برای پیگیری مساله "دیپلماسی اقتصادی" در مجلس دوازهم، در یکی از جلسات کارگروه دیپلماسی اقتصادی دولت سایه شرکت کردم. در این جلسه که به میزبانی دکتر سعید جلیلی برگزار شد، مسئولان مختلفی از وزارت اقتصاد، وزارت کشاورزی، بانک مرکزی، استانداری تهران، ستاد اجرایی و... حضور داشتند و درباره موانع و مشکلات این حوزه و راه حل های آن صحبت کردند. دایره مباحث مطرح شده بسیار متکثر بود اما نقطه اشتراک بسیاری از حضار یک چیز بود: "برای حل این مشکلات دستگاه های مختلف هماهنگ عمل نمیکنند و شبیه چنین جلساتی باید دائم در خود دولت برگزار شود." در ادامه توسط برخی حضار، نکاتی درباره نقش مجلس مطرح شد و همانطور که قبلا هم از صحبت با برخی نمایندگان متوجه شده بودم، نقطه ضعف مجلس این است که نقش آفرینی فعال و پشتیبانی لازم در این باره را ندارد. در مجموع نکات مهمی را از خلال صحبتهای شرکت کنندگان در جلسه یادداشت کردم تا ان شاالله از زمان آغاز به کار مجلس دوازدهم، در حد توان پیگیری کنم.

درباره مفهوم واقعی دولت سایه

دولت سایه در نظام های پارلمانی مثل انگلیس رایج است. حزبی که در انتخابات پارلمانی شکست می خورد، بلافاصله دولت سایه را تشکیل می دهد. این دولت دارای رئیس بوده و به اندازه وزارتخانه های آن کشور، وزیر دارد. رئیس دولت سایه رئیس حزب اپوزیسون است. دولت سایه دارای برنامه بوده و دولت موجود را نقد کرده و همواره آمادگی خود را برای کسب قدرت حفظ می کند تا اگر دولت مستقر مجبور به استعفا شود و قرار بر برگزاری انتخابات زودهنگام باشد، آنها زمان را از دست ندهند و بلافاصله با برنامه و نفرات خود وارد انتخابات پارلمانی شوند. رفتار دولت سایه کاملا شفاف و در معرض افکار عمومی است و البته به معنای «انجمنی مخفی برای زمین زدن دولت» نیست، بلکه با ارائه برنامه ها و نقدها، همواره خود را برای انتخابات بعدی آماده نگه می دارد.