روزنامه کیهان در شماره دیروز خود مدعی شده است که پسرخاله مهسا امینی، با ادعای عضویت در حزب کموله، دارویی به او داده و این موضوع باعث مرگ او شده است. فارغ از درست یا نادرست بودن این روایت، پرسش اصلی زمان انتشار آن است. این ادعا سه سال پس از حادثه منتشر شده و به جای روشن کردن ابهامات، بیش از هر چیز خطر پیچیده‌تر شدن ماجرا و افزایش بی‌اعتمادی عمومی را به همراه دارد.
نکته مهم اینجاست که چنین انتخاب زمانی یا خطای فاحش است و یا عامدانه. اگر ناشی از بی‌توجهی و خطای حرفه‌ای باشد، جای تعجب است که کیهان با سابقه چند دهه فعالیت رسانه‌ای، نزدیکی به نهادهای حاکمیتی و شناخت کافی از شرایط کشور، چنین وقت‌نشناس عمل کند و بدون توجه به نیاز جامعه به آرامش، زخم بهبود یافته‌ای را دوباره باز کند.
اما اگر انتشار این ادعا عامدانه بوده باشد، وضعیت بسیار نگران‌کننده‌تر است. در این صورت، کیهان به جای کمک به تثبیت آرامش و پاسخگویی به مطالبات جامعه، تلاش می‌کند با باز کردن مجدد یک بحران، حساسیت‌های اجتماعی را شعله‌ور سازد. این پرسش جدی مطرح می‌شود که هدف واقعی از این جنجال‌سازی چیست و چه منفعتی می‌تواند از ایجاد التهاب در افکار عمومی برای روزنامه یا جریان‌های سیاسی مرتبط حاصل شود؟
انتشار چنین مطالبی در شرایط کنونی، فارغ از اعتبار آنها، خطری جدی برای انسجام اجتماعی و اعتماد عمومی است. رسانه‌ای با جایگاه کیهان باید پیش از هر چیز به زمان، مکان و پیامدهای اجتماعی محتوا توجه کند. باز کردن زخم‌های گذشته بدون هدف روشن، تنها به آشفتگی جامعه و کاهش اعتبار رسانه‌ای منجر می‌شود.
نظر شما