ورزش ایران در شوک فاطمه کشاورز؛ یک پناهنده جدید در راه است؟

هر کی از این مملکت رفت برنده شد، اینجا جای زندگی نیست، خدا میدونه پولشو ندارم وگرنه یه لحظه تو این جهنم نمیمونم

بر اساس برنامه هفتم توسعه که این روزها اینقدر اسمش میاد، جوانانی که تازه میخواهند وارد بازار کار شوند، باید 3 سال با نصف حقوق وزارت کار برای کارفرما کار کنند و سنوات آنها هم به جای 3 سال 1 سال و نیم محاسبه خواهد شد! کارفرما هم در هر لحظه ای که عشقش کشید میتواند بدون آوردن هیچ دلیلی او را اخراج کند! بمانیم چه کار کنیم؟ خود من با مدرک کارشناسی ارشد بعد از 4 سال و نیم کار بدون بیمه با حقوق زیر وزارت کار بدون هیچ پس انداز در حالی که ماهی 10 تومان به زور درآمد دارم و مجبورم ماهیانه 6 تومان به صاحبخانه بپردازم، پشیمانم که چرا در این چهنم مانده ام و 10 سال زودتر نرفته بودم. شب میخوابی، صبح قیمت ها دوبرابر شده، اگر به خدا اعتقاد ندارید لااقل اخبار اقتصادی را چک کنید! اینقدر کامنت نگذارید که وضع بقیه کشورها بد است، هیچ جا مثل ایران اینطور به سرعت رو به زوال نمیرود. سوریه بعد از 13 سال جنگ اینطور نشده و خود ایران هم در زمان جنگ اینطور رو به زوال نمیرفت. هر کس رفت خودش را نجات داد و هر کس ماند باید برای ثروتمندانی که فقط به خاطر همین برنامه هفتم در ایران مانده اند و بقیه اعضای خانواده و سرمایه شان خارج از ایران است نوکری کنند. دولت هم از همین ثروتمندان خارج نشین حمایت میکند و نه از کارگر. 51 نفر در معدن طبس زیر آوار دفن شدند، حتی یک پیام تسلیت هم ندادند، اما در و دیوار شهر برای حادثه تروریستی لبنان مملو از پلاکارد است. چرا باید بمانم؟ اگر در لبنان به دنیا آمده بودم حداقل دولت ایران از من حمایت میکرد. الان هیچ حامی ندارم و بهتر است بروم.