علی دایی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد؟
علی دایی می‌گوید: نصف بیشتر عمرم رفته. یک ذره هم باید زندگی کرد، همه چیز که فوتبال نمی‌شود. دیگر برای مسافرت خانوادگی دغدغه تقویم لیگ را ندارم.
به گزارش تازه‌نیوز، تابناک نوشت: می‌خواهیم مکنونات قلبی این روز‌های علی دایی بهترین فوتبالیست تاریخ فوتبال ایران – به انتخاب مردم و کارشناسان – را بپرسیم و سر در بیاوریم که دوری این اسطوره از فوتبال ایران چقدر دیگر طول می‌کشد. آیا انتظار برای بازگشت او بیهوده است؟
مهمترین محورهای گفت وگوی تابناک با علی دایی را می خوانید:
*در تمام دورانی که فوتبال حرفه‌ای بازی می‌کردم، هیچ‌وقت ساعت ۱۱ شب را ندیدم و بعد از این ساعت بیدار نبودم.
*هر زمانی که بازیکن کناری‌ام را در موقعیت بهتری می‌دیدم پاس هم می‌دادم. اتفاقا من پاس گل هم زیاد داده‌ام.
*تمام ۱۰۹ گل ملی‌ام را مدیون تمام بچه‌هایی هستم که در سال‌های حضورم در تیم‌ملی به من در کسب این موفقیت‌ها کمک کردند. کمک هم‌تیمی‌هایم نبود علی دایی نمی‌توانست به این موفقیت‌ها برسد.
*خوشبختانه من از قبل به این دوران فکر می‌کردم. الان هم از فوتبال دور هستم. البته در همین مدتی که ذکر کردید، خیلی پیشنهاد برای همکاری به من شد اما خودم خواستم که نیایم و کار فوتبالی نکنم. من همیشه عاشق فوتبال بوده و هستم و خواهم بود.
*اگر هر چیزی را از ما بگیرند، عشقی را که ما به این ورزش داریم را نمی‌توانند از ما بگیرند.اگر فرصت دست بدهد بازی‌ها را از تلویزیون می‌بینم.
*برای حضور دوباره‌ام، شرایط مهیا نیست و این هم از طرف خودم است. وگرنه خیلی‌ها برای همکاری به من لطف داشتند.از تیم‌ملی گرفته تا تیم‌های باشگاهی پیشنهادهای خود را دادند.اما خودم نخواستم که فعلا به فوتبال برگردم.
*الان می‌توانم وقت بیشتری برای خانواده‌ام بگذارم و کنارشان باشم.این مهمترین فاکتور برای من است که اول انسان خوبی باشم.
*شاید بازیکنانی که اسباب بزرگی‌شان را مهیا کرده‌ام، سالی یک بار هم حال من را نپرسند. با این حال باز می‌گویم که من تنها وظیفه‌ام را در قبال استعداد‌ها انجام داده‌ام. وسیله‌ای از جانب خدا برای ترقی و تعالی این نفرات بوده‌ام و البته که لیاقت و شایستگی خودشان هم بوده که صاحب نام و اعتبار در فوتبال ایران بشوند.
*فوتبال برای خیلی از فوتبالیست‌های ما شغل محسوب می‌شود نه فقط یک ورزش.چون کار اقتصادی نکرده‌اند.پیش از این در صحبت‌هایم اشاره کردم که برخی از دوستانم در تیم ۹۸ با این شرایط مواجه بوده و هستند.باید بگویم چون وضعیت اقتصادی مردم ما اصلا مناسب نیست،این پول‌های فوتبال خیلی زیاد به نظر می‌رسد.
*آیا فوتبالیست ما حقوق بازنشستگی دارد؟ اگر من فوتبالم را در آلمان به پایان می‌رساندم، الان بابت مالیاتی که به عنوان فوتبالیست از قراردادم پرداخت می‌کردم، الان حداقل ماهی ۱۰ هزار یورو حقوق بازنشستگی می‌گرفتم. اما در مملکت ما چنین قانونی نیست. فوتبالیست فقط مالیات می‌دهد، بدون آن که خدماتی در قبال آن دریافت کند. نمی‌دانیم مالیات پرداختی‌مان در کجای فوتبال و ورزش مورد استفاده قرار می‌گیرد و چه بهره‌ای برای ما فوتبالیست‌ها دارد.
*با این شرایط، فوتبال ما به هیچ وجه قابل قیاس با ژاپن و کره‌جنوبی و عربستان و استرالیا نیستیم. ما خیلی از این کشورها عقب افتاده‌ایم.
*برای این فوتبال باید گریه کرد.تک به تک بازیکنان ما خوب هستند.زمانی که ژاپن موفق به شکست آلمان در خانه‌اش می‌شود،یا کره‌جنوبی و عربستانی که در بازی‌های جام‌جهانی آرژانتین را شکست داد،ما تا کی باید دل‌خوش و متکی به شانس و اقبال باشیم که اتفاقی رخ بدهد و ما بتوانیم نتیجه بگیریم.
*ما حتی در حد امکانات سابق خودمان هم نمانده‌ایم که هیچ، پس‌رفت هم کرده‌ایم. ما حتی از بازسازی ورزشگاه آزادی هم عاجز مانده‌ایم.همین قطر می‌دانید چه آورده اقتصادی از قبال همین میزبانی جام‌جهانی نصیب خودش کرده است؟
*این قضیه ویلموتس چه شد؟! چرا به مردم نگفتند چه اتفاقی افتاد؟! مگر کمیسیون اصل ۹۰ مجلس و سازمان بازرسی کل کشور به این مساله ورود نکردند؟! آخرش کار به کجا کشید؟! یا تحقیق و تفحص نکنید، یا به مردمی که به شما رأی دادند و انتخاب‌تان کردند گزارش بدهید که ماجرا چه شد و چه نشد.
*واقعا کی روش در جام‌جهانی ۲۰۲۲ چه کاری برای فوتبال ما انجام داد؟! چرا دوباره این مربی را آوردیم؟! من آقای کی روش را خیلی دوست دارم و با ایشان دوست هستم. اما خارج از این چارچوب.
*می‌توانم بگویم جام‌جهانی ۲۰۲۲ اولین دوره حضور ایران بود که می‌توانستیم به راحتی از مرحله گروهی فراتر برویم. اما نتوانستیم به این هدف برسیم.
*در شرایط فعلی دوست ندارم به فوتبال برگردم. زمانی که مربی‌گری می‌کردم، به غیر سال آخری که آن اتفاقات رخ داد.متأسفانه خنده‌دار است که عنوان کنم خود باشگاه می‌خواست که من شکست بخورم.
*الان فعالیت اقتصادی خودم را دارم. آرامشی که باید را در کنار خانواده‌ام دارم. ۵۳ سالم شده است. نصف بیشتر عمرم رفته است. یک ذره هم باید زندگی کنم. همه چیز که فوتبال نمی‌شود. چه وقت باید بدون استرس در کنار خانواده‌ام باشم؟ دیگر برای مسافرت خانوادگی این دغدغه را ندارم که تقویم لیگ چه زمانی به ما می‌دهد که به یک سفر خانوادگی بروم. همه این‌ها در زندگی اهمیت دارد.
*من حرفی نمی‌زنم که پای آن نایستم. الان هم می‌گویم که به ما پس از صعود به جام‌جهانی و پس از غلبه بر آمریکا خیلی وعده‌ها دادند که عملی نشد.ما که نرفتیم ۶ گل از انگلیس بخوریم بعد بیاییم طلب پاداش کنیم.
*من علاقه خاصی به داریوش‌خان دارم، احترام خاصی برای ایشان قائلم. در حق من خیلی بزرگی کرده‌اند، اما آن حواله‌ها به درد کی خورد؟ مگر آن زمان می‌شد خودروی خاصی وارد کرد؟ خانه هم که می‌گویند قرار بود از آپارتمان‌های نواب بدهند، اگر شما یک متر از این آپارتمان‌ها را دیدید، بازیکنان تیم ۹۸ هم دیدند.
