پایان دادن به دولتهای موازی است تنها راه‌حل عبور از وضعیت موجود در ایران است
برای عبور از وضعیت پیچیده و پرچالش کنونی، به دولتی نیاز دارد که علاوه بر اقتدار و انسجام داخلی، بتواند در سطح بین‌المللی نیز به عنوان صدای واحد ملت ایران عمل کند. بنابراین راه حل مشخص است؛ پایان دادن به دولتهای موازی و بازگشت به قانون اساسی با قرائتی سازنده و ملی.
«یک ملت یک دولت» عنوان یادداشت قادر باستانی تبریزی برای روزنامه اعتماد است که در آن آمده؛ آیا دولت دکتر پزشکیان می‌تواند از وعده‌های بی‌سرانجام عبور کرده و ناکارآمدی‌های انباشته را درمان کند؟ منتقدان قدرتمند، انتظار دارند که این دولت با مدیریت جهادی، گره‌های کور بروکراسی و مشکلات ساختاری را باز کند، اما آیا واقعا قدرت تصمیم‌گیری موثر در دست دولت است؟ در حالی که هنوز مسائلی مانند رفع فیلترینگ حل نشده باقی مانده، تجربه دولتهای پیشین، ازجمله دولت شهید رییسی که به‌رغم هماهنگی با سایر ارکان نظام موفق به عبور از چالش‌های بزرگ نشد، نشان می‌دهد مسیر پیش روی دولت پزشکیان هموار نیست و لابد نیازی فراتر از حمایت صرف دارد. دولت در مفهوم کلاسیک خود، سازماندهی یکپارچه‌ای است که شامل تمام ارکان حاکمیت می‌شود. در سطح بین‌المللی نیز این دولت رسمی است که کشور را نمایندگی می‌کند و بر اساس قوانین و کنوانسیون‌های جهانی با دیگر کشورها رابطه برقرار کرده یا وارد منازعه می‌شود.
شاید مشکل امروز ایران، چندپارگی دولت و در نتیجه بی‌دولتی است؛ وضعیتی که انسجام و یگانگی دولت را مخدوش کرده و به بحرانی در سیاستگذاری و اجرا دامن زده است. وقتی از دولت صحبت می‌کنیم، مهم‌ترین ویژگی آن یگانه بودن و انحصار مشروع در اعمال قدرت و سیاستگذاری در یک کشور است. این اصل در ایران مدرن، تحت تأثیر نهادها و جریان‌های موازی قدرت، تضعیف شده است. به عنوان نمونه، در بحث اخیر مربوط به حضور ایران در سوریه، مجلس از فرمانده سپاه دعوت می‌کند، نه از دولت؛ انگار دولت اساسا نقشی در سیاستگذاری کلان ندارد.
