خبرگزاری دانشجو با حمله به ساخته جدید نرگس آبیار در فضای مجازی نوشت:
سریال «سو و شون» به کارگردانی نرگس آبیار با انتشار تیزرهایی از این اثر، بخش‌های حساسیت برانگیزی را رونمایی کرد که زنگ خطر با صدایی بلند برای نهادهای نظارتی، دستگاه قضایی و حکمرانی فرهنگی کشور است.
تیزری که با دستی پر از هنجارشکنی‌ها، نشان از آغاز یک سریال با مختصاتی از پرده دری و بی توجهی به عرف و عموم جامعه در حوزه تصاویری می‌دهد که پیش از این سابقه نداشته یا کاملا آنها را عادی سازی می‌کند.
بخش‌هایی از تیزر نشان می‌دهد سریال تا مرز نشان دادن روابط جنسی و اتاق خوابی پیش می‌رود، موضوعی که در داستان اصلی رمان «سو و شون» هم بارها تکرار شده و اگر سریال قصد نشان دادن یا نزدیک شدن به آنها را دارد باید ببینیم تکلیف خط قرمزهای پررنگ در نشان دادن این تصاویر چیست؟
سو و شون و جابجایی مرز نشان دادن تصاویر رخت خوابی و ایروتیک
پرسش‌هایی که مطرح می‌شود این است که آیا نشان دادن تصاویر قصه‌ها ولو در قرآن باشد جایز است؟ مثلا می‌توانیم تصاویری که حتی در آیه ۲۳ سوره یوسف درباره درخواست کامجویی زلیخا از حضرت یوسف نبی (ع) آمده است را با جزئیات بیشتر به تصویر بکشیم؟
اینکه آیا سرنوشت این سریال هم مانند برخی آثار نمایش خانگی خواهد شد که با انفعال دستگاه‌های نظارتی بدون برخوردهای لازم مرزهای جدیدی از محتواهای خارج از عرف جامعه و خانواده ایرانی را جا به جا خواهد کرد یا خیر؟ پرسش اصلی بسیاری از مخاطبین در مواجهه با این نوع آثار است.
سالی که نکوست از بهارش پیداست!
به قول معروف می‌گویند: سالی که نکوست از بهارش پیداست! تیزرهای منتشر شده از سریال «سو و شون» که قرار است معرف این اثر اقتباسی باشند به خودی خود از یک عبور بزرگ در نشان دادن صحنه‌های اروتیک و رقص برای یک فیلم تولید شده در داخل ایران حکایت دارد.
تیزری که حتی در توضیحات آن از سوی پلتفرم نماوا خبر می‌دهد: تاریخ انتشار این اثر که مدتی است در صف انتظار اخذ مجوز از ساترا قرار دارد؛ متعاقبا اعلام می‌گردد.
خط و نشان سو و شون با انتشار تیزر
تجربه ثابت کرده، انتشار تیزر یک فیلم آن هم در نمایش خانگی فقط برای اطلاع دادن به مخاطبین نسبت به انتشار اثر نیست، بلکه اهرم فشاری در جهت پیشگیری از خطراتی است که پخش شدن سریال‌های نمایش خانگی را تهدید می‌کند.
موضوعی که این بار انتظار می‌رود در صورت نادیده گرفتن قوانین کشور و هر گونه انتشار خودسرانه برخورد قضایی لازم با آن انجام شود.
نماوا مجوز نشر «سو و شون» را ندارد ولی به پیشواز انتشار فصل اول رفته!
گفتنی است سریال «سو و شون» اثر نرگس آبیار هم اکنون صفحه اختصاصی در پلتفرم نماوا دارد که با تیزرهایی که به صورت رسمی رونمایی شده نوید انتشار خود را می‌دهد. در توضیحات تکمیلی این سریال آمده است که این مجموعه اولین اقتباس تصویری از یکی از پرمخاطب‌ترین رمان‌های فارسی است که اشاره به «سو و شون» سیمین دانشور همسر جلال آل احمد دارد.
تحریک افکار عمومی با ادبیات جنجالی؟
باشگاه روزنامه نگاران در همین ارتباط با نقد این یادداشت تند نوشت: در اتفاقی عجیب، خبرگزاری اصولگرای دانشجو با انتشار خبری تند علیه سریال سووشون به کارگردانی خانم نرگس آبیار، بدون پخش رسمی حتی یک قسمت از این سریال و تنها بر اساس تیزری یک‌دقیقه‌ای، آن را به «لحظات رختخوابی» و «صحنه‌های اروتیک» متهم کرده و خواستار ورود قوه قضاییه و توقیف آن شده است.
سووشون رمانی به قلم سیمین دانشور است که نرگس آبیار سریالی بر اساس آن ساخته است.
استفاده‌ی بی‌محابا از اصطلاحاتی چون «لحظه‌های اروتیک» و «رختخوابی» نه از سر دغدغه، بلکه نشانگر افول روزنامه‌نگاری حرفه‌ای است. تلاشی برای تحریک نهادهای نظارتی و دستگاه قضایی علیه یک اثر هنری.
سؤال اینجاست: رسانه‌ای که خود را مدافع فرهنگ انقلابی می‌داند، چگونه از چنین ادبیاتی سخیف استفاده می‌کند؟
سئوال دیگر: آیا یک خبرگزاری می‌تواند بر اساس تیزر یک دقیقه‌ای، سریالی چندین ساعته را که هنوز نمایش آن آغاز نشده نقد و قضاوت کند؟
شاید به‌جای خط‌ونشان کشیدن برای هنر و درخواست توقیف آن، بهتر باشد مرز میان «خبر»، «قضاوت» و «توهین» را دوباره مرور کنیم.
نظر شما