شیرینی قرعه خوب ایران برای جام‌جهانی تلخ شد: یک – هیچ عقبیم!
مرحله نهایی مسابقات انتخابی جام جهانی در قاره آسیا قرعه کشی شد و تیم ملی در گروه قابل قبولی قرار گرفت با این حال احتمال عدم میزبانی ایران در بازی‌های خانگی یکی از مهمترین غدغه‌ها و موانع در راه صعود به جام جهانی است.
به گزارش تازه‌نیوز، صعود ایران به جام جهانی، از آن رویاهایی است که دور از دسترس نیست و با قرعه‌کشی امروز کمی راحت هم به نظر می‌رسد.
مراسم قرعه‌کشی مرحله نهایی مسابقات انتخابی جام جهانی در کوالالامپور مالزی برگزار و ایران در گروه A با تیم های کره جنوبی، امارات، عراق، سوریه و لبنان همگروه شد. قرعه‌ای که در نگاه اول مناسب به نظر می‌رسد اما نباید فراموش کرد که علاوه بر رقبا، موانع دیگری نیز در مسیر تیم ملی قرار دارد که می‌تواند راه را برای سومین صعود پیاپی به جام جهانی دشوار کند.
بی‌شک مهمترین این موانع، احتمال پایین میزبانی ایران در این رقابت‌هاست. هرچند هنوز به صورت رسمی تصمیمات AFC برای نوع برگزاری این مسابقات اعلام نشده، اما از شواهد و قراین این‌گونه برمی‌آید که همچون مرحله قبلی مقدماتی جام جهانی (که بحرین میزبان شد) و مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا، این بار نیز میزبانی از ایران گرفته شود. وقتی رئیس فدراسیون فوتبال با تردید در این خصوص می‌گوید «تأکید ما بر میزبانی در ایران است اما باید ببینیم کنفدراسیون چه تصمیمی می‌گیرد» پیشاپیش می‌توان حدس زد که بار دیگر قافیه را به رقبای عرب زبان منطقه باخته‌ایم. در این میان یک نکته نباید برای صعود ایران به جام جهانی مغفول بماند که آیا این بار هم پای کرونا و ضعف واکسیناسیون در میان است یا همچنان چوب ضعف مدیریت فوتبال به ویژه عدم نفوذ در مجامع بین‌المللی را می‌خوریم.
در حال حاضر محتمل‌ترین تصمیم برای کشورهایی چون ایران که هنوز به ایمنی قابل قبولی به لحاظ واکسیناسیون نرسیده‌اند میزبانی در کشور ثالث (کشورهای ایمن به لحاظ کرونا) است.
گمانه‌زنی‌ها در حال حاضر بدین ترتیب است که سه کشور عربستان، امارات و قطر در منطقه غرب به عنوان گزینه‌های میزبانی مطرح خواهند شد و سه کشور استرالیا، کره جنوبی و ژاپن در منطقه شرق، و کشورهای ناایمن می‌توانند یکی از آن‌ها را به عنوان میزبان خود در بازی‌های خانگی معرفی کنند. اگر این فرض را جدی بگیریم ایران مثلاً می‌تواند قطر را به عنوان میزبان برگزیند که هم از امکانات خوبی برخوردار است و هم به لحاظ سیاسی روابط خوبی با این کشور در جریان است. اما با این حال در بازی‌های برگشت مقابل امارات و کره جنوبی باید در خاک آن‌ها به میدان برود که ناگفته پیداست این نبرد نابرابر کار تیم ملی را دشوار خواهد کرد.
با این تفاسیر یک سوال بزرگ ذهن علاقمندان فوتبال را به خود مشغول می‌کند: اگر از نفوذ خوبی در کنفدراسیون فوتبال آسیا برخوردار بودیم آیا باز هم کرونا می‌توانست مانع میزبانی ایران در راه جام جهانی شود؟ در شرایطی که ایران به راحتی میزبانی بازی‌های مرحله پیشین مقدماتی و مرحله گروهی لیگ قهرمانان را از دست داد، هند با آن شرایط أسفناک کرونایی توانست میزبان گروه پرسپولیس در آسیا باشد و البته تیم ملی هم در شرایطی به بحرین رفت که این کشور در بحران غوطه‌ور بود و سخت‌ترین قرنطینه کرونایی را تجربه می‌کرد.
پس برای دانستن این موضوع که به واسطه عدم نفوذ و تأثیرگذاری مدیران ما در تصمیمات مهم و کلان AFC، چه آسیبی به فوتبال ایران وارد می‌شود به نگاه چندان عمیق و موشکافانه‌ای نیاز نداریم؛ فقط کافی است مروری به موارد مشابه پیشین داشته باشیم تا به راحتی دریابیم که حتی پیش از کرونا هم از حریفان صاحب نفوذ در کنفدراسیون آسیا، به اصطلاح فوتبالی‌ها «یک – هیچ» عقب بودیم، حال که کرونایی هست و واکسیناسیونی نیست چه نبرد نابربری در پیش داریم.
نکته بعدی در خصوص گروه ایران، کشورهای سوریه و لبنان هستند که آن‌ها نیز امتیاز میزبانی ندارند و یحتمل کشور ثالثی را برای میزبانی از تیم ملی ما اعلام می‌کنند!
