خاطره شنیدنی گفت‌وگوی داریوش مهرجویی با امام خمینی (ره)
با توجه به دیدگاههای مثبت امام خمینی در باره سینما، خاصه تمجیدی که درباره فیلم «گاو» به کارگردانی داریوش مهرجویی داشتند ، در سالگرد رحلتشان به گزیده ای از سخنان داریوش مهرجویی در باره امام خمینی می پردازیم.
به گزارش تازه‌نیوز، نگاه امام خمینی (س) به سینما و نگرش ایشان به مقوله رادیو و تلویزیون قابل توجه بود که پس از انقلاب و به دنبال تشکیل سینمایی انقلابی – اسلامی در مسیر اهداف و سیاستهای انقلاب قرار گرفت.
در همین راستا و با توجه به دیدگاههای مثبت امام خمینی در باره سینما، خاصه تمجیدی که درباره فیلم «گاو» به کارگردانی داریوش مهرجویی داشتند ، در سالگرد رحلتشان به گزیده ای از سخنان داریوش مهرجویی در باره امام خمینی می پردازیم:
مهرجویی*: حرفهای امام برای سینما تعیین کننده بود
مهرجویی سالها قبل در پاسخ به سؤالی درباره دلیل توجه «امام خمینی» به فیلم «گاو» گفته است: در شرایط اوایل انقلاب «سینما» موضوع ملعونی بود … چون می‌گفتند: سینما محل ترویج فساد است. به همین دلیل تولید فیلم به صفر رسید و سینماها تعطیل شد. وی ادامه داده بود: در این وضعیت تلویزیون به طور اتفاقی «گاو» را نشان داد و امام (س) این فیلم را مشاهده کردند و در نطقی گفتند: «ما نمی‌گوییم سینما اساساً بد است. نظیر فیلم «گاو» می‌تواند فیلم فرهنگی و آموزنده‌ای باشد و فکر و روح بیننده را تعالی دهد.» جماران:[جمله دقیق حضرت امام: من غالباً فیلمهایی که خود ایرانیها درست میکنند به نظرم بهتر از دیگران است. مثلًا فیلم «گاو» آموزنده بود. (صحیفه امام؛ ج۱۲، ص: ۲۹۱ – ۲۹۲] (این حرف امام برای سینمای ایران بسیار تعیین کننده بود . امام خط مشی سینما را مشخص کرد.
مهرجویی: نه تنها نظر من، بلکه نظر تمامی مورخین این است که حضرت امام خمینی (س)، خط مشی سینمای ایران را مشخص کرد که چگونه باشد، ایشان دلیل وجودی سینما را مشخص کرد که عامل تعیین‌کننده مهمی بود. در آن زمان، همه مانده بودند که چه کار کنند.
خاطره داریوش مهرجویی
یکی از اتفاقات جالب زندگی داریوش مهرجویی کارگردان فقید کشورمان که تک گفت و گوی او با امام خمینی است در نوفل لوشاتو است.
در صفحات ۵۶ و ۵۷ کتاب «تاریخ اجتماعی سینمای ایران» (جلد سوم: دوره اسلامی ۱۹۸۴ ـ ۱۹۷۸) نوشته حمید نفیسی آمده است: «با استفاده از فیلم خام ۱۶ میلی‌متری و تجهیزات قرض گرفته‌شده از استودیو تلفیلم رادیو و تلویزیون ملی ایران، داریوش مهرجویی و فیلمبردارش، شاهرخ مجیدی، از تظاهرات خیابانی، آتش‌سوزی سینماها، و زدوخوردهای خیابانی بین انقلابیون و نیروهای امنیتی، از جمله از عواقب جمعه سیاه، ساعت‌ها فیلم گرفتند. چنان که مهرجویی به من [حمید نفیسی] گفت، تلفیلم تمام فیلمها را ظاهر کرد، اما هرگز تدوین نشد یا به نمایش عمومی درنیامد، چراکه مهرجویی وقتی فیلمبرداری را تمام کرد، از نتیجه ناامید شده بود. مهرجویی اشاره کرد که در حال حاضر این فیلم‌های تاریخی در آرشیو رادیو و تلویزیون ملی ایران موجود است. در طول فیلمبرداری، گروه مهرجویی به کسانی برخورد می‌کردند که در حال فیلمبرداری از وقایع بودند، از جمله کامران شیردل. به گفته مهرجویی، همه داشتند فیلم می‌گرفتند. مهرجویی و [پرویز] کیمیاوی پیش‌تر با امام خمینی(ره) برخوردی فیلمی داشتند که شایان توجه است. در هنگام تبعید امام در نوفل لوشاتو، مهرجویی و کیمیاوی چند بار با ایشان مصاحبه کردند، در حالی که کیمیاوی فیلم می‌گرفت و مهرجویی مصاحبه می‌کرد: «پرویز با زدن دستانش به هم کلاکت فیلم را می‌زد. یک انگشتش را نشان می‌داد و می‌گفت: برداشت ۱. چون ما کاملا آماده نبودیم، مجبور بودیم کلاکت زدن صحنه را ۳ بار تکرار کنیم…»
