) یاد می‌کنند.
