واکنش هنرمندان به مرگ آزاده نامداری؛ از مهناز افشار تا پرویز پرستویی

دختری و مادر فرزندی از جهان هستی رفته و از الان پیکر بی‌جانش دوباره ملعبه بازی ناجوانمردانه ما مجنونان مجازی شده.
کاش حداقل روح جدا شده از پیکرش را آسوده بگذاریم و برتر از آن لحظه‌ای بندیشیم به روح و روان فرزند به‌جای مانده‌ای که به جای زمزمه دلنشین مادر، در این ایام هول و ناباوری و بی‌پناهی، عقده‌های متعفن کارشناسی امثال من درباره عزیزترین ازدست‌داده را می‌شنود و می‌خواند.
اف بر من و آن تفکر همیشه خرسند از مشکل‌دار شدن دیگران، واقعا تاسف اصلی نه بر آزاده نامداری، بلکه بر انسانیت از دست رفته خودم…

مهناز افشار هم در واکنش به درگذشت آزاده نامداری نوشت:
به نام مادری که جان ندارد و دختری که دیگر مادر ندارد…

شبنم مقدمی نیز با انتشار این عکس در اینستاگرامش نوشت:
مبادا دهان ببندید!…مبادا دست بردارید از لیچار گفتن!…مبادا تمام کنید نفرت و لجن‌پراکنی را! حتی حالا که طعمه‌تان روی تخت ِ مرده شور‌خانه افتاده !
بگویید ! باز بگویید کجا چه گفت؟ کجا چارقدش را باد برد ؟کدام مردی را دوست داشت؟ بگویید آدم ِ فلان جناح بود…به او بگویید «دولبریتی»! زبان و قلم‌تان را بسپارید دست جریانات معلوم‌الحال و آبرویش را بی‌رحمانه کالبدشکافی کنید!
بنشینید جای خدا و اشتباهاتش را قضاوت و تنبیهش کنید!مبادا شرم‌تان بیاید؟! مبادا یادتان بیاید در بسیار بسیار موارد صدبار از او بدتر و غلط تر عمل کرده و می کنید‌!؟مبادا لحظه ای …تنها لحظه ای! به دخترک ِ مادرمرده اش رحم‌تان بیاید؟!؟
بیفتید به جان ِ عزت و آبروی ِ مرده و زنده‌ی آدم های به هر دلیل صاحب نام…کم نگذارید ها!هرچه فحاش تر…هرچه وقیح‌تر، برنده تر!
راستی چه بر سرمان آمده؟!…کی حال و روزمان این شد؟!…کی سرتاپای‌مان شد کینه و نفرت ِ بی دلیل و بی ثمر !؟کی شدیم قاضی‌القضات ؟!کی شدیم دانای ِ کُل و معصوم و خطا‌گیر؟ به کدام اجازه؟
خدایا برس به فریادمان…شفای عاجل ِ روح و روان و دل و‌درون می‌خواهم از تو…به اصرار…حتی پیش از شفای جسم.
توضیح:
با خانم نامداری ( دستم نمی رود بنویسم مرحومه)آشنایی چندانی نداشتم، شاید در حد ِ چند دیدار کوتاه و سلامی و والسلامی…عکسی هم ندارم با ایشان حتی در هیچ مراسمی.این را گفتم که نکوبیدم به این گُرز که از مرگ و شایعات و حواشی ِ پیرامون ایشان دنبال چیزی ام!( عاقلان دانند که نیازی نیست و‌ندارم! این توضیح برای غیر آن‌هاست!)
آن‌چه نوشتم نه به دفاع از ایشان و عملکرد و نوع و‌نحوه‌ی زندگی و مرگ شان، نه به نقد‌ِ ایشان ( که هیچکدامش به هیچکدام ِ ما مربوط نبوده و نیست!)بلکه در سوگ و رثای سقوط ارزش های اخلاقی و انسانی در خود ِ ماست.
به داد ِ خودمان نرسیم،حساب‌مان با کرام‌الکاتبین است!
گر مسلمانی از این است که «ماها» داریم…وای…وای اگر از پس ِ امروز بود فردایی!!
نام ِ عکاس ِ این عکس @bahareh_bisheh است.غربتش من را به یاد ِ غربت ِ فرزند ِ کوچک ِ خانم نامداری انداخت.
چند لحظه‌ای سکوت کنیم و‌ در دل فاتحه ای برای مسافر ِ تازه‌ی آسمان بخوانیم.بلکه آرامش به وجود متلاطم و اندوهگین ِ خودمان هم برگردد!