همانطور که در بالا ذکر شد، ایالات متحده متحدان کلیدی خود در خاورمیانه را زیر نظر دارد و از آن‌ها انتظار دارد که انتخاب‌های سختی داشته باشند. از آنجا که اسرائیل و واشنگتن روابط عمیق دفاعی و نوآوری در فناوری دارند، تمرکز چین بر دستیابی به فناوری‌های دیجیتالی نوظهور نگرانی‌هایی را درباره نفوذ در فناوری آمریکایی و خروج ناخواسته فناوری از اسرائیل ایجاد می‌کند. کابوس ایالات متحده این است که چین با شراکت یا خرید یک شرکت اسرائیلی می‌تواند به یک فناوری حیاتی دست یابد که به آن مزیتی در ارتش یا سایر زمینه‌های حساس می‌دهد. برای اسرائیل، این نیاز به موازنه، شرایط را دشوار می‌کند. از یک سو، جذابیت چین در اقتصاد وسیع و در حال گسترش آن نهفته است که فرصت‌های بی شماری را برای اقتصاد اسرائیل فراهم می‌کند. اسرائیل به دنبال گسترش روابط اقتصادی و دیپلماتیک خود با جمهوری خلق چین و در عین حال تنوع بخشیدن به بازار‌های صادراتی و سرمایه گذاری‌های خود در ایالات متحده و اروپا است. از سوی دیگر، دوستی نزدیک اسرائیل با واشنگتن - ضامن امنیت آن - غیرقابل مذاکره است. روابط چین و اسراییل در دوران فساد اداری بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، عمیق‌تر شد و او اعلام کرد این دو دولت "زوجی بهشتی" هستند. در سال ۲۰۱۷، آن‌ها قراردادی را با عنوان "مشارکت نوآوری جامع" امضا کردند. اسرائیل زمانی که واشنگتن در جهت مخالف حرکت کرد، روابط اقتصادی و فنی خود را با چین عمیق‌تر کرد. به طور کلی، روابط چین و اسرائیل به آرامی، بدون سابقه تاریخی یا تضاد منافع مستقیم توسعه یافته است (در گذشته، روابط به دلیل محدودیت در صادرات پهپاد فالکون و هارپی آسیب دیده بود). در واقع، روابط همیشه تحت تأثیر یک شخص ثالث، یعنی ایالات متحده است، که نه لزوما با حسادت، بلکه با نگرانی شدید و گاهی اوقات با خشم، به تماشای این روابط نشسته است. دلیل این مسئله بی‌توجهی مکرر اورشلیم به ناراحتی واشنگتن است، زیرا پکن به طور مجازی و عمیق به مناطقی از منافع حیاتی آمریکا در خاورمیانه نفوذ می‌کند. شاید از دست داده باشید:

• خبر مهم بورل از پاسخ‌های برجامی ایران و آمریکا/ توافق نزدیک شد؟
• جزئیات پیام محرمانه مکرون به ابراهیم رئیسی افشا شد
• ادغام سامانه‌های پرداخت ایران و روسیه

  زیرساخت‌ها مشهودترین شاهد روابط رو به رشد چین و اسرائیل است. چین به عنوان بخشی از ابتکار کمربند و جاده (BRI) در زیرساخت‌های اسرائیل سرمایه گذاری می‌کند. پروژه گسترده زیرساختی و توسعه اقتصادی به عنوان مهم‌ترین و بلندپروازانه‌ترین ابتکار راهبردی قرن بیست و یکم است. هدف از این ابتکار ایجاد پیوند آسیا به اروپا از طریق آفریقا و خاورمیانه، تشویق سرمایه گذاری و افزایش یکپارچگی اقتصادی جهانی است. در چارچوب این طرح، شرکت‌های چینی زیرساخت‌های ملی را در بنادر دریایی، راه‌آهن، حمل‌ونقل و دیگر پروژه‌های زیربنایی بزرگ اسرائیل ساخته و اجرا کرده‌اند. شرکت‌های چینی با تعداد بیشتر و تنوع گسترده‌تری در مناقصه‌ها در زمینه انواع زیرساخت‌ها نسبت به شرکت‌های سایر کشور‌های خارجی رقابت دارند. به طور قابل پیش بینی، تعداد مناقصه‌هایی که شرکت‌های چینی در آن برنده شده‌اند به طور قابل توجهی از تعداد مناقصه‌های سایر شرکت‌های خارجی بیشتر است. با این حال، این دخالت چین در مناقصه‌های زیرساخت ملی نیز تنش بین اسرائیل و نزدیک‌ترین دوستش را افزایش داده است. با این وجود، فناوری بیش از زیرساخت‌ها کلید رقابت قدرت‌های بزرگ است. دسترسی چین به فناوری‌های نوظهور می‌تواند تعادل قدرت جهانی را در اقتصاد و فناوری تغییر دهد. ۴۹۲ مورد از ۵۰۷ قرارداد چینی با اسرائیل بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۲ در زمینه فناوری از جمله فناوری اطلاعات، ارتباطات، فناوری پاک و کشاورزی و روباتیک بوده است. در حالی که فروش کلی در سال‌های اخیر کاهش یافته است، زیرا اسرائیلی‌ها نسبت به نگرانی‌های ایالات متحده حساس‌تر شده‌اند، نسبت فناوری همچنان بالا بوده و به چهل و سه مورد از چهل و چهار سرمایه‌گذاری از سال ۲۰۲۱ تا می ۲۰۲۲ رسیده است.