خبرآنلاین نوشت: در بسیاری از موارد، پایان‌نامه‌هایی که بدون کمک مستقیم از چت‌بات‌ها نوشته شده‌اند، به اشتباه به‌عنوان محتوای تولیدشده توسط هوش مصنوعی شناسایی شده‌اند.
دانشگاه‌هایی مانند «فوجو»، «سیچوآن» و «جیانگسو» استفاده از محتوای تولیدشده با هوش مصنوعی را به زیر ۳۰ درصد محدود کرده‌اند و در صورت تخطی، احتمال رد پایان‌نامه یا تعویق فارغ‌التحصیلی وجود دارد. اما دانشجویان می‌گویند ابزارهای تشخیص AI به‌درستی کار نمی‌کنند و بسیاری مجبورند متن خود را ساده‌سازی یا حتی دوباره‌نویسی کنند تا از فیلترها عبور کند؛ اقدامی که گاهی به کاهش کیفیت متن منجر می‌شود.
در واکنش به این فشارها، بازار خدماتی برای بازنویسی یا «انسانی‌سازی» متن‌ها با کمک چت‌بات‌ها یا ویراستاران پولی شکل گرفته است. برخی از این ابزارها با قیمت‌های بالا وعده ویرایش دستی می‌دهند، اما نتیجه کار گاه پر از خطاهای خنده‌دار است، مثل تبدیل «نیمه‌هادی» به «۰.۵ هادی» یا اشتباه در ترجمه اصطلاحات فرهنگی.
جنجال پیرامون این سیاست‌ها در شرایطی بالا گرفته که هنوز بسیاری از دانشگاه‌ها پاسخ شفافی به اعتراض‌ها نداده‌اند. برخی استادان هشدار داده‌اند که این فضای ترس و پنهان‌کاری، استفاده مسئولانه از هوش مصنوعی را به یک تابو تبدیل می‌کند و نتیجه‌ای معکوس در آموزش دارد.
Your Comment